Język scytyjski

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Język scytyjski - język z grupy wschodnioirańskiej, używany w starożytności w Scytii (obecnie Ukraina, południowa Rosja i Kazachstan), spokrewniony z językiem sogdyjskim i językiem sakijskim. Po najeździe Hunów zastąpiony przez języki tureckie. Współcześnie jego jedyną pozostałością jest język osetyjski.

Spis treści

1 Źródła

[edytuj] Źródła

[edytuj] Inskrypcja z Saqqez

W miejscowości Saqqez w irańskim Kurdystanie znaleziono inskrypcję sporządzoną po scytyjsku za pomocą hieroglifów hetyckich:

Transliteracja:	pa-tì-na-sa-nà tà-pá wa-s₆-na-m₅ XL was-was-ki XXX ár-s-tí-m₅ ś₃-kar-kar (HA) har-s₆-ta₅ LUGAL \| par-tì-ta₅-wa₅ ki-ś₃-a₄-á KUR-u-pa-ti QU-wa-a₅ \| i₅-pa-ś₂-a-m₂
Transkrypcja:	patinasana tapa. vasnam: 40 vasaka 30 arzatam šikar. UTA harsta XŠAYAL. \| Partitava xšaya DAHYUupati xva\|ipašyam
Tłumaczenie:	"Dostarczono posiłek. Wartość: 40 cieląt 30 srebrnych szekli. I był on zaprezentowany królowi. \| Król Partitava, pan własności ziemskiej."

[edytuj] Nazwy miejscowe

Nazwy rzek, takie jak Don, Dniestr i Dniepr w południowo-wschodniej Europie mają najprawdopodobniej scytyjskie pochodzenie (porównaj awestyjskie dānu "woda").

[edytuj] Dzieje Herodota

Herodot wymienia w swych Dziejach trochę scytyjskich wyrazów:

Oiorpata "Amazonki" - złożenie wyrazów oior "mężczyzna" (awestyjskie vīra) i pata "zabić" (sanskryckie pātayati "upaść")
arimaspoi "jednooki" - złożenie arima "jeden" (osetyjskie ærmæst "tylko") i spu "oko" (sanskryckie spaś)