Waterstofbrug
Van Wikipedia
| Chemische binding |
|---|
| intramoleculaire krachten
intermoleculaire krachten
theorieën eigenschappen |
Een waterstofbrug is een intermoleculaire kracht tussen een gedeeld elektronenpaar op een sterk elektronegatief atoom (zuurstof, stikstof of fluor) en een naburig H-atoom gebonden aan een ander sterk elektronegatief atoom.
Is een waterstofatoom verbonden aan een atoom met een zeer grote elektronegativiteit zoals F, O of N dan wordt de binding sterk polair. De elektronenwolk verschuift dan in de richting van F, O of N en dit atoom wordt overwegend negatief. Het resultaat is dat het aan F, O of N verbonden waterstofatoom overwegend positief wordt. Omdat het waterstofatoom zo klein is, is de lading erop sterk geconcentreerd, zodat het met grote kracht een naburige dipoolmolecule (of zelfs een dipool in dezelfde molecule) zeer dicht aan kan trekken. Deze waterstofbruggen zijn ongebruikelijk sterk vergeleken met andere dipool-dipool krachten.
Ze komen o.a. voor in water en ammoniak, en zorgen ze ervoor dat de twee strengen van DNA bijeenblijven door de complementaire baseparen te verbinden. De waterstofbruggen zijn ook de drijvende kracht achter het al dan niet hydrofiel of hydrofoob zijn van (delen van) moleculen.
Ook kom je waterstofbruggen tegen in alcohol (methanol en ethanol etc...). Zodra het ethanol in water komt (bv. een biertje), gaat het waterstofatoom van de ethanol een binding aan met een H2O-molecule. Hierbij komt energie vrij (het is dus een exotherme reactie), namelijk -22 KJ per 1 mol bindingen.
