Flossenbürg
Van Wikipedia
Het Flossenbürg concentratiekamp was een Nazi-Duitse gevangenis die in 1938 nabij Flossenbürg, in de regio Oberpfalz (Beieren), gebouwd werd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de gevangenis een concentratiekamp en diende het vooral voor gevangenen uit de bezette gebieden in het oosten. De plaats van het kamp (en van de 100 subkampjes) was zo gekozen dat de gevangenen als gratis arbeiders in de plaatselijke granietgroeves konden worden gebruikt. Zij werden in 16 grote houten barakken ondergebracht, het crematorium lag in de vallei voor het kamp.
Tegen 1945 bevonden er zich 40.000 gevangenen in het Flossenbürg-complex, waarvan 11.000 vrouwen. Zij werden gebruikt in de steengroeves en in de wapenindustrie. Het relaas over Flossenbürg is net als alle andere concentratiekampen: ondervoeding, ziekte en overwerken waren schering en inslag. Daarbij kwam dan nog de hardheid van de bewakers. Dit samen kostte velen het leven. In 1944 werd Flossenbürg een opleidingskamp voor vrouwelijke bewakers van de Waffen-SS. In het totaal werden 500 vrouwen opgeleid en gebruikt in Flossenbürg zelf of in een van de ondergeschikte kampjes. Enkele voorbeelden van die subkampjes waren: Dresden Ilke Werke, Freiberg, Helmbrechts, Holleischen, Leitmeritz, Mehltheur, Neustadt (nabij Coburg), Nürnberg-Siemens, Oederan, en Zwodau.
Er werden tussen april 1944 en april 1945 naar schatting 1500 doodsvonnissen uitgevoerd. Daarvoor werden zes nieuwe galgen geplaatst. In de laatste maanden waren er zelfs meer doodsvonnissen dan het crematorium aankon. Daarom liet de SS de lijken op hopen opstapelen en daarna afbranden.
