Van Wikipedia
Sir Edward William Elgar (Broadheath, 2 juni 1857 – 23 februari 1934) was een Brits componist wiens werk tot de late Romantiek gerekend wordt.
Edward William Elgar werd geboren in Broadheath, bij Worcester. Zijn vader was een rondreizend pianostemmer. Elgar was praktisch autodidact. Hij ontwikkelde zich laat, maar leerde zijn beroep gedegen. Hij arrangeerde muziek voor verschillende ensembles, ondertussen spelend in verschillende bands en orkesten. De start voor zijn toenemende bekendheid vormde de ouverture Froissart, die zijn première beleefde op het Worcester Festival van 1890. Dit werd gevolgd door een aantal koorwerken. De eerste ervan was The Black Knight uit 1893, gevolgd door The saga of King Olaf (1896) en Caractacus uit 1898. Zijn meest geslaagde oratorium is The Dream of Gerontius (1900) op teksten van kardinaal John Henry Newman.
Zijn bekendste werken zijn waarschijnlijk Pomp and Circumstance Marches Nr. 1-5 op. 39 (1901-07) met daarin Land of hope and glory en de Enigma Variations (1899). De eerste mars overschaduwt de andere composities in dit opusnummer. De Enigmavariaties munten uit door de grote afwisseling in sfeer en subtiele portrettering. De Nimrodvariatie doet sterk aan een adagio van Anton Bruckner denken. Elgar orkestreerde in 1916 het meeslepende lied Jerusalem van Charles Hubert Parry, dat nog elk jaar tijdens de Last Night of the Proms uit volle borst wordt meegezongen. Elgar's eerste symfonie werd enthousiast ontvangen: in één jaar vonden er meer dan honderd uitvoeringen plaats. Hierin hanteerde Elgar een terugkerend thema als motto. Zijn twee andere symfonieën zijn minder bekend geworden. Zijn vioolconcert schreef Elgar voor Fritz Kreisler. Na de Eerste Wereldoorlog schreef Elgar weinig werken. Uit zijn laatste periode is vooral zijn Celloconcert beroemd geworden. Elgar dirigeerde nog een aantal plaatopnamen van zijn orkestwerken. Elgar schreef ook werken voor kamerkoor en kamermuziek. Zijn a capella koorwerken en anthems zijn bekend gebleven, maar van zijn kamermuziek worden alleen een pianokwintet en een strijkkwartet nog gespeeld. Ook zijn orgelsonate is niet vergeten.
Met Charles Villiers Stanford en Hubert Parry bracht Elgar de Engelse klassieke muziek eind negentiende eeuw op Europees niveau. Elgars superieure orkestratie en een instinct voor grandeur dat niet onderdoet voor dat van Georg Friedrich Händel hebben hem zijn plaats in het (Britse) orkestrepertoire verzekerd, in tegenstelling tot de werken van Stanford en Parry wier koormuziek wel vaak wordt uitgevoerd.
[bewerk] Lijst van composities
[bewerk] Theaterwerken
- Music for a Children's Play, 1867-1871, revisie 1879-1881, daarna gebruikt in orkestsuites The Wand of Youth;
- Grania and Diarmid, op. 42 (toneelmuziek), 1901;
- The Crown of India, op. 66 (imperial masque), 1911-1912;
- The Starlight Express, op. 78 (toneelmuziek), 1915;
- The Sanguine Fan, op. 81 (ballet), 1917;
- Arthur (toneelmuziek), 1923;
- Beau Brummel (toneelmuziek), 1928;
- The Spanish Lady, op.89 (opera), incompleet
[bewerk] Werken voor koor en orkest
- Spanish Serenade, op. 23;
- The Black Knight, op. 25, cantate, 1889-1892;
- Two Partsongs, op. 26, 1903;
- From the Bavarian Highlands, op. 27, 1896;
- The Light of Life (Lux Christi), op. 29, oratorium, 1896;
- Scenes from the Saga of King Olaf, op. 30, cantate, 1894-1896;
- The Banner of St George, op. 33, ballade, 1895, revisie 1897;
- Te Deum, Benedictus, op. 34, 1897;
- Caractacus, op. 35, cantate, 1897-1898;
- The Dream of Gerontius, op. 38, oratorium, 1899-1900;
- Coronation Ode, op. 44, 1901-1902, revisie 1911;
- The Apostles, op. 49, oratorium, 1902-1903;
- The Kingdom, op. 51, oratorium, 1901-1906;
- The Last Judgement, oratorium, 1906-1933, incompleet;
- O Hearken Thou, off, op. 64, 1911;
- Great is the Lord, op. 67, anthem, 1913;
- The Music Makers, op. 69, ode, 1912;
- Give unto the Lord, op. 74, 1914;
- The Spirit of England, op. 80, 1915-1917;
- Pageant of Empire, 1924
[bewerk] Orkestwerken
- Menuetto (Scherzo), 1878;
- Air de ballet, 1882;
- Sérénade Lyrique, 1898;
- The Wand of Youth, suite no. 1, op. 1a, 1907; The Wand of Youth, suite no. 2, op. 1b, 1908;
- Cantique, op. 3, voor klein orkest, 1912;
- Sevillana, op. 7, 1884;
- Three Characteristic Pieces, op. 10, 1899;
- Sursum corda, op. 11 (Elevation), 1894;
- Salut d'amour, op. 12, 1899;
- Chanson de nuit, Chanson de matin, op. 15, voor klein orkest, 1899, 1901;
- Froissart, overture, op. 19, 1890;
- Serenade voor strijkers, op. 20, 1892;
- Minuet, op. 21, 1897;
- Six Very Easy Pieces, op. 22
- Three Bavarian Dances, 1897;
- Imperial March, op. 32, 1897;
- Variations on an Original Theme ('Enigma'), op. 36, 1898-1899;
- Serenade lyrique, voor klein orkest, 1899;
- Pomp and Circumstance Marches no. 1-5, op. 39, 1901-30;
- Cockaigne (In London Town), ouverture, op. 40, 1900-01;
- Funeral March, uit Grania and Diarmid, 1902;
- Dream Children, op. 43, voor klein orkest, 1902;
- Introduction and Allegro, op. 47, voor strijkkwartet en strijkers, 1904-1905;
- In the South (Alassio), op. 50, overture, 1903-1904, gedeelte voor klein orkest omgewerkt als In the Moonlight (Canto popolare);
- Triumphal March [uit Caractacus], 1905;
- Symfonie no. 1, op. 55, 1907-1908;
- Elegy, voor strijkers, op. 58, 1909;
- Violin concerto, op. 61, 1909-1910;
- Romance voor hobo en orkest, op. 62, 1909;
- Symfonie no. 2, op. 63, 1909-1911;
- Coronation March, op. 65, 1911;
- Suite, uit The Crown of India, op. 66a, 1912;
- Falstaff, symfonische studie, op. 68, 1913;
- Carissima, voor klein orkest, 1914;
- Sospiri, voor harp, orgel en strijkers, op. 70, 1914;
- Rosemary, 1915;
- Polonia, symphonic prelude, op. 76, 1915;
- Cello concerto, op. 85, 1919;
- Overture in D (gearrangeerd door Elgar, naar Händel’s Chandos Anthem no. 2);
- Fantasia and Fugue in C minor (gearrangeerd door Elgar naar Bach), op. 86, 1921;
- Empire March, 1924;
- Civic Fanfare, 1927;
- May Song, 1928;
- Minuet, uit Beau Brummel, 1929;
- Severn Suite, op. 87a, 1932;
- Nursery Suite, 1931;
- Mina, voor klein orkest, 1933;
- Symfonie no. 3, op. 88, alleen schetsen, 1932-1934, bewerkt door Payne, 1993-1995;
- Pianoconcert, op. 90, incompleet, alleen schetsen, 1909-1932, bewerkt door R. Walker, 2004;
[bewerk] Werken voor solostem en orkest
- Sea Pictures, op. 37, voor alt en orkest, 1897-1899;
- There are Seven that Pull the Thread (Yeats) (uit Grania and Diarmid), voor solostem en orkest, 1902;
- Pleading, op. 48, 1908;
- Song cycle, op. 59, 1909-1910;
- Song cycle, op. 60, 1910;
- Suite uit The Starlight Express, voor sopraan, bas en orkest, 1916
[bewerk] Externe links
