Sirius (Stär)
Vu Wikipedia, der fräier Enzyklopedie.
| Sirius | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||||||||||
| aner Nimm oder Katalognummeren | ||||||||||||||
|
De Sirius, (α / Alpha Canis Majoris) och Hondsstär, Aschere oder Canicula genannt, ass deen hellste Stär um Nuetshimmel an den Haaptstär vum Stärebild Canis Major (Groussen Hond). De Groussen Hond stellt wuel ursprënglech de schakalkäppegen alägyptesche Gott Anubis duer. De Sirius ass de südlechste Stär vum Wantersechseck.
Koordinaten fir d'Äquinoktium 2000.0:
- Rektaszensioun: 6h45m8,90s
- Deklinatioun: -16°42'58,0"
- Faarf: wäiss
De Stär Sirius ka vun alle bewunnte Géigendenden vun der Äerd gesinn ginn an huet eng schäinbar Hellegkeet vun -1,46m an eng absolut Hellegkeet vun 1.5M. Mat nëmmen 8,6 Liichtjoer Distanz ass hien och een vun eisen notsten Stären an huet dofir eng relativ grouss Eegenbewegung vun 1,3 Bousekonnen am Joer. De Sirius gehéiert ausserdeem der Ursa-Major-Stroum un, d.h. hien huet eng ähnlech Eegebewegung wéi Deeler vum Stärebild Ursa Major (Grousse Bier) an ass dofir och entwécklungsgeschichtlech mat dëse Stäre verwandt.
De Sirius ass een Haaptreiestär vum Spektralklass A0 oder A1 mat der Liichtkraaftklass Vm. Sebg Mass ass ronn 2,4-mol sou grouss wéi déi vun eiser Sonn, sain Duerchmiesser ass 1,8-mol a seng Liichtkraaft 26-mol sou grooss. Seng Surfacetemperatur läit beu ronn 10.000 K, wat eder Grond fir seng grouss Hellegkeet ass.
[Änneren] Duebelstäresystem Sirius
De Sirius ass en Duebelstäresystem. De Begleetstär ass duerch den groussen Hellegkeetsënnerscheed an dem kuerzen Ofstand vu maximal 11,4 Bousekonnen eréischt am Joer 1862 vum Alvan Graham Clark (Jong vun engem Teleskopebauer) entdeckt ginn. Géigeniwwer vun der helleren Komponent Sirius A huet de Begleetstär Sirius B nëmmen eng schäinbar Hellegkeet vun 8,5m an ass e wäissen Zwerg. Dat gouf eréicht am Joer 1923 erkannt, wou sech erausgestallt huet, datt, obwuel de Sirius B bal esou schwéier ass wéi eis Sonn an eng wiesentlëch méi waarm Surfacetemperatur vun 25.000 K huet, muss hie bei senger schwaacher Hellegkeet eng entspriechend manner Gréisst besëtzen. De Sirius B ass ronn 0,94 Sonnemassen schwéier, ass dobäi awer méi kleng wéi de Neptun. Et war den éischte wäissen Zwerg, den entdeckt gouf an ëmkreest de Sirius A eemol a knapp 50 Joer.
Den Ofstand vu béide Stäre (grouss Hallefachs) bedréit ronn 4 Mrd. km (vergläichbar mat der Distanz Sonn-Neptun), woubäi d'Exzentrizitéit vun der Bunn mat 0,58 zimlech héich ass.
[Änneren] Vu weem ass de Numm
De Numm Sirius selwer staamt entweder vum alägyptesche Gott Osiris, vum griicheschen Sirene, oder vum griicheschen Wuert seirios, de "Verbrannten" of.
Umierkung: De Sirius ass d' Isis, den Orion ass d' Osiris.
