Stutthof
Van Wikipedia
Stutthof (Pools: Sztutowo) was het eerste concentratiekamp dat door de nazis buiten Duitsland werd gebouwd tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het ligt vierendertig kilometer buiten de stad Danzig bij de plaats Sztutowo. Het kamp werd op 2 september 1939 in gebruik genomen en op 9 mei 1945 (als laatste van de concentratiekampen) bevrijd.
Al in 1936 verzamelden in Danzig gestationeerde nazi's informatie over de joden in het gebied, en werd gezocht naar een geschikte locatie voor een concentratiekamp. De eerste gevangenen waren hondervijftig joden uit Danzig zelf, maar binnen twee weken steeg het aantal gevangenen naar zesduizend. In 1942 arriveerden de eerste vrouwelijke gevangenen en SS'ers. In totaal werkten er zo'n honderdertig vrouwen in het Stutthof-complex, dat verspreid was over de Poolse kust aan de Oostzee. Tegen het eind van de oorlog werden ook Poolse niet-SS'ers gerecruteerd als gevolg van een tekort aan bewakers.
Tot 1943 was Stutthof géén vernietigingskamp. Het kamp besloeg in 1942 120 hectare, met dertig barakken voor de gevangenen. Het crematorium en de gaskamer werden in 1943 gebouwd, en in juni 1944 werd Stutthof toegevoegd aan de lijst van vernietigingskampen van de Endlösung. Per keer konden in de gaskamer hondervijftig mensen van het leven worden beroofd, maar vaak werden gevangenen ook vergast met uitlaatgassen in de laadruimte van vrachtwagens.
Van september 1939 tot mei 1945 zaten in totaal ongeveer 115.000 tot 127.000 mensen vast in het kamp. 70.000 van hen werden om het leven gebracht, en 22.500 werden naar andere kampen overgebracht toen de Geallieerden Stutthof naderden.
De Litouwse schrijver Balys Sruoga, die ook in het kamp gevangenen gezeten had, schreef over zijn ervaringen het boek Dievų miskas (Het Bos der Goden).
Inhoud |
[bewerk] De Stutthof Rechtszaken
Na de oorlog werden in Danzig honderdenéén mensen die in Stutthof hadden gewerkt berecht door de Russen en de Polen. Slechts twee van hen werden onschuldig bevonden.
[bewerk] Mei 1946
De eerste rechtszaak vond plaats van 25 april tot 31 mei 1946. Dertig officieren werden voorgeleid, en alle werden schuldig bevonden. Elf van hen kregen de doodstraf.
- Johann Pauls: Doodstraf (Geëxecuteerd op 4 juli 1946)
- Gerda Steinhoff: Doodstraf (Geëxecuteerd op 4 juli 1946)
- Kapo Josef Reiter: Doodstraf (Geëxecuteerd op 4 juli 1946)
- Wanda Klaff: Doodstraf (Geëxecuteerd op 4 juli 1946)
- Erna Beilhardt: 5 jaar gevangenisstraf
- Kapo Waclaw Kozlowski: Doodstraf (Geëxecuteerd op 4 juli 1946)
- Jenny-Wanda Barkmann: Doodstraf (Geëxecuteerd op 4 juli 1946)
- Kapo Fanciszek Szopinski: Doodstraf (Geëxecuteerd op 4 juli 1946)
- Ewa Paradies: Doodstraf (Geëxecuteerd op 4 juli 1946)
- Kapo Kazimierz Kowalski: 3 jaar gevangenisstraf
- Jan Breit: Doodstraf (Geëxecuteerd op 4 juli 1946)
- Kapo Tadeusz Kopczynski: Doodstraf (Geëxecuteerd op 4 juli 1946)
- Elisabeth Becker: Doodstraf (Geëxecuteerd op 4 juli 1946)
- Werner Hoppe: 9 jaar gevangenisstraf
[bewerk] Januari 1947
De tweede berechting vond plaats van 8 januari tot 31 januari 1947. Vierentwintig officieren en bewakers van Stutthof werden berecht, en evenzoveel werden schuldig bevonden. Tien van hen werden geëxecuteerd.
- Theodor Meyer: Doodstraf (Geëxecuteerd op 10 oktober 1947)
- Ewald Foth: Doodstraf (Geëxecuteerd op 10 oktober 1947)
- Karl Reger: 8 jaar gevangenisstraf
- Eduard Zerlin: 12 jaar gevangenisstraf
- Emil Wenzel: 10 jaar gevangenisstraf
- Adalbert Wolter: 8 jaar gevangenisstraf
- Karl Eggert: Doodstraf (Geëxecuteerd op 10 oktober 1947)
- Wilhelm Vogler: 15 jaar gevangenisstraf
- Paul Wellnitz: Doodstraf (Geëxecuteerd op 10 oktober 1947)
- Kapo Alfred Nikolaysen: Doodstraf (Geëxecuteerd op 10 oktober 1947)
- Hans Rach: Doodstraf (Geëxecuteerd op 10 oktober 1947)
- Adolf Grams: 10 jaar gevangenisstraf
- Josef Wennhardt: 8 jaar gevangenisstraf
- Fritz Peters: Doodstraf (Geëxecuteerd op 10 oktober 1947)
- Kurt Dietrich: Doodstraf (Geëxecuteerd op 10 oktober 1947)
- Hugo Ziehm: 3 jaar gevangenisstraf
- Erich Thun: Levenslange gevangenisstraf
- Albert Paulitz: Doodstraf (Geëxecuteerd op 10 oktober 1947)
- Werner Wöllnitz: 10 jaar gevangenisstraf
- Martin Stage: 8 jaar gevangenisstraf
- Oskar Gottchau: 10 jaar gevangenisstraf
- Karl Zurell: Doodstraf (Geëxecuteerd op 10 oktober 1947)
- Walter Englert: 3 jaar gevangenisstraf
- Johannes Görtz: 8 jaar gevangenisstraf
[bewerk] November 1947
Tijdens deze rechtszaak (5 november - 10 november) werden twintig officieren en bewakers berecht. Eén van hen werd onschuldig verklaard. Er werd geen doodstraf opgelegd.
- Karl Meinck: 12 jaar gevangenisstraf
- Gustav Eberle: 10 jaar gevangenisstraf
- Harry Müller: 4 jaar gevangenisstraf
- Alfred Tissler: 5 jaar gevangenisstraf
- Otto Schneider: 10 jaar gevangenisstraf
- Johann Lichtner: 5 jaar gevangenisstraf
- Ernst Thulke: 5 jaar gevangenisstraf
- Otto Welke: 10 jaar gevangenisstraf
- Willy Witt: 10 jaar gevangenisstraf
- Heinz Löwen: 5 jaar gevangenisstraf
- Erich Stampniok: 5 jaar gevangenisstraf
- Richard Timm: 4 jaar gevangenisstraf
- Adolf Klaffke: 10 jaar gevangenisstraf
- Hans Möhrke: 4 jaar gevangenisstraf
- Hans Tolksdorf: Onschuldig bevonden
- Nikolaus Dirnberger: 4 jaar gevangenisstraf
- Friedrich Tessmer: 4 jaar gevangenisstraf
- Erich Jassen: 10 jaar gevangenisstraf
- Johann Sporer: 4 jaar gevangenisstraf
- Nikolai Klawan: 3 jaar gevangenisstraf
[bewerk] December 1947
Het laatste proces waarbij officieren uit Stutthof berecht werden, vond plaats van 19 december tot 29 december 1947. Zevenentwintig mensen werden voorgeleid, van wie er één onschuldig werd verklaard. De doodstraf werd niet opgelegd.
- Christof Schwarz: 3 jaar gevangenisstraf
- Albert Weckmüller: 15 jaar gevangenisstraf
- Kurt Reduhn: 10 jaar gevangenisstraf
- Walter Ringewald: 7 maanden gevangenisstraf
- Hermann Link: 5 jaar gevangenisstraf
- Richard Wohlfeil: 7 maanden gevangenisstraf
- Waldemar Henke: 5 jaar gevangenisstraf
- Anton Kniffke: 3 jaar gevangenisstraf
- Kapo Franz Spillmann: Onschuldig bevonden
- Gustav Brodowski: 7 maanden gevangenisstraf
- Johann Wrobel: 7 maanden gevangenisstraf
- Ernst Knappert: 7 maanden gevangenisstraf
- Martin Pentz: 5 jaar gevangenisstraf
- Horst Köpke: 10 jaar gevangenisstraf
- Bernard Eckermann: 7 maanden gevangenisstraf
- Rudolf Berg: 10 jaar gevangenisstraf
- Josef Stahl: 10 jaar gevangenisstraf
- Johann Pfister: 5 jaar gevangenisstraf
- Johannes Wall: 5 jaar gevangenisstraf
- Leopold Baumgartner: 7 maanden gevangenisstraf
- Willi Buth: Levenslange gevangenisstraf
- Richard Akolt: 3 jaar gevangenisstraf
- Fritz Glawe: 10 jaar gevangenisstraf
- Emil Lascheit: 10 jaar gevangenisstraf
- Gustav Kautz: 5 jaar gevangenisstraf
- Emil Paul: 7 maanden gevangenisstraf
- Erich Mertens: 5 jaar gevangenisstraf
