Język bengalski
Z Wikipedii
Język bengalski (বাংলা bangla) - język z grupy indyjskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 185 mln mówiących, głównie w Bangladeszu (120 mln) i Indiach (65 mln). Jest on jednocześnie językiem urzędowym w tych dwóch państwach (w Indiach w stanie Bengal Zachodni).
Do jego zapisu używa się pisma bengalskiego.
Poza standardowym bengalskim używa się dwóch odmian tego języka: sylheti w północno-wschodnim Bangladeszu (ok. 5 mln) oraz czakma w okolicach miasta Ćittagong (250 tys.).
indyjskie:
asamski • bengalski • caló • gudźarati • hindi • hindustani • jakati • kaszmirski • malediwski • marathi • nepalski • pali † • pendżabski • romski • sanskryt • sanskryt klasyczny † • syngaleski • urdu • wedyjski †
irańskie:
awestyjski † • beludżi • kurdyjski • osetyjski • pahlawi † • paszto • perski • scytyjski † • zazaki
