Zyta Gilowska

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Zyta Janina Gilowska ur. 7 lipca 1949 w Nowym Mieście Lubawskim

Wicepremier, Minister Finansów
Okres urzędowania	od 7 stycznia 2006 do 24 czerwca 2006
Poprzednik	Teresa Lubińska
Następca	Paweł Wojciechowski
Wicepremier, Minister Finansów - ponownie
Okres urzędowania	od 22 września 2006
Poprzednik	Stanisław Kluza
Następca	pełni swój urząd

Zyta Janina Gilowska z domu Napolska (ur. 7 lipca 1949 w Nowym Mieście Lubawskim) – profesor nauk ekonomicznych, polska działaczka polityczna. Minister finansów oraz Wiceprezes Rady Ministrów w rządach Kazimierza Marcinkiewicza oraz Jarosława Kaczyńskiego

[edytuj] Wykształcenie

Jest profesorem doktorem habilitowanym nauk ekonomicznych. Ukończyła Instytut Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego; doktoryzowała się (z ekonomiki rolnictwa) i habilitowała na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W 2001 otrzymała tytuł profesorski, wykłada na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.

[edytuj] Kariera polityczna

Była posłanką IV kadencji Sejmu (2001-2005), zasiadała w klubie parlamentarnym Platformy Obywatelskiej. W wyborach startowała z okręgu Lublin 6, uzyskując 11284 głosów; pełniła w Sejmie funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Finansów Publicznych. Przed wstąpieniem do PO działała w Unii Wolności, zasiadając w latach 1994-1996 w Radzie Krajowej. Pełniła szereg funkcji w kierownictwie Platformy Obywatelskiej, m.in. członka prezydium klubu parlamentarnego, przewodniczącej regionu lubelskiego, wiceprzewodniczącej partii do 22 maja 2005.

[edytuj] Odejście z Platformy

Wystąpiła z Platformy Obywatelskiej 21 maja 2005 w związku z oskarżeniami o nepotyzm. Zarzucono jej, że zatrudniła w swoim biurze poselskim swoją synową oraz opłacała pracę swojego syna, Pawła Gilowskiego, jako eksperta prawnego z pieniędzy przeznaczonych na obsługę biura. Według Gilowskiej synowa została zatrudniona w biurze zanim poznała jej syna, a zatrudnienie syna pozwoliło obniżyć koszty ekspertyz. Swoje wystąpienie z partii uzasadniała tym, że sytuacja w jej biurze (częsta także w przypadku innych biur poselskich) była znana liderom partii od początku, a kroki dyscyplinarne podjęte zostały wobec niej dopiero po publikacjach prasowych. Kolejnym zarzutem wysuwanym pod adresem Gilowskiej była chęć umieszczenia syna na pierwszym miejscu lubelskiej listy PO, na co nie godziło się kierownictwo partii.

Prezydent Lech Kaczyński powołuje Zytę Gilowską na wicepremiera i ministra finansów - 7 stycznia 2006

Ponowna nominacja 22 września 2006

[edytuj] W rządzie Marcinkiewicza

Niespodziewanie, prezydent Lech Kaczyński na wniosek premiera Kazimierza Marcinkiewicza powołał Zytę Gilowską dnia 7 stycznia 2006 na wicepremiera i ministra finansów. Jej odwołanie nastąpiło 23 czerwca 2006, kiedy to Rzecznik Interesu Publicznego Włodzimierz Olszewski zarzucił Zycie Gilowskiej kłamstwo lustracyjne. Sąd lustracyjny pierwszej instancji, po rozpatrzeniu sprawy, w dniu 6 września 2006 orzekł jednak, że Gilowska złożyła zgodne z prawdą oświadczenie lustracyjne. ^[1]^[2]

[edytuj] W rządzie Kaczyńskiego

Zgodnie ze wcześniejszymi deklaracjami Jarosława Kaczyńskiego, po zakończeniu procesu lustracyjnego, 22 września 2006 została powołana na wniosek premiera na stanowisko ministra finansów w randze wicepremiera.

[edytuj] Wyróżnienia i nagrody

Laureatka siódmej edycji plebiscytu "Srebrne Usta"^[3], organizowanego przez Program III Polskiego Radia.
Laureatka corocznej nagrody "Gazety Polskiej" za 2002 rok.
"Kobieta roku 2002" wybrana głosami czytelników "Twojego Stylu".

[edytuj] Przypisy

↑ Premier oferuje Gilowskiej powrót do rządu – Radio Muzyka Fakty, 6 września 2006
↑ Oświadczenie lustracyjne Zyty Gilowskiej jest prawdziwe - Gazeta.pl, 6 września 2006
↑ za polemikę z wicepremierem Kołodką:
"Pan premier Kołodko niestety nie przedstawił projektów ustaw, tylko wygłosił homilię. Natomiast mam wątpliwości, w jakim obrządku ta homilia. Pan premier Kołodko odpowiedział, że on wygłosi jeszcze niejedną homilię i żebym się przyzwyczaiła, ale o obrządku mowy nie było. Innymi słowy, obawiam się, że to jest Kościół jednoosobowy, a ja jestem członkiem Kościoła powszechnego i mnie tego rodzaju homilie nie interesują"