Lingua grega
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Historia da lingua grega (ver tamén: alfabeto grego) |
Protogrego (c. –2000)
|
Micénico (c. -1600–-1100)
|
Grego antigo (c. –800–-300) Dialectos: Eolio, Arcadochipriota, Ático, Dórico, Macedonio, Xónico |
Koiné (desde c. -300)
|
Grego bizantino (c. -330–1453)
|
Grego moderno (desde 1453) Dialectos: Capadocio, Chipriota, Demótico, Griko, Katharevousa, Póntico, Tsakonio, Ievánico |
Lingua indoeuropea falada como lingua oficial nos territorios do actuais Grecia e Chipre, así como en comunidades illadas de Albania, Turquía e Italia. É lingua oficial na Unión Europea.
[editar] Historia da lingua grega
É unha das linguas do mundo que conta cunha documentación máis antiga. Para ver unha historia desta lingua ver os artigos:
Grego micénico, Grego antigo, Dialectos gregos, Grego bizantino, Grego moderno.
[editar] Escritura da lingua grega
Ao longo da súa historia o grego apareceu escrito cos seguintes sistemas de escritura:
Lineal B, Alfabeto grego, silabario chipriota.
Linguas oficiais da Unión Europea | ||
---|---|---|
Búlgaro | Checo | Dinamarqués | Neerlandés | Inglés | Estoniano | Finés | Francés Alemán | Grego | Húngaro | Irlandés | Italiano | Letón | Lituano | Maltés Polaco | Portugués | Romanés | Eslovaco | Esloveno | Castelán | Sueco |
||
Fonte: Sitio da Unión Europea |