Z Wikipedii

Paweł Wojciechowski (ur. 3 stycznia 1960) – polski ekonomista, doktor nauk technicznych w dziedzinie informatyki^[1]. Od 24 czerwca 2006 do 14 lipca 2006 minister finansów w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza.

[edytuj] Wykształcenie

Absolwent 4-letnich studiów handlu zagranicznego na SGPiS (1983). Absolwent John Carroll University (ekomomia, dyplom licencjata - Bachelor of Arts in Economics - w 1986, wykładowca statystyki od stycznia 1988 do stycznia 1989) oraz Case Western Reserve University w USA (magister w dziedzinie badań operacyjnych w 1988, w 1990 studia doktoranckie w badaniach operacyjnych/finansach bez uwieńczenia ich pracą doktorską). W 1994 uzyskał stopień doktora informatyki w Instytucie Badań Systemowych PAN. W 1999 ukończył studia podyplomowe z rachunkowości zarządczej na SGH.

[edytuj] Praca w USA

Od czerwca 1987 do lutego 1988 konsultant Davies Can Co., w Solon (stan Ohio w USA). W latach 1988-1991 zajmował się jako analityk i programista analizą techniczną amerykańskich giełd i badaniami makroekonomicznymi w Center for Regional Economic Issues, w Cleveland (stan Ohio w USA). Był też asystentem w Weatherhead School of Management w Cleveland (1989-1991)

[edytuj] Powrót do Polski

W 1992 wrócił do Polski i od stycznia do maja nadzorował projekty pomocowe ONZ jako kierownik Programu Rozwoju Instytucji Rynkowych. Był doradcą w Ministerstwie Przekształceń Własnościowych od maja 1992 do grudnia 1994 (za ministra Tomasza Gruszeckiego z rządu Olszewskiego i SLD-owskiego ministra Wiesława Kaczmarka^[2]). Później doradzał też Jerzemu Hausnerowi (wówczas SLD).

Od 1994 do 1996 członek rady nadzorczej Banku Depozytowo-Kredytowego w Lublinie. Od lutego 1995 do listopada 1996 Dyrektor oddziału - Zarządzanie Funduszami w Polskim Banku Rozwoju SA. Równolegle od marca 1995 do listopada 1996 prezes Polskiej Grupy Zarządzania Funduszami, potem do 1999 członek rady nadzorczej Grupy. Równolegle od maja 1996 do czerwca 1999 dyrektor inwestycyjny, a potem prezes Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych PBK Atut^[3] (pierwszego TFI, które wprowadziło wysoki próg pierwszych wpłat do funduszu). Równolegle od 1996 do 1999 członek rady nadzorczej Polskiego Towarzystwa Prywatyzacyjnego - Kleinwort Benson. Od 1998 do 1999 wiceprezes Stowarzyszenia Towarzystw Funduszy Inwestycyjnych.

[edytuj] Prezesura Allianz

Wartość jednostki uczestnictwa Allianz (w PLN, na czerwono) na tle innych OFE w czasie prezesury Wojciechowskiego^[4]

Od lipca 1999 do stycznia 2005 prezes zarządu PTE Allianz Polska^[5]. W okresie prezesury Pawła Wojciechowskiego fundusz pod względem wartości jednostki uczestnictwa zajął trzecie miejsce od końca (patrz wykres obok). Mimo to dzięki niskim opłatom od składek fundusz wygrał w 2003 ranking^[6] funduszy emerytalnych e-insurance, choć znalazł się w tym samym roku dopiero na ósmym miejscu rankingu "Rzeczpospolitej" ^[7]. W okresie prezesury Wojciechowskiego w 14 oficjalnych rankingach KNUiFE Allianz 7 razy znalazł się powyżej i 7 razy poniżej średniej rynkowej. ^[8]

Wojciechowski w tym czasie krytykował opóźnienia w przesyłaniu przez ZUS zaległych składek do OFE. Był także zainteresowany konsolidacją na rynku funduszy i zwiększeniem zagranicznych inwestycji OFE oraz zwiększeniem podaży spółek na giełdzie. Jest również znany z poglądu, że składki OFE są pieniędzmi prywatnymi.

Wiceprezes Izby Gospodarczej Towarzystw Emerytalnych (2000-2001). Od 2000 do 2005 członek FIAP - Światowej Federacji Towarzystw Emerytalnych.

[edytuj] Związki polityczne

Po odejściu z PTE Allianz Polska współpracował z Jerzym Hausnerem z Partii Demokratycznej Demokraci.pl, dla której przygotowywał elementy programu gospodarczego. Współpraca ta nie trwała długo i w 2005 Wojciechowski znalazł się w zespole Jana Rokity z Platformy Obywatelskiej. Był współtwórcą jej programu gospodarczego. Już po wyborach, kiedy Platforma przegrała, po kilku miesiącach został doradcą premiera w rządzie PiS.

[edytuj] Rząd Marcinkiewicza

Od 1 marca Paweł Wojciechowski doradzał premierowi w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza. Jako doradca zajmował się podatkami, reformą finansów publicznych i budżetem na rok 2007. Jednocześnie od listopada 2005 do 23 czerwca 2006 piastował jako przedstawiciel funduszy inwestycyjnych i OFE stanowisko wiceprzewodniczącego rady nadzorczej Zakładów Chemicznych Police S.A.. 23 czerwca 2006 roku premier Kazimierz Marcinkiewicz złożył wniosek do prezydenta o odwołanie dotychczasowego ministra finansów, Zyty Gilowskiej i powołanie Pawła Wojciechowskiego na to stanowisko.

Kandydat na nowego ministra zapowiedział tego samego dnia, że zachowa kotwicę budżetową 30 mld deficytu, będzie kontolował wydatki budżetu i kontynuował reformę finansów publicznych, choć z niewielkimi modyfikacjami. Analitycy uważali, że jest on wprawdzie "przyjazny rynkom", ma jednak niższą pozycję niż Zyta Gilowska i może być podatnym na naciski ze strony populistycznych polityków w kwestiach budżetowych oraz osłabić pozycję premiera.

Wniosek został przyjęty przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego 24 czerwca 2006. Paweł Wojciechowski był jednak osobą nieznaną Jarosławowi Kaczyńskiemu. Jego powołanie było samodzielną decyzją premiera i według części komentatorów jedną z pośrednich przyczyn późniejszej dymisji całego rządu Marcinkiewicza. Po dymisji rządu natychmiast podano do wiadomości, iż minister finansów zostanie zmieniony. Nowy premier Jarosław Kaczyński liczył ponoć na powrót Zyty Gilowskiej, mówiono też o Elżbiecie Suchockiej-Roguskiej oraz Cezarym Mechu, a także o Jarosławie Baucu. Ostatecznie nowym ministrem został Stanisław Kluza. Paweł Wojciechowski urzędował na stanowisku ministra dwa tygodnie.

Po odejściu z rządu, 25 września 2006 ponownie został członkiem Rady Nadzorczej Z.Ch. "Police" SA^[9]

[edytuj] Publikacje

Paweł Wojciechowski jest autorem i współautorem m.in. podręczników "Regionalne Fundusze Inwestycyjne", "Fundusze Inwestycyjne", "Initial Public Offerings in Poland" oraz "Opcje i Kontrakty Terminowe".

[edytuj] Prywatnie

Zna angielski, francuski, hiszpański oraz w stopniu podstawowym rosyjski, niemiecki i włoski^[10]. Ma żonę Sabinę i trzech synów^[11] (najmłodszy urodził się w 2003). Mieszka w domku na Żoliborzu.

[edytuj] Źródła

1. ↑ http://gospodarka.gazeta.pl/gospodarka/1,33181,3438499.html
2. ↑ http://serwisy.gazeta.pl/kraj/1,69906,3436879.html
3. ↑ http://serwisy.gazeta.pl/kraj/1,69906,3436879.html
4. ↑ Dane: http://bossa.pl/pub/ofe/mstock/mstofe.zip
5. ↑ http://gospodarka.gazeta.pl/gospodarka/1,33181,3436879.html
6. ↑ http://e-insurance.pl/n-ofe/030518-a.htm
7. ↑ http://www.epolisa.o-net.pl/archiwum/rzecz062004.htm
8. ↑ Rankingi 24-miesięcznej i 36-miesięcznej stopy zwrotu pod adresem http://www.knuife.gov.pl/fundusze/rynek/stopy.shtml.
   • [1] 30-06-1999 do 29-06-2001 - Allianz nie występuje
   • [2] 30-09-1999 do 28-09-2001 - Allianz 18,093%, średnia 18,091% - POWYŻEJ ŚREDMIEJ (o 0,002 punkta procentowego)
   • [3] 31-12-1999 do 31-12-2001 - Allianz 22,9%, średnia 21,5% - POWYŻEJ ŚREDNIEJ
   • [4] 31-03-2000 do 29-03-2002 - Allianz 13,6%, średnia 15,6% - PONIŻEJ ŚREDNIEJ
   • [5] 30-06-2000 do 28-06-2002 - Allianz 17,2%, średnia 19,7% - PONIŻEJ ŚREDNIEJ
   • [6] 29-09-2000 do 30-09-2002 - Allianz 22,9%, średnia 23,1% - PONIŻEJ ŚREDNIEJ
   • [7] 29-12-2000 do 31-12-2002 - Allianz 22,4%, średnia 21,9% - POWYŻEJ ŚREDNIEJ
   • [8] 30-03-2001 do 31-03-2003 - Allianz 27,6%, średnia 26,2% - POWYŻEJ ŚREDNIEJ
   • [9] 29-06-2001 do 30-06-2003 - Allianz 33,4%, średnia 32,9% - POWYŻEJ ŚREDNIEJ
   • [10] 28-09-2001 do 30-09-2003 - Allianz 35,1%, średnia 38,8% - PONIŻEJ ŚREDNIEJ
   • [11] 31-12-2001 do 31-12-2003 - Allianz 26,8%, średnia 26,0% - POWYŻEJ ŚREDNIEJ
   • [12] 29-03-2002 do 31-03-2004 - Allianz 26,7%, średnia 25,9% - POWYŻEJ ŚREDNIEJ
   • [13] 28-09-2001 do 30-09-2004 - Allianz 51,1%, średnia 53,8% - PONIŻEJ ŚREDNIEJ
   • [14] 29-03-2002 do 31-03-2005 - Allianz 38,5%, średnia 41,4% - PONIŻEJ ŚREDNIEJ
   • [15] 30-09-2002 do 30-09-2005 - Allianz 44%, średnia 52,5% - PONIŻEJ ŚREDNIEJ
9. ↑ http://www.zchpolice.com/pl/index.php?grupa=firma&dzial=organizacja&poddzial=radaNadzorcza&podmenu=sklad&osoba=wojciechowski
10. ↑ http://serwisy.gazeta.pl/kraj/1,69906,3436879.html
11. ↑ http://gospodarka.gazeta.pl/gospodarka/1,33181,3438499.html

Rząd Kazimierza Marcinkiewicza

W dniu zaprzysiężenia
Ludwik Dorn • Grażyna Gęsicka • Krzysztof Jurgiel • Tomasz Lipiec • Teresa Lubińska • Kazimierz Marcinkiewicz • Stefan Meller • Krzysztof Michałkiewicz • Andrzej Mikosz • Jerzy Polaczek • Zbigniew Religa • Michał Seweryński • Radosław Sikorski • Jan Szyszko • Kazimierz Ujazdowski • Zbigniew Wassermann • Piotr Woźniak • Zbigniew Ziobro
Późniejsi członkowie rządu
Anna Fotyga • Roman Giertych • Zyta Gilowska • Wojciech Jasiński • Antoni Jaszczak • Anna Kalata • Andrzej Lepper • Rafał Wiechecki • Paweł Wojciechowski

 

Ministrowie finansów III Rzeczypospolitej

Leszek Balcerowicz | Karol Lutkowski | Andrzej Olechowski | Jerzy Osiatyński | Marek Borowski | Henryk Chmielak p.o. | Grzegorz Kołodko | Marek Belka | Leszek Balcerowicz | Jarosław Bauc | Halina Wasilewska-Trenkner | Marek Belka | Grzegorz Kołodko | Andrzej Raczko | Mirosław Gronicki | Teresa Lubińska | Zyta Gilowska | Paweł Wojciechowski | Stanisław Kluza | Zyta Gilowska