Obscured by Clouds
Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket
| Obscured by Clouds Filmmusikk av Pink Floyd |
||
| Utgjeve | 3. juni 1972 | |
| Innspelt | Chateau d’Herouville, Frankrike februar-mars 1972 | |
| Sjanger | Progressiv rock | |
| Lengd | 40:30 | |
| Selskap | Harvest, EMI (Storbritannia) Harvest, Capitol (USA) |
|
| Produsent | Pink Floyd | |
| Pink Floyd-kronologi | ||
|---|---|---|
| Meddle (1971) |
Obscured by Clouds | The Dark Side of the Moon (1973) |
Obscured by Clouds er eit album av Pink Floyd basert på filmmusikken deira til den franske filmen La Vallée. Plata kom ut 3. juni 1972 og nådde 6. plass på albumlista i Storbritannia og 46. plass i USA. I 1986 kom albumet ut på CD, og på ny med betre digital lyd i 1996.
Songen «Free Four» var den første Pink Floyd-songen som vart spelt ein del på radio i USA og den første songen som tok opp dødsfallet til Eric Fletcher Waters som var far til Roger Waters. Songen vart og gjeven ut på singel i enkelte land. Tittelsporet er ein av fleire instrumentalar på plata, og var lenge ein del av konsertane til bandet, ofte som opningsnummeret. Songen «Childhood's End» skal visstnok vere inspirert av Arthur C. Clarke romanen med same namn. Kjærleiksballaden «Stay» vert rekna for å vere ein av dei mest utypiske Pink Floyd-songane, men var derimot typisk for anna musikk som kom på den tida.
Obscured by Clouds var det første Pink Floyd-albumet der dei brukte VCS 3-syntheziser.
Innhaldsliste |
[endre] Innhald
- «Obscured by Clouds» (David Gilmour/Roger Waters) – 3:03
- Instrumental
- «When You’re In» (David Gilmour/Roger Waters/Rick Wright/Nick Mason) – 2:30
- Instrumental
- «Burning Bridges» (Roger Waters/Richard Wright) – 3:29
- Vokal: David Gilmour og Rick Wright
- «The Gold It's In The…» (David Gilmour/Roger Waters) – 3:07
- Vokal: David Gilmour
- «Wot’s… Uh the Deal» (David Gilmour/Roger Waters) – 5:08
- Vokal: David Gilmour
- «Mudmen» (David Gilmour/Richard Wright) – 4:20
- Instrumental
- «Childhood’s End» (David Gilmour) – 4:31
- Vokal: David Gilmour
- «Free Four» (Roger Waters) – 4:15
- Vokal: Roger Waters
- «Stay» (Roger Waters/Richard Wright) – 4:05
- Vokal: Rick Wright
- «Absolutely Curtains» (David Gilmour/Roger Waters/Rick Wright/Nick Mason) – 5:52
- Instrumental
[endre] Medverkande
- David Gilmour - Gitar, vokal og VCS3
- Roger Waters - bassgitar, vokal og VCS3
- Richard Wright - Tangentar, vokal og VCS3
- Nick Mason - Trommer og perkusjon
med:
- Hipgnosis - albumdesign
[endre] Songar
[endre] Obscured by Clouds
Opningssporet er ein instrumental som startar med lag på lag av VCS 3-synthesizerar, som gjev eit inntrykk av ein vegg av lyd som kjem nærare og nærare. Etter kvart kjem trommene inn og gitaren til Gilmour. Songen glir så rett over i neste spor «When You’re In». Desse to songane vart ofte spelt i lag på konsertar i 1972-1973, og opna vanlegvis konsertane på turnéen etter The Dark Side of the Moon. Konsertversjonane hadde ein lengre intro før trommene kjem inn, der Gilmour spelte slidegitar og Waters spelte bass.
[endre] When You’re In
Som første sporet er òg denne songen ein instrumental. Konsertversjonane av songen var ofte mykje lenger med gitarsolo av Gilmour og både hammondorgel- og minimoogsolo av Wright. Tittelen kom frå bandet sin tidlegare turnémanager som brukte å sei «I'm in. And when you're in, you're in».
[endre] Burning Bridges
Teksten er skrive av Waters, medan Gilmour og Wright syng. Det instrumentale sporet «Mudmen», som kjem seinare på albumet har ein del parti som er ganske så lik denne songen.
[endre] The Gold It’s in the...
Songen omhandlar ein reisande som legg ut på leiting etter noko, berre på moro skuld. Dette kan ein høyre i tekstlinjer som «They say there's gold, but I'm looking for thrills», og «You can get your hands on whatever we find, 'cause I'm only coming along for the ride». Songen er utypisk for Pink Floyd med eit mykje hardare lydbilete enn ein vanlegvis høyrer av dette bandet.
[endre] Wot’s...Uh the Deal
Songen har melodi og vokal av Gilmour, medan Waters skreiv teksten. Songen vart aldri spelt på konsertar av bandet, men i 2006 spelte Gilmour songen på turnéen sin etter det siste albumet hans On an Island.
[endre] Mudmen
Denne instrumentalen er skrive av Wright og Gilmour, siste gong dei skreiv ein song i lag før 1994. Musikken er forholdsvis lik songen «Burning Bridges» tidlegare på albumet.
[endre] Childhood’s End
Både tekst og melodi er skrive av Gilmour, den siste han laga aleine for bandet før ''A Momentary Lapse of Reason i 1987. Teksten var inspirert av romanen med same namn av Arthur C. Clarke, og omhandlar blant anna dei siste dagane til Jan Rodricks, den siste mannen på Jorda, frå dei siste sidene av boka. Både strukturen og det musikalske temaet i songen har visse likskapstrekk til «Time» frå The Dark Side of the Moon.
[endre] Free Four
Songen er skrive av Waters, og er den einaste songen som Waters syng på albumet. Tittelen er henta frå den tradisjonelle opptellinga i starten av mange rockesongar: «one, two, three, four!». Bandet startar òg denne songen på same måte, men seier i staden «one, two, free, four!». Songen omhandlar tema som Waters ofte kom tilbake til på seinare album, blant anna dødsfallet til faren og dei «onde» kreftene i plateindustrien. Det er òg referansar til Syd Barrett med tekstlinja «So all aboard for the American Tour... and maybe you'll make it to the top....and mind how ya go and I can tell ya 'cos I know, ya may find it hard to get off.»
Songen har ein lett tone gjennom versa, men under gitarsoloen vert songen overraskande tyngre med ein progresjon som liknar instrumentalen «One of These Days», og som fangar den klassiske Pink Floyd-gitarlyden. «Free Four» vart gjeve ut på singel i USA i 1972 med «Stay» som b-side, og vart spelt ein del på radio.
[endre] Stay
Songen er skrive av Wright og Waters, ein uvanleg låtskrivarkombinasjon for bandet. Denne balladen er forholdsvis utypisk for Pink Floyd, og fortel historia om ein mann som ikkje kan hugse namnet på elskerinna då dei våknar om morgenen. Songen vart gjeve ut som b-sida på singelen «Free Four» i 1972.
[endre] Absolutely Curtains
Siste sporet er stort sett eit instrumentalspor med koring her og der. Siste del av sporet er ein song av ei innfødt stamme kalla Magupa, spelt inn for filmen La Vallée, som musikken til albumet er henta frå.
