Kafeino
El Vikipedio
Kafeino estas alkaloido kiu nature troviĝas en kelkaj manĝaĵoj kaj trinkaĵoj, ekzemple kafo, teo, ĉokolado, kaj kolao. Ĝi stimulas la centran nervosistemon, la koron, spiradon, kaj urinadon.
Kemie C8H10N4O2, kafeino estas membro de la familio metilzantino, en kiu troviĝas similaj substancoj teofilino kaj teobromino. En pura stato, ĝi estas akrega blanko pulvo.
Oni teorias, ke kafeino agas je la cerbo per blokado de receptiloj de adenosino, kiu malplirapidigas la agadon de nervĉeloj; ekzemple dum dormado. Kafeino fiksiĝas je la samaj receptiloj, sed ne kaŭzas malplirapidiĝon -- male, ĝi plenigas la receptilojn kaj tiel blokas la agadon de adenosino. Pro tio la nervagado eligas la hormonon epinefrino, kiu kaŭzas pliigitan nivelon de korbatado, sangopremo, kaj sangofluo al la muskoloj; malpliigitan nivelon de sangofluo al la haŭto kaj la internaj organoj; kaj eligo de glukozon fare de la hepato.
Daŭra konsumado de kafeino povas kaŭzi kutimiĝon; kiam ĝi mankas, la korpo tro sensitiviĝas pri adenosino. La sangopremo ege malpliiĝas, kio kaŭzas kapdoloron ks.
