The Ten Commandments
Van Wikipedia
| The Ten Commandments | |
|---|---|
| Regie | Cecil B. DeMille |
| Productie | Cecil B. DeMille |
| Script | Rev. J.H. Ingraham Rev. A.E. Southon Dorothy Clarke Wilson en anderen |
| Hoofdrollen | Charlton Heston Yul Brynner Anne Baxter Edward G. Robinson |
| Muziek | Elmer Bernstein |
| Cinematografie | Loyal Griggs |
| Distributie | Paramount Pictures |
| Uitgebracht | 5 oktober 1956 (VS) |
| Genre | Drama, Avontuur |
| Lengte | 222 minuten |
| Taal | Engels |
| Land | Verenigde Staten |
| Budget | $? miljoen |
| IMDb-profiel | |
|
|
|
The Ten Commandments is een film uit 1956 van Cecil B. DeMille. Hij regisseerde en produceerde deze eerste "big budget" film voor Paramount Pictures. De plot is het verhaal uit het Bijbelboek Exodus over de geboorte van Mozes, zijn prinselijke jeugd aan het hof van de farao, zijn leiderschap in de verlossing uit de slavernij en uittocht uit Egypte van het Israelische volk, de ontvangst van de Tien Geboden en zijn opvolging door Jozua.[1]
Het screenplay werd geschreven door een comité van schrijvers, Dorothy Clarke Wilson, Aeneas MacKenzie, Jesse Lasky Jr., Jack Gariss, Fredric M. Frank en anderen onder het voorzitterschap van J. H. Ingraham en A.E. Southon. Beiden worden op de titelrol onterecht aangeduid als Rev., titulatuur die is voorbehouden aan dominees, om het project een officieel tintje te geven. De rol van Mozes werd vertolkt door Charlton Heston. Zijn tegenspeler was Yul Brynner als Farao Ramses II.
De productie was bijzonder groots opgezet, met ongekende aantallen figuranten en grensverleggende speciale visuele effecten zoals bij de uitbeelding van de tien plagen en het splijten van de Rode Zee. Voor deze scène kreeg editor John P. Fulton in 1957 de Academy Award in de categorie "Best Effects, Special Effects". De film had zes andere Oscarnominaties, "Best Cinematography", "Best Film Editing", "Best Sound, Recording", "Best Art Direction-Set Decoration", "Best Costume Design". De "Best Picture" was Around the World in Eighty Days door Michael Todd. Brynner was als "Best Actor in a Leading Role" genomineerd voor zijn bijdrage aan The King and I en won.
Een van de taglines luidde:
- It would take more than a man to lead the slaves from bondage. It would take a God.
Op verschillende momenten wordt afgeweken van de storyline in de Bijbel. De grote lijn blijft echter zeer trouw aan de letterlijke vertelling en toont God als almachtig en ontzagwekkend heerser over een trots onwillig volk van mensenkinderen die elkaar onderling ook nog naar het leven staan. De film doet nauwelijks of geen oproep tot enige interpretatie maar wil spektakel bieden. Veel elementen van de film, zoals sommige effecten en het traditionele toneelspel dat DeMille zijn acteurs laat opvoeren, kunnen tegenwoordig oubollig of zelfs kitsch overkomen, maar voor het publiek destijds waren deze groots.
Het werk was de best bezochte film van 1956 en is in de V.S. op vier na de film met de grootste opbrengst aller tijden. Met correctie voor inflatie anno 2006 bracht de film in dat land alleen al 838.400.000 dollar op.[2] De bezoeker kreeg onbetwist waar voor zijn geld, want de film werd opgenomen in destijds adembenemend Technicolor en duurt drie uur en 42 minuten. Lange tijd hield The Ten Commandments het record van film met een religieus onderwerp met de meeste opbrengst, zelfs zonder inflatiecorrectie; dit werd pas gebroken door The Passion of the Christ in 2004.
Cecil DeMille verwezenlijkte een persoonlijke jeugddroom. De film was een remake van The Ten Commandments die hij in 1923 had gefilmd.[3] Ook hier is sprake van veel trucage en spectaculaire effecten, zover als mogelijk in zwart-wit, volstrekte stilte en een normale bescheiden 136 minuten. Hij was in 1956 een van de grootste en meest succesvolle namen in het vakgebied, hij was een van de eersten door wie regisseurs zelf beroemd werden, en plantte met zijn laatste film een zelden subtiele maar torenhoge mijlpaal langs het pad van Hollywood.
[bewerk] Cast
| Rolverdeling | ||
| Acteur | Personage | (Opmerkingen) |
|---|---|---|
| Charlton Heston | Moses | Mozes |
| Yul Brynner | Rameses | Ramses II |
| Anne Baxter | Nefretiri | (Niet Nefertiti.) |
| Edward G. Robinson | Dathan | |
| Yvonne De Carlo | Sephora | |
| Debra Paget | Lilia | |
| John Carradine | Aaron | Aäron |
| Olive Deering | Miriam | Mirjam |
| John Derek | Joshua | Jozua |
| Vincent Price | Baka | |
| Cedric Hardwicke | Sethi | |
| Douglass Dumbrille | Jannes | |
| Martha Scott | Yochabel | |
[bewerk] Voetnoten
- ↑ IMDB.com: The Ten Commandments (1956)
- ↑ Boxofficemojo.com: Domestic grosses (herzien 2006)
- ↑ IMDB.com: The Ten Commandments (1923)
