Dáin II Żelazna Stopa
Z Wikipedii
Dáin II Żelazna Stopa – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Pojawia się w powieści Hobbit, czyli tam i z powrotem. Wspominają o nim także bohaterowie Władcy pierścieni, a dalsze informacje na jego temat znajdują się w Dodatkach do tomu Powrót Króla.
Postać ta nie występuje w ekranizacji Władcy Pierścieni (reżyseria Peter Jackson).
- W angielskim oryginale – Dáin II Ironfoot / Dain[1]
- Przekład Marii Skibniewskiej – Dáin II Żelazna Stopa / Dain
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Dáin II Żelaznostopy
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Dáin II Żelazna Stopa
- Przekład Pauliny Braiter – Dain
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Dáin II Żelazna Stopa (ur. 2767 rok Trzeciej Ery – zm. 17 marca 3019 roku Trzeciej Ery)[2] – krasnolud, władca Żelaznych Wzgórz, król Plemienia Durina w latach 2941 - 3019 i szósty Król pod Górą. Był synem Náina. Urodził się w Żelaznych Wzgórzach. Mimo młodego (jak na krasnoluda) wieku wziął udział w wojnie z orkami (2793–2799). W bitwie w dolinie Azanulbizar (2799 rok) zabił wodza orków, Azoga. Czyn ten przyniósł mu wielką sławę. W 2805 roku, po śmierci dziadka Gróra (ojciec jego bowiem zginął w bitwie o Azanulbizar), Dáin został władcą Żelaznych Wzgórz. Spokojnie władał tam, aż do 2941 roku. Wtedy to na wieść o odnowieniu przez Thorina II Królestwa pod Górą, pośpieszył do Ereboru, gotów zbrojnie wspomóc krewniaka w konflikcie z ludźmi i elfami o bogactwa smoka Smauga. Jednak w obliczu najazdu orków przyłączył się do wcześniejszych przeciwników i walczył w Bitwie Pięciu Armii. Po śmierci Thorina, to Dáin został nowym Królem pod Górą, jako że był prawowitym spadkobiercą Durina. Sprawiedliwie podzielił się bogactwami smoka z ludźmi i elfami. Poznał przy tej okazji Bilba Bagginsa.
Dáin okazał się znakomitym i mądrym monarchą. Za jego rządów nastąpił ponowny rozkwit Ereboru, a krasnoludowie żyli w wielkim dostatku. Utrzymywał on przyjaźń z królami Dale, następcami Barda I Łucznika. W 2989 roku niechętnie zezwolił Balinowi na wyprawę do Morii. Podczas Wojny o Pierścień Dáin nie ugiął się przed groźbami wysłanników Saurona. W 3019 roku, gdy Dale zaatakowała północna armia Mordoru, wsparł króla Branda. Mimo sędziwego wieku, Dáin niezwykle bohatersko walczył w bitwie o Dale, lecz niestety poległ w tej batalii. Jego synem był Thorin III Kamienny Hełm.
Monarcha nosił przydomek Żelazna Stopa, niewątpliwie z powodu wielkiej wytrzymałości fizycznej.
Imię Dáin pochodzi z języka Nortów i znaczy w tej mowie Jak śmierć[3].
| Poprzednik Thorin II Dębowa Tarcza |
Królowie Plemienia Durina | Następca Thorin III Kamienny Hełm |
[edytuj] Przypisy
- ↑ Taka forma tego imienia występuje w Hobbicie.
- ↑ Wedle kalendarza hobbitów z Shire’u był to dzień 17 miesiąca Rethe roku 1419. Jedynie z grubsza odpowiada on naszemu marcowi, bowiem hobbicki kalendarz nie jest tożsamy z naszym. Hobbici daty roczne liczyli od osiedlenia się w swoim kraju (rok 1601 Trzeciej Ery).
Z kolei według kalendarza stosowanego w innych częściach Śródziemia (tzw. Kalendarz Namiestników) miesiąc ten zwał się Súlimë. - ↑ W rzeczywistości to słowo z języka staronordyckiego dainn oznaczające jak śmierć. Jest to imię jednego z karłów wymienianych w Völuspie, jednej z pieśni zawartych w Eddzie poetyckiej.
