Henryk II (król Nawarry)
Z Wikipedii
Henryk II (Sanquesa, 1503 - 25 maja 1555) tytularny król Nawarry, był najstarszym synem Jana III d'Albret (zmarłego w roku 1516) i Katarzyny de Foix, siostry i spadkobierczyni Franciszka Słońce, króla Nawarry.
Kiedy Katarzyna zmarła na wygnaniu w roku 1517, Henryk przejął po niej prawa do tronu Nawarry, co kwestionował Ferdynand II, król Hiszpanii. Jednak za wstawiennictwem króla Francji Franciszka I, Henryk otrzymał tytuł króla tego państwa.
Po bezskutecznych negocjacjach w Noyonie w roku 1516 i w Montpellier dwa lata później, Henryk wraz se swoimi sojusznikami rozpoczął działania mające mu zapewnić faktyczne zwierzchnictwo nad królestwem. Francuskie wojska oblegające kraj zostały jednak ostatecznie wygnane przez Hiszpanów.
W roku 1525 Henryk został uwięziony po bitwie pod Pawią, ale uciekł i w roku 1526 ożenił się z Małgorzatą z Nawarry (znaną wówczas jako Małgorzata z Angoulême), siostrą Franciszka I i wdową po Karolu, księciu Alençon. Miał z nią jedno dziecko - Joannę d'Albret (1528-1572), która była matką przyszłego króla Francji - Henryka IV.
Henryk, który sympatyzował z hugenotami, zmarł w Pau 25 maja 1555.
| Poprzednik Jan III |
 |
król Nawarry 1516-1555 |
|
Następca Joanna III |
