آلبرشت دورر
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
آلبرشت دورر (۱۴۷۱-۱۵۲۸) نقاش و حکاک و ریاضی‌دان آلمانی دوره نوزائی است. او را بخاطر نبوغ و وسعت کارها و علائقش داوینچی آلمان نامیده‌اند.
دورر در نورنبرگ بدنیا آمد. پدرش طلاساز بود و آلبرشت نزد او طلاسازی آموخت. سپس از ۱۴۸۶ تا ۱۴۹۰ نزد نقاش آلمانی میخائل ولگموت به کار نقاشی پرداخت.
در ۱۴۹۴ ازدواج کرد و اندکی بعد به ونیز رفت و با کار نقاشان آن زمان ایتالیا آشنا شد. پس از یکسال به نورنبرگ بازگشت و ده سال در آنجا اقامت کرد. بیشتر کارهای مهم حکاکی خود را در این دوره انجام داد. در همین دوره بود که به حکاکی روی مس پرداخت و مانند بسیار از هنرمندان دوره رنسانس، به مسایل مربوط به مناظر و مرایا (پرسپکتیو) و نسبت‌های بدن انسان و نیز کالبدشناسی علاقه‌مند شد.
پس از این دوره دوباره به ونیز رفت و این بار بیشتر به نقاشی پرداخت. آثار او مورد توجه هنرمندان ونیزی قرار گرفت و از برخی کارهای او تقلید می‌شد. چند اثر مذهبی او را اشراف خریدند و امیراتور رودولف دوم یکی از آثار او را خرید و با خود به پراگ برد.
دورر با وجود محبوبیتش در ونیز، دوباره به نورنبرگ بازگشت. آوازه دورر در سراسر اروپا پیچیده بود و بسیاری از هنرمندان آن دوره با او مکاتبه و دوستی داشتند. رافائل افتخار می‌کرد که با دورر مبادله نقاشی کرده است. در این زمان دورر به امپراتور ماکسیمیلیان نزدیک بود و بسیاری از کارهای خود را برای او و با حمایت مالی او انجام داد.
با مرگ ماکسیمیلیان در ۱۵۱۹ دورر در پی حامی دیگری رفت. با همسرش و یک خدمتکارشان عازم هلند شد و در گذشتن از شهرهای سر راه آثاری نیز ایجاد کرد. هدف او حضور در مراسم تاجگذاری امپراتور جدید یعنی شارل پنجم بود.
در ۱۵۲۱ از این سفر طولانی به نورنبرگ بازگشت. در این سفر به بیماری نامعلومی دچار شد که تا آخر زندگی با او بود.
در نورنبرگ دورر طرح‌هایی برای چند نقاشی مذهبی کشید ولی کار نقاشی بزرگی را به پایان نرساند. در عوض چند کتاب در زمینه هندسه و نسبت‌های بدن انسان و نیز رساله‌ای در فن قلعه سازی و استحکامات نوشت.
دورر در ۱۵۲۸ در سن ۵۶ سالگی در نورنبرگ درگذشت.
[ویرایش] آثار
- ملانکولیا
- آدم و حوا
- چهار سوار سرنوشت
- چهره نقاش
- چهره ماکسیمیلیان
