Nicolas Charles Oudinot
Z Wikipedii
Nicolas Charles Oudinot (ur. 25 kwietnia, 1767, Bar-le-duc – zm. 13 września, 1847, w Paryżu), książę Reggio, marszałek Francji.
Po służbie w stopniu sierżanta w armii królewskiej, został w 1792 wybrany na generała-pułkownika w ochotniczej rewolucyjnej armii Mozy. Od 1793 w armii regularnej. W czerwcu 1794 został generałem brygady. W 1795 dostał się do pruskiej niewoli. W kampanii szwajcarskiej 1799 był szefem sztabu korpusu André Massény. Mianowany przez Napoleona Bonaparte generalnym inspektorem piechoty, odznaczony został Krzyżem Wielkim Legii Honorowej. Został wybrany na członka izby deputowanych.
W kampanii 1805 roku stanął na czele dywizji grenadierów, która odegrała przełomową rolę w zdobyciu Wiednia i rozstrzygnęła bitwę pod Austerlitz. W 1807 pobił Rosjan w bitwie pod Ostrołęką, przyczynił się do zwycięstwa francuskiego w bitwie pod Frydlandem. Został gubernatorem Gdańska. W 1808 został gubernatorem Erfurtu i hrabią cesarstwa. W 1809 odznaczył się wyjątkową odwagą w bitwie pod Wagram, za co otrzymał rangę marszałka. W latach 1810-1812 kierował administracją, włączonego do Francji Królestwa Holandii. W kampanii 1812 przeciwko Rosji dowodził II Korpusem Wielkiej Armii w sile 37000 ludzi i 72 armat. Osłaniał odwrót wojsk francuskich w czasie przeprawy przez Berezynę. W 1813 brał udział w bitwach pod Lützen i Budziszynem, pobity w bitwie pod Grossbeeren.Dowodca północnej grupy korpusow w sile 70000 ludzi. W 1814, po abdykacji Napoleona, złożył przysięgę wierności Ludwikowi XVIII. W czasie stu dni pozostał wierny Burbonom.
W 1823 wyruszył na czele korpusu francuskiego, by stłumić rewolucję w Hiszpanii. Został gubernatorem Madrytu. Zmarł jako komendant zakładu dla weteranów wojennych.
