Kamp Drancy
Van Wikipedia
Kamp Drancy (Durchgangslager Drancy) was tijdens de Tweede Wereldoorlog een concentratie- en doorgangskamp in de Franse stad Drancy, ten noorden van Parijs. Vanuit Kamp Drancy werden circa 65.000 Joden gedeporteerd.
Het gebouwencomplex was oorspronkelijk ontworpen als een sociale woningbouwproject voor 700 mensen. Na de capitulatie van Frankrijk werd het onvoltooide complex in 1941 door de Vichy-regering omgebouwd tot concentratiekamp. Het was voornamelijk bestemd voor Joden, maar ook homoseksuelen en anderen die als ongewenst werden beschouwd, werden er opgesloten. Aanvankelijk maakte de Franse politie van het Vichy-bewind er de dienst uit, maar per 1 juli 1943 namen de Duitse Nazi's de macht over. Alois Brunner werd kampcommandant. In 67 transporten werden circa 65 duizend Joden gedeporteerd, voornamelijk naar Auschwitz-Birkenau. Toen het kamp op 17 augustus 1944 door de geallieerden werd bevrijd, waren er nog zo'n tweeduizend overlevenden.
Na de oorlog zijn de gebouwen blijven staan. Op veel muren zijn nog inscripties van de vroegere gevangenen te vinden. In 1976 werd een gedenkteken opgericht dat is ontworpen door de beeldhouwer Shelomo Selinger. De Franse staat ontkende tot 1995 iedere verantwoordelijkheid voor wat er in Drancy heeft plaatsgevonden, maar in een speech die hij op 16 juli van dat jaar uitsprak erkende de Franse president Jacques Chirac de medeverantwoordelijkheid van de Franse staat voor deelname aan wat hij omschreef als "misdadige waanzin".
