Wikipedysta:JadźQ/brudnopis

Z Wikipedii

Spis treści 1 Peter Michal Bohúň 2 Pseudo-Dionizy Areopagita 3 L. E. Modesitt, Jr. 4 Bibliografia: 5 Ruchomy zamek Hauru

[edytuj] Peter Michal Bohúň

Peter Michal Bohúň urodził się 29 września 1822 roku w Veličnej (Vel'ka Ves) na słowackiej Orawie, w rodzinie ewangelickiego pastora Jana i Joanny Zofii Ambrozy'owej. Edukację rozpoczął w rodzinnej miejscowości w szkole ludowej pod czujnym okiem pedagoga Pawła Cochusa. Tam też rozwinął swoje zainteresowanie kulturą, tradycją i historią narodową. Następnie uczeszczał do gimnazjum w miejscowosći Gemerska Horka (Gemeri), gdzie nauczył się języka węgierskiego. Kolejnym etapem edukacji było rozpoczęcie wraz z bratem Janem w 1836 roku nauki na wydziale filozoficznym ewangelickiego liceum w Levočy. Tam zetknął się z kulturą i sztuką mieszczańską, tam też zaczał brać udział w narodowych wystąpieniach manifestujących odrębność w wielonarodowej monarchii habsburskiej, czego efektem stało się symboliczne przyjęcie imienia Slavomil. Z powodu patriotycznych demonstracji w maju 1841 roku liceum zostaje zamknięte przez austriackie władze. Wtedy Bohúň wyjeżdża do Kežmarku, gdzie studiuje prawo i podejmuje pierwsze malarskie próby.

18 listopada 1843 roku Peter Michal Bohúň rozpoczyna studia na Akademii Sztuk Pięknych w Pradze. Jego nauczycielem zostaje malarz historyczny Christian Ruben. W lutym 1844 roku umiera ojciec malarza, co pozbawia Bohúňa środków finansowych potrzebnych do dalszej edukacji. Pomocy materialnej udziela mu orawski szlachcic Michał Kubin jun. Bohúň podejmuje się wraz z Svätoplukiem Presslem wspólnej pracy nad Słownikiem roślin, do którego wykonał litografie. Umiejętnośći litograficzne doskonali równocześnie w pracowni Františka Širy.

W 1848 roku Peter Michal Bohúň organizuje wiece i odczyty o charakterze patriotycznym. Uczestniczy w ten sposób w działanich o narodowych, które ogarneły Europę środkową pod nazwą "Wiosna Ludów". Latem tego samego roku młody malarz poślubił Zofię Amalię Klankay'ową, córkę ziemianina z Lučivnej na Spiszu i zamieszkał z nią w jej rodzinnym dworku.

We wrześniu 1854 roku artsta wraz z żoną i szóstką dzieci przenosi się do Liptowský'ego Svätego Mikuláša (Vribci-Huštáku), gdzie rozpoczyna pracę jako nauczyciel rysunku w żeńskiej szkole ewangelickiej. Oprócz zajęć praktycznych i wykładów teoretycznych , malarz zajmuje się rysowaniem, fotografowaniem, malowaniem kurtyn i dekoracji dla amatorskich zespołów teatralnych. W 1860 roku rozpoczyna współpracę z Kościołem oraz powraca do działalności patriotycznej. 5 czerwca 1861 roku bierze udział w zgromadzeniu konstytucyjnym w Martinie, a w 1863 roku zostaje jednym z członków założycieli Maticy Slovenskej.

Jesienią 1865 roku Peter Michal Bohúň opuszcza Słowację i wraz z rodziną osiedla się w Galicji - w Lipniku koło Białej (obecnie dzielnica Bielska-Białej). Najpierw zamieskał w dworze Köntzera - Lipnik 19, a następnie w Lipniku w budynku nr 23. W 1876 roku Bohúň udaje się do Włoch na poszukiwania syna L'ubora Milana, który zdezerterował z armii austriackiej.

Peter Michal Bohúň zmarł 20 maja 1878 roku na zapalenie płuc. Został pochowany na cmentarzu ewangelickim w Białej.

[edytuj] Pseudo-Dionizy Areopagita

Pseudo-Dionizy Areopagita - autor pism teologicznych Corpus Dionysiacum, uważany za twórcę angelologii. Do dziś nie ustalono tożsamości Pseudo-Dionizego. On sam pisze o sobie, że nawrócił się w wyniku wysłuchania mowy świętego Pawła na ateńskim areopagu, co potwierdzają Dzieje apostolskie (Dz 17, 32 n.). Dionizy w swych pismach nazywa św. Pawła nauczycielem, ponadto adresyuje listy do towarzyszy świętego - Tymoteusza i Tytusa, a także do Apostoła Jana. Twierdzi, iż był śwaidkiem ciemności, jaka nastała po śmierci Chrystusa na krzyżu. Euzebiusz w Historii kościelnej przedstawia Dionizego jako pierwszego biskupa Aten. Z kolei tradycja francuska głosi, iż był on apostołem Galów oraz pierwszym biskupem Paryża, który zginął śmiercią męczeńską na wzgórzu Montmartre. Jednak poza śwadectwem samego autora Corpus Dionysiacum nie ma żadnych dowodów na to, iż jest on występującym w Dziejach Apostolskich Dionizym Areopagitą. Pierwsze wzmainki o dziele Pseudo-Dionizego pojawaiją sie ok. VI wieku w trzeciam liście patriarchy Antiochii Sewera do Jana Gramatyka z Cezarei oraz w innych dziełach Sewera: Adversus Apologiam Juliani i Contra Addictiones Juliani, które powstawały między 518 a 528 rokim. Stąd wniosek, że teksty Pseudo-Dionizego musiały zostać napisane właśnie prezd tą datą. Udało się także ustaliś dwatę, po której Corpus Dionysiacum musiało powstać. Wywnioskowano to z samego tekstu dzieła, a dokładniej z rozdziału III o hierarchii kościelnej, gdzie w opisie liturgii pojawia się śpiew Credo. Śpiew ten został wprowadzony do obrzędu mszy świętej w 476 roku przez Piotra Folusznika.

[edytuj] L. E. Modesitt, Jr.

L. E. (Leland Exton) Modesitt, Jr. jest amerykańskim pisarzem fantasy i science fiction. Urodził się w 1943 roku w Denver w stanie Kolorado. Wykształcenie zdobył w Williams College. Przez dwadzieścia lat mieszkał w Waszyngtonie, w 1989 roku przeprowadził się do New Hampshire. Tam też poznał swoją żonę, z którą w 1993 roku zamieszkał w Cedar City w stanie Utah. Był pilotem Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, ratownikiem, dostawcą, DJ'em radiowym, agentem nieruchomości, pracował jako analityk rynkowy, kierownik badań kampanii politycznych, asystent prawny kongresmena. L. E. Modesitt, Jr. jest autorem wielu powieści fantasy i science fiction, lecz jego najbardziej znanym dziełem jest Saga Recluce. Zajmuje się także poezją oraz publicystyką. Zadebiutował w 1973 opowiadaniem fantastycznym The Great American Story, które ukazało się na łamach "Analog Science Fiction and Science Fact".

[edytuj] Bibliografia:

Sagi

The Corean Chronicles

Akcja powieści dzieje się w świecie zwanym Corus (albo Acorus), w którym żyją dziwne i niebezpieczne bestie oraz ludzie, posiadający magiczne zdolności.

• Legacies (2002)
• Darkness (2003)
• Scepters (2004)
• Alector's Choice (2005)
• Cadmian's Choice (2006)
• Soarer's Choice (2007)

Opowieśći o duchach

Historie szpiegowskie, których akcja rozgrywa sie w alternatywnych rzeczywistosćiach.

• Of Tangible Ghosts (1994)
• The Ghost of the Revelator (1998)
• Ghost of the White Nights (2001)
• Ghosts of Columbia (2005) Omnibus, combining Of Tangible Ghosts and The Ghost of the Revelator.

Saga Recluce (The Saga of Recluce)

• Magia Recluce (REBIS 1999) The Magic of Recluce (1991)
• Wieże zachodzącego słońca (REBIS 1999) The Towers of Sunset (1992)
• Magiczny inżynier (REBIS 2000) The Magic Engineer (1994)
• Wojna Ładu (REBIS 2000) The Order War (1995)
• Śmierć Chaosu (REBIS 2001) The Death of Chaos (1995)
• Upadek aniołów (REBIS 2002) The Fall of Angels (1996)
• The Chaos Balance (1997)
• The White Order (1998)
• Colors of Chaos (1999)
• Magi'i of Cyador (2001)
• Scion of Cyador 2001)
• Wellspring of Chaos (2004)
• Ordermaster (2005)

Spellsong Cycle

Akcja cyklu rozgrywa się w świecie Erde, gdzie pieśni posiadają magiczną moc.

• The Soprano Sorceress (1997)
• The Spellsong War (1998)
• Darksong Rising (1999)
• The Shadow Sorceress (2001)
• Shadowsinger (2002)

The Ecolitan Institute

• The Ecologic Envoy (1986)
• The Ecolitan Operation (1989)
• The Ecologic Secession (1990)
• The Ecolitan Enigma (1997)
• Empire & Ecolitan (2001) Omnibus
• Ecolitan Prime (2003) Omnibus

The Forever Hero

W niedalekiej przyszłośći, gdy Ziemia została zdewastowana, a miasta obrucono w ruinę, rodzi sie pewien nieśmiertelny, który ma do spełnienia wyjątkową misję.

• Dawn for a Distant Earth (1987)
• The Silent Warrior (1987)
• In Endless Twilight (1988)
• The Forever Hero (2000) Omnibus, combines above three books.

Parafaith Universe

• The Parafaith War (1996)
• The Ethos Effect (2003)

Timegod's World

• The Fires of Paratime (1982)
• Timediver's Dawn (1992)
• The Timegod (1993) (republication of The Fires of Paratime)
• Timegod's World (2001) Omnibus

Archform

• Archform: Beauty (2000)
• Flash (2004)

Powieści science fiction:

• The Hammer of Darkness (1985)
• Adiamante (1996)
• Gravity Dreams (2000)
• The Octagonal Raven (2001)
• The Eternity Artifact (2005)

Współpraca:

• The Green Progression (with Bruce Scott Levinson) (1992)

Opowiadania:

• Came the Revolution (1977) "Galaxy Science Fiction", September 1977
• The Great American Economy (1973)"Analog Science Fiction/Science Fact", May 1973
• A House by Any Other Name (1974) "Analog Science Fiction/Science Fact", November 1974
• Iron Man, Plastic Ships (1979) "Isaac Asimov's Science Fiction Magazine", Oct 1979
• Power to ...? (1990) "Analog Science Fiction and Fact", November 1990
• Reaction Time (1978)"Analog Science Fiction/Science Fact", January 1978
• Rule of Law (1981) "Analog Science Fiction/Science Fact", April 27, 1981
• Second Coming (1979)"Asimov's SF Adventure Magazine", Spring 1979
• Understanding (2000)"On Spec", Summer 2000
• Viewpoint Critical (1978)"Analog Science Fiction/Science Fact", July 1978
• Precision Set (2001) On Spec Spring 2001
• The Pilots (2002) In the Shadow of the Wall: Vietnam Stories that Might Have Been (ed. Byron R. Tetrick)
• Dock to Heaven (2003) Low Port (ed. Sharon Lee & Steve Miller)
• The Swan Pilot (2004) Emerald Magic: Great Tales of Irish Fantasy (ed. Andrew M. Greeley)
• Fallen Angel (2004) Flights: Extreme Visions of Fantasy (ed. Al Sarrantonio)

[edytuj] Ruchomy zamek Hauru

Ruchomy zamek Hauru|ハウルの動く城|Hauru no Ugoku Shiro}} to nominowany do Oskara japoński film anime zainspirowany opowieścią Diany Wynne Jones o tym samym tytule ( w oryginale Howl's Moving Castle). Jego twórcą jest znany japoński reżyser Hayao Miyazaki. Film powstał w Studio Ghibli. Pierwotnie reżyserem miał być Mamoru Hosoda, twórca jednego z filmów z serii Digimon, jednak niespodziewanie zrezygnował z projektu, wtedy zadania tego podjął się Miyazaki. Światowa premiera filmu odbyła się 5 września 2004 roku na Festiwalu filmowym w Wenecji. Diana Wynne Jones spotkała się z przedstawicielami Studia Ghibli, jednak nie miała wpływu na produkcję filmu.W lecie 2004 roku Miyazaki odwiedził Anglię, aby umożliwić autorce obejrzenie filmu.

The animated film was released to cinemas in Japan on November 20, 2004. The film has also been dubbed into English by Pixar's Peter Docter and is being distributed in North America by Walt Disney Pictures. The film began showing in select cinemas around the United States and Canada on June 10, 2005. It was released nationwide in Australia on September 22 and in the UK on September 23.

Synopsis

18-year-old Sophie works in a hat shop and lacks confidence and direction. Her chance encounter with the handsome but mysterious wizard Howl results in Sophie being turned into a 90-year-old woman by the vain and manipulative Wicked Witch of the Waste. On self-imposed exile, Sophie finds shelter in Howl’s moving castle; a mobile, chaotic ensemble of metal scraps but a feat of engineering nonetheless. Inside the castle, Sophie encounters Markl, Howl’s eight-year-old apprentice, an animated scarecrow whom Sophie names Turniphead, and Calcifer, a feisty, smart-talking fire demon who plays a key role in Howl’s intrinsic being. Sophie’s love and support comes to have a major impact on Howl, who, while a grown man, is still a boy in many ways.

Differences in the Story

As Jones noted, the film is significantly different from her original novel in many ways. Roughly the first third of the plot is similar, after which the movie branches off into original territory, flavored with many of Miyazaki's familiar themes: airships, redemption, cute non-human sidekicks. The focus is still on Sophie and her adventure while being cursed with old age, but the main action of the film's story takes place during a war, reminiscent of World War I and located in a fantastical nation somewhat reminiscent of pre-World War I Alsace. Indeed, many buildings in the town scenes are identical to actual buildings in the Alsatian town of Colmar, which Miyazaki acknowledged as the inspiration for its setting. Whereas the novel is concerned with Howl's womanizing and his attempts to weasel out of locating a lost wizard and a prince, the film has Howl avoiding helping in a national war for pacifist reasons, and deals with the consequences of this decision. The movie also delves into spectacular scenes of radically alternate realities co-existing within the normal reality of the main story, and sequences of intensely hallucinogenic visuals and concepts are prominently featured throughout the second half of the film.

Many of the book's characters are modified for the film. The character of Howl's apprentice, Michael Fisher, is a teenager in the book but a young boy, "Markl", in the film. Sophie has only one sister in the movie compared to two in the book (although the other sister is alluded to as an aside near the film's opening). The Witch of the Waste, instead of looking young and beautiful, is a huge heavyset woman that later becomes an old crone -- as opposed to terrorizing the characters as a frightening villain, she is treated as a "grandmother" character and is even taken into Howl's home. Calcifer, who is a scary looking fire demon in the book, is portrayed as an adorable little flame in the film, although in two instances he blazes up into a wicked-looking blue flame strongly reminiscent of his appearance in the book. Finally, while in the book there is a 'Wizard Suliman', in the film this is changed to a 'Madame Suliman'. Various other characters in the film are composites of the book's characters, with different motivations and personalities. Sophie and Howl themselves most strongly resemble Jones's characters (though Howl has a completely different background), but with gentler personas and less selfish motivations; that is, typical Jones character traits are softened into typical Miyazaki character traits.

The film was released on DVD and VHS March 7, 2006 in North America along with Whisper of the Heart and the long-awaited My Neighbor Totoro; and March 13, 2006 in the UK.[1]

Staff credits

• Producer: Toshio Suzuki
• Directed, written by: Hayao Miyazaki
• Based on the novel by: Diana Wynne Jones
• Music: Joe Hisaishi
• Theme Song: "Sekai no Yakusoku" ("The Promise of the World")
  • Music: Youmi Kimura
  • Lyrics: Shuntaro Tanigawa
  • Arrangement: Joe Hisaishi
  • Performance: Chieko Baisho
• Editor: Takeshi Seyama
• Supervising Animators: Akihiro Yamashita, Takeshi Inamura, Kitaro Kosaka
• Art Directors: Yozi Takeshige, Noboru Yoshida
• Digital Animation Director: Mitsunori Kataama
• Color Designer: Michiyo Yasuda
• Camera (color): Atsushi Okui
• Audio Director: Kazuhiro Hayashi
• Sound: Shuji Inoue
• Sound Effects: Toru Noguchi
• Released by: Toho

Cast The movie stars the following actors:

Character	Japanese version	English version
Howl	Takuya Kimura	Christian Bale
Grandma Sophie	Chieko Baisho	Jean Simmons
Calcifer	Tatsuya Gashuin	Billy Crystal
Young Sophie	Chieko Baisho	Emily Mortimer
Witch of the Waste	Akihiro Miwa	Lauren Bacall
Markl	Ryunosuke Kamiki	Josh Hutcherson
Madame Suliman	Haruko Kato	Blythe Danner
Prince Turnip	Yo Oizumi	Crispin Freeman
Lettie		Jena Malone
Suliman's Servant	Mitsunori Isaki
Heen (Dog)	Daijiro Harada	--same as JP--

Awards

• Osella Awards for Technical Achievement; 61st Venice Film Festival
• Best Japanese Movie Overall; 2004 Mainichi Film Awards
• Animation Of The Year; 2005 Tokyo Anime Awards
• Best Director (Hayao Miyazaki); 2005 Tokyo Anime Awards
• Best Voice Actor/Actress (Chieko Baisho); 2005 Tokyo Anime Awards
• Best Music (Joe Hisaishi); 2005 Tokyo Anime Awards
• Audience Award; 2005 Maui Film Festival
• 1st Runner Up, Golden Space Needle Award; 2005 Seattle International Film Festival
• Nomination, Best Animated Feature; 78th Academy Awards

strój śląski user:JadźQ/brudnopis2