Pięciu dobrych cesarzy
Z Wikipedii
Pięciu dobrych cesarzy to władcy imperium rzymskiego, którzy panowali w latach 96-180. Byli to w kolejności chronologicznej:
- Nerwa (96-98)
- Trajan (98-117)
- Hadrian (117-138)
- Antoninus Pius (138-161)
- Marek Aureliusz (161-180) (współrządził z Lucjuszem Werusem w latach 161-169)
Słynęli oni z umiaru w korzystaniu z władzy. Sukcesja w ich epoce następowała w sposób pokojowy. Każdy cesarz adoptował następcę, w ten sposób unikając politycznej walki związanej z sukcesją zarówno przed jak i po niej. Okres ich panowania uznaje się powszechnie za złoty wiek rzymskiego państwa.
Razem z Werusem i Kommodusem tworzyli oni dynastię Antoninów.
Zobacz też: cesarze rzymscy, cesarz.