Sytuacja prawna osób LGBT w Rumunii

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Flaga narodowa Rumunii

Tęczowa flaga - symbol społeczności LGBT

Spis treści

1 Prawo a dyskryminacja osób homoseksualnych
2 Ochrona prawna przed dyskryminacją
3 Uznanie związków osób tej samej płci
4 Życie osób LGBT w kraju
5 Przypisy
6 Zobacz też

[edytuj] Prawo a dyskryminacja osób homoseksualnych

Kontakty homoseksualne zostały zalegalizowane w Rumunii w 1996 roku pod naciskiem Rady Europy i Unii Europejskiej, jednak w dalszym ciągu zabroniona pozostała publiczna manifestacja homoseksualizmu. Dopiero w 2001 wszelkie przepisy prawa dyskryminujące mniejszości seksualne zostały usunięte. W 2002 roku zrównano ze sobą wiek osób legalnie dopuszczających się kontaktów homo- i heteroseksualnych, wynosi on 15 lat (był to jeden z warunków, bez którego Rumunia nie zostałaby przyjęta do Unii Europejskiej). Geje nie są wykluczeni ze służby wojskowej z powodu swojej orientacji seksualnej. W rumuńskim prawie obecnie nie ma żadnych przepisów bezpośrednio dyskryminujących osoby homoseksualne.

Lewicowe partie polityczne takie jak między innymi: liberałowie - PD, oraz inne, popierają prawa gejów i lesbijek. Partie prawicowe są im zdecydowanie przeciwne.

[edytuj] Ochrona prawna przed dyskryminacją

Ogólnokrajowa

Rumuńskie prawo gwarantuje ogólny zakaz dyskryminacji przez wzgląd na orientację seksualną. Został on zawarty w kodeksie karnym i obejmuje różne dziedziny życia, w tym miejsce pracy. Przepisy te obowiązują w kraju od 2002.

Azyl

Rumuńskie przepisy prawne nie przyznają prawa osobą do ubiegania się o azyl polityczny z powodu prześladowań przez wzgląd na orientacje seksualną we własnym kraju. Były jednak przypadki, kiedy rumuńscy homoseksualiści uzyskiwali azyl zagranicą.

[edytuj] Uznanie związków osób tej samej płci

Ogólnokrajowe

W rumuńskim ustawodawstwie nie istnieje żadna prawna forma uznania związków jednopłciowych.

Nowo wybrany prezydent Rumunii - Traian Băsescu (PD) jeszcze przed wyborami zadeklarował, ze jeśli je wygra, to może zalegalizować małżeństwa homoseksualne oraz adopcję dzieci przez pary homoseksualne. Gdyby prezydent spełnił swoje obietnice, byłby to pierwszy kraj w większości prawosławny (80%), który rejestrowałby małżeństwa homoseksualne.

[edytuj] Życie osób LGBT w kraju

Rumuni są w większości konserwatywni i nieprzychylnie nastawieni wobec gejów i lesbijek. Osoby homoseksualne w Rumunii wciąż są niewidoczne. Jakakolwiek tolerancja zaczyna dopiero się rozwijać w stolicy i w największych miastach.

Według sondażu British Council przeprowadzonego we wrzesniu 2006 roku wśród młodych Rumunów (w wieku 15-25 lat) 39.1% było zdania, iż prawa LGBT w kraju należy rozszerzyć, 35.9% twierdziło, iż aktualna sytuacja prawna jest satysfakcjonująca, a 15.6%, że osoby LGBT maja za dużo praw.^[1].

Według sondażu Eurobarometr wykonanego na zlecenie UE w 2006 roku 11% Rumunów popiera legalizacje małżeństw homoseksualnych, a 8% nadanie praw adopcyjnych dla osób tej samej płci^[2].

W Rumunii istnieje średniej wielkości scena gejowska, jej kulturalnym centrum jest Bukareszt. W mieście znajduje się kilka lokali (puby, bary, dyskoteki, sauny itp.) gejowskich lub tzw. gay-friendly. Ponadto w największych miastach istnieje przynajmniej jeden lokal gay-friendly, w którym geje i lesbijki mogą czuć się w miarę swobodnie.

Wydawane są tu publikacje, działa kilka organizacji zajmujących się niesieniem pomocy przedstawicielom LGTB i walką z prześladowaniem czy o równouprawnienie. W 2005 ulicami Bukaresztu przeszła pierwsza w tym kraju parada homoseksualistów (gaypride parade), wzięło w niej udział 500 osób. Władze Bukaresztu zakazały manifestacji i dopiero po interwencji prezydenta wydały na nią zgodę.

Wpływy Cerkwi prawosławnej na negatywne postrzeganie homoseksualistów są widoczne w społeczeństwie. Przedstawiciele Cerkwi nie ukrywali ubolewania z powodu legalizacji w 1996 roku aktów homoseksualnych w tym kraju.