ORP Piast

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Emblemat ORP Piast z czasu operacji Pustynna Burza

Emblemat ORP Piast

ORP Piast - polski okręt ratowniczy. Posiada numer taktyczny 281. Jest to pierwszy okręt typu Piast.

Spis treści

1 Historia
2 Modernizacja
3 Ciekawostka
4 Dane techniczne:
5 Bibliografia

[edytuj] Historia

Okręt został zaprojektowany w Polsce i zbudowany w Stoczni Północnej w Gdańsku. Jest to okręt projektu 570/I, w kodzie NATO: typu 'Piast'. Położenie stępki nastąpiło 16 września 1972 został wodowany 28 kwietnia 1973, wszedł do służby 26 stycznia 1974. Głównym zadaniem jednostki jest zabezpieczanie działań polskich okrętów podwodnych i dalekie holowanie. Dodatkową rolą okrętu jest gaszenie pożarów na morzu, ściąganie statków z mielizn, prowadzenie prac podwodnych, poszukiwanie i podnoszenie wraków. Jednym z elementów wyposażenia okrętów jest dzwon nurkowy dla 3 nurków, opuszczany za pomocą ramy na lewej burcie (nie jest to jednak dzwon ratowniczy i nie jest podczepiany do okrętu podwodnego). Podstawową metodą ratowania okrętów podwodnych jest podawanie za pomocą rur sprężonego powietrza.

ORP "Piast" w 1991

ORP "Piast" wraz drugim bliźniakiem ORP Lech wchodził początkowo w skład 41. dywizjonu okrętów ratowniczych, od 1991 w skład 45. dywizjonu Pomocniczych Jednostek Pływających 3. Flotylli Okrętów w Gdyni, a od 1998(?) w skład dywizjonu Pomocniczych Jednostek Pływających Komendy Portu Wojennego Gdynia. ORP "Piast" wraz z ORP Wodnik na przełomie 1990 i 1991 był częścią polskiego kontyngentu operującego na wodach Zatoki Perskiej w czasie I wojna w Zatoce Perskiej z Irakiem w 1991 r.

[edytuj] Modernizacja

Od 1997 do stycznia 1998 ORP "Piast" przeszedł generalny remont połączony z modernizacją do projektu 870M. Po remoncie, zewnętrznie odróżniają go od "Lecha" nowo zastosowane cztery duże kotwice na ramach na dziobie i rufie, w celu dokładnego pozycjonowania jednostki oraz krótszy pokład do współpracy ze śmigłowcem (śmigłowiec nie może na nim lądować, jedynie pozostawać w zawisie). Zastosowano nowsze urządzenia sterowe, ze sterami strumieniowymi na dziobie i rufie. Zastosowano na pokładzie dziobowym dźwig o udźwigu 10 ton w miejscu 7-tonowego bomu ładunkowego. Zdemontowano jednak wciągarkę, nie instalując nowej. Stare łodzie pokładowe zastąpiono przez dwie nowe hybrydowe typu SŁR-7500 i SŁR-4500. Zmodernizowano dzwon nurkowy. Okręt otrzymał ponadto pojazd do prac podwodnych Achilles francuskiej firmy Comex. Na okręcie zainstalowano system hydrolokacyjny do poszukiwań pod wodą Homar-R (został on zainstalowany jeszcze w latach 90. lecz wówczas jego sondy były ręcznie wystawiane za burtę). Zainstalowano też pomieszczenie dla 10 rozbitków podjętych z wody oraz unowocześniono szpital okrętowy. Znacznie unowocześniono środki nawigacji i łączności.

[edytuj] Ciekawostka

Trzeci okręt z serii 'Piast' zamówiła marynarka NRD, pływał pod nazwą "Otto von Guericke", w 1991 sprzedano go marynarce Urugwaju i do dzisiaj pływa pod nazwą "Vanguardia".

[edytuj] Dane techniczne:

wyporność pełna - 1697 ton
długość / szerokość / zanurzenie maksymalne: 72,60 x 11,60 x 3,94 m
napęd: 2 silniki wysokoprężne Zgoda-Sulzer 6TD48 o mocy po 1800 KM, 2 śruby
prędkość - 16,3 w
zasięg: 3500 mil morskich
uzbrojenie:
- 4 podstawy dla działek przeciwlotniczych kaliber 25 mm 2M-3M (nie zamontowane)
- 2 podstawy dla poczwórnych wyrzutni pocisków przeciwlotniczych obrony bezpośredniej Strzała-2M (od 1998, nie zamontowane)
załoga: 52

Wyposażenie ratownicze (stan na 1995r.)

dzwon nurkowy, na 3 osoby, do głębokości 100 m
komora dekompresyjna na 3 osoby
łódź ratunkowa ŁRT-M1S
łódź robocza L-4.5
system przeciwpożarowy
- 3 działka pianowo-wodne
- 4 agregaty pompowe
system odwadniania
wyciągarka holownicza

[edytuj] Bibliografia

Jarosław Ciślak: "Polska Marynarka Wojenna 1995", Warszawa 1995 (ISBN 83-86776-08)
Wojciech Zawadzki: "Odmłodzeni ratownicy" w: nowa Technika Wojskowa październik 2001