Michał Seweryński

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Michał Seweryński 1939 -

Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego
Okres urzędowania	od 5 maja 2006
Poprzednik	Michał Kleiber
Minister Edukacji i Nauki
Okres urzędowania	od 31 października 2005 do 5 maja 2006
Poprzednik	Mirosław Sawicki

Michał Seweryński (ur. 1 lipca 1939 w Łodzi), profesor prawa, polityk, minister nauki i szkolnictwa wyższego w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza, a następnie w Rządzie Jarosława Kaczyńskiego.

W 1962 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łódzkiego. W latach 1971-1972 studiował w Międzynarodowej Szkole Porównawczego Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Trieście, a w 1977 na paryskiej Sorbonie. Od 1990 jest profesorem zwyczajnym.

Specjalizuje się w problematyce polskiego i międzynarodowego prawa pracy. Na Uniwersytecie Łódzkim kierował Zakładem Zbiorowych Stosunków Pracy i Polityki Społecznej. Kierownik Katedry Prawa Europejskiego. Od 1992 do 1996 sprawował funkcję rektora Uniwersytetu Łódzkiego. Wykładał gościnnie na uczelniach wyższych Francji, Kanady, Szwajcarii, Hiszpanii i Japonii.

W latach 1997-2000 współpracował z ministrem edukacji narodowej Mirosławem Handke, przygotowywał ustawy o szkolnictwie wyższym, które jednak nie weszły w życie. Startował w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 roku z ramienia Narodowego Komitetu Wyborczego Wyborców Macieja Płażyńskiego, jednak mandatu nie uzyskał. Od 31 października 2005 do 5 maja 2006 sprawował funkcję ministra edukacji i nauki, od 5 maja 2006 był ministrem nauki i szkolnictwa wyższego w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza, a później Jarosława Kaczyńskiego.

Zasiadał również w komitecie honorowym kandydata na urząd prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Jest przewodniczącym Krajowej Rady Katolików Świeckich oraz byłym członkiem Papieskiej Rady ds. Świeckich.

Jest odznaczony Orderem Polonia Restituta, papieskim medalem Pro Ecclesia et Pontifice oraz kawalerem Palm Akademickich - najwyższego francuskiego odznaczenia akademickiego. Jest doktorem honoris causa Uniwersytetu Jean Moulin III w Lyonie. Pełnił funkcję konsula honorowego Republiki Francuskiej w Łodzi.

Jest autorem ponad 140 publikacji naukowych z zakresu prawa pracy. Zasiadał w wielu krajowych i zagranicznych towarzystwach naukowych. Pełnił funkcję przewodniczącego Konferencji Rektorów Uniwersytetów Polskich. Był członkiem Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów, wiceprzewodniczącym rządowej Komisji ds. Reformy Prawa Pracy oraz przewodniczącym Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Pracy.