Gwardia Szwajcarska
Z Wikipedii
Gwardia Szwajcarska (łac. Cohors pedestris Helvetiorum a sacra custodia Pontificis), Guardia Svizzera Potifica - piesza formacja wojskowa, pełniąca rolę straży przybocznej papieża, formalnie istniejąca od XIV wieku. Jest najmniejszą i najstarszą armią świata – istnieje nieprzerwanie od roku 1506.
22 stycznia 1506 na zlecenie papieża Juliusza II 150 szwajcarskich najemników wkroczyło do Rzymu, by ochraniać papieży.
Obecnie papieskie wojsko liczy 110 żołnierzy: podoficerów, halabardników i dwóch doboszy. Jej komendant ma rangę pułkownika, jest członkiem Rodziny Papieskiej i posiada tytuł Szlachcica Jego Świątobliwości.
Spis treści |
[edytuj] Skład osobowy
Żołnierzami Gwardii Szwajcarskiej mogą być wyłącznie urodzeni w Szwajcarii katoliccy obywatele tego kraju, głównie z kantonów katolickich (Lucerna i Zurych). W momencie zaprzysiężenia muszą być oni kawalerami o nieskalanej opinii, odbyć zasadniczą służbę wojskową w armii swego kraju, mieć od 19 do 35 lat i liczyć powyżej 174 cm wzrostu. Podstawowa służba w Gwardii Szwajcarskiej trwa dwa lata, z możliwością przedłużenia.
[edytuj] Strój i uzbrojenie
Żołnierze Gwardii Szwajcarskiej ubrani są w charakterystyczne kolorowe mundury, i są dziś prawie identyczne z tymi, w jakich w roku 1506 przybyli do Rzymu pierwsi gwardziści. Ich barwy są barwami szlacheckiej rodziny Medyceuszy. Nieprawdą jest, że mundury zaprojektował sam Michał Anioł Buonarroti. Stroje gwardzistów zmieniały się przez wieki i mniej więcej odpowiadały modzie panującej w danej epoce.
Bronią gwardzistów są przede wszystkim halabardy - typowa broń szwajcarskiej piechoty w czasach renesansu. Gwardziści posiadają również pancerze, miecze i broń palną, ale jedynie oficerowie (ze względów bezpieczeństwa) posiadają pistolety, lecz noszą je wyłącznie podczas służby nocnej.
[edytuj] Zadania
Gwardia Szwajcarska – oprócz pełnienia funkcji reprezentacyjno–honorowych - od początku swego istnienia stanowi ochronę osobistą papieża i Pałacu Apostolskiego. Strzeże też granic Państwa Watykańskiego, a od niedawna jej członkowie (w strojach cywilnych) towarzyszą papieżowi w jego zagranicznych pielgrzymkach.
Podczas wakatu Stolicy Apostolskiej Gwardia podlega władzy kamerlinga i dba o spokojny przebieg konklawe.
[edytuj] Święto Gwardii Szwajcarskiej
W liczącej 500 lat historii żołnierze Gwardii Szwajcarskiej stoczyli tylko jedną (ale wyjątkowo krwawą) bitwę. Miała ona miejsce 6 maja 1527, kiedy to Rzym został najechany i rozgrabiony przez dziesięciotysięczną armię najemników cesarza Karola V. Dzięki bohaterskiej postawie Szwajcarów ówczesny papież - Klemens VII - zdołał ujść z życiem i schronić się w zamku Świętego Anioła. 147 spośród 189 papieskich gwardzistów poległo podczas nierównej walki, jaką stoczyli oni na stopniach bazyliki Św. Piotra.
Na pamiątkę tego wydarzenia 6 maja jest obchodzony jako święto Gwardii Szwajcarskiej. Papież przyjmuje wówczas gwardzistów na prywatnej audiencji, a przyjęci do Gwardii rekruci składają uroczystą przysięgę podczas parady na Dziedzińcu Św. Damazego.
6 maja 2006 uroczysta przysięga, ze względu na jubileusz Gwardii, odbyła się pierwszy raz na placu św. Piotra w obecności urzędującego papieża Benedykta XVI.
Patronem Gwardii jest święty Sebastian.
Dewizą: niem. Tapfer und Treu (Dzielny i Wierny)
[edytuj] Ciekawostki
- W związku z tym, że liczba gwardzistów przekracza 10 % mieszkańców państwa, Jan Paweł II miał niegdyś nazwać Watykan najbardziej zmilitaryzowanym krajem świata.
[edytuj] Bibliografia
- ABC chrześcijanina. Mały słownik, ISBN 8385762957, Warszawa 1999, s. 84.
- Encyklopedia Katolicka, t. VI, Lublin 1993, s. 419-420.
