Institutionele geschiedenis

Van Wikipedia

Geschiedenis van de wereld

..Naar chronologie Steentijd Bronstijd IJzertijd Oudheid Klassieke oudheid Middeleeuwen Vroege middeleeuwen Hoge middeleeuwen Late middeleeuwen Nieuwe tijd Nieuwste tijd Eigentijdse tijd ..Naar continent Afrika Noord-Afrika zuidelijk Afrika Amerika Noord-Amerika Midden-Amerika Zuid-Amerika Antarctica de Arctis Australië Azië Centraal-Azië Oost-Azië Siberië Zuid-Azië Zuidoost-Azië Zuidwest-Azië Europa Oceanië ..Naar onderwerp Agrarische geschiedenis Bedrijfsgeschiedenis Constitutionele geschiedenis Economische geschiedenis Internationale betrekkingen Godsdienstgeschiedenis Historische demografie Historische geografie Ideeëngeschiedenis Institutionele geschiedenis Kerkgeschiedenis Krijgsgeschiedenis Kunstgeschiedenis Literatuurgeschiedenis Maritieme geschiedenis Mentaliteitsgeschiedenis Militaire geschiedenis Muziekgeschiedenis Onderwijsgeschiedenis Rechtsgeschiedenis Sociale geschiedenis Uitvindingen en ontdekkingen Wetenschapsgeschiedenis

Institutionele geschiedenis is een historische discipline die het ontstaan en de ontwikkeling van staatsinstellingen beschrijft. Daarbij gaat de aandacht uit naar de interne organisatie (functionarissen, vergaderingen), de competentie (pakket van bevoegdheden) en het territorium (gebied waar het gezag geldt). Vanwege de belangrijke rol van het recht maakt de institutionele geschiedenis tevens deel uit van de rechtsgeschiedenis.

[bewerk] Centrale instellingen

• Bourgondische en Spaanse Nederlanden (1384-1572/81)
• Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden (1572/79/88-1795)
• Bataafse Republiek (1795-1806)
• Koninkrijk Holland (1806-1810)
• Koninkrijk der Nederlanden (vanaf 1813/15)

[bewerk] Regionale instellingen

• gouw
• landsheerlijkheid
• provincie
• waterschap
• hoogheemraadschap

[bewerk] Lokale instellingen

• schoutambt
• ambachtsheerlijkheid
• gemeente