Lewistheorie
Van Wikipedia
| Chemische binding |
|---|
| intramoleculaire krachten
intermoleculaire krachten theorieën
eigenschappen |
De Lewistheorie was een van de eerste theorieën over chemische bindingen, deze was gebaseerd op de observatie dat in de meeste stabiele verbindingen de atomen een edelgasconfiguratie hebben, voor waterstof en helium zijn dat twee valentie-elektronen, voor alle andere atomen acht.
Dankzij deze theorie kan de structuur van een chemische stof (meer bepaald de locatie van de elektronen) gevonden worden.
[bewerk] Regels
Voor het schrijven van de structuur gelden de volgende regels:
- Sommeer de valentie-elektronen van alle atomen in het molecuul, en tel daar 1 bij voor iedere negatieve lading (in een anion) en haal daar 1 af voor iedere positieve lading in een kation;
- Gebruik een elektronenpaar om een binding te vormen tussen elk paar gebonden atomen;
- Verdeel de overgebleven elektronenparen over de atomen, zodat de atomen de edelgasconfiguratie krijgen.
- Twee elektronen in een molecuulorbitaal of twee bindende elektronen in een bindend orbitaal worden voorgesteld door een streepje i.p.v. twee afzonderlijke puntjes.
[bewerk] Uitzonderingen
- moleculen waarin resonantie (scheikunde) plaatsgrijpt;
- moleculen met een oneven aantal elektronen, zoals NO;
- moleculen waarin een atoom minder dan acht elektronen rond zich heeft, zoals BeF2.
[bewerk] Voorbeelden
Nemen we de stof water, H2O. Zuurstof heeft zes valentie-elektronen, waterstof één; dus de som is 8. Om de binding (=elektronenpaar) tussen zuurstof en waterstof te maken, zijn twee maal twee elektronen nodig, er zijn nu dus nog vier elektronen over. Waterstof heeft telkens 2 elektronen in zijn buitenste schil (dus een elektronenconfiguratie); die elektronen dienen dus bij de zuurstof geplaatst te worden. De bekomen structuur staat rechts.
