زبان لاتین
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
زبان لاتین زبانی از خانوادهٔ زبان‌های هندواروپایی است که روزگاری در بخشی از اروپای کنونی صحبت می‌‌شد. در آن زمان، این زبان «لاتیوم» نام داشت.
اهمیت این زبان وقتی چند برابر گشت که به عنوان زبان رسمی امپراتوری روم مطرح گشت. امروزه همهٔ زبان‌های رومی از این زبان مشتق شده‌اند و بسیاری از کلمات در سایر زبان‌ها، بخصوص انگلیسی، از لاتین آمده‌اند.این زبان توسط رومیان مهاجری که در شمال اروپا ساکن بودند به مردم روم معرفی شد و هم‌زمان با گسترش دامنه امپراتوری روم دامنه استفاده کنندگان از این زبان افزایش یافت.زبان لاتین زبان مکاتبات سیاسی و علمی بوده است .
