Erinyen
Van Wikipedia
De Erinyen waren de wraakgodinnen uit de Griekse mythologie. Ze achtervolgden en kwelden degenen die iets misdaan hadden. De Erinyen woonden in de onderwereld en kwamen op aarde als er een misdadiger met hun wraak gestraft moest worden. In het Latijn werden ze Dirae genoemd (de verschrikkelijken), en in het Nederlands Furiën.
Inhoud |
[bewerk] Afkomst
De Erinyen ontstonden uit het bloed van Oeranos, toen deze ontmand werd door zijn zoon Kronos en het bloed op het lichaam van Gaia viel, moeder aarde. Andere varianten vertellen dat de Erinyen dochters van Nyx, de Nacht, waren. De Erinyen waren drie vrouwen, Alecto, Tisiphone en Megaira. Deze namen duiden respectievelijk op onverzoenlijkheid, wraak en toorn. De Erinyen waren ouder dan de Olympische goden, en waren dan ook niet ondergeschikt aan de oppergod Zeus. In andere versies is het aantal Erinyen echter onbepaald.
[bewerk] Uiterlijk
De Erinyen zagen er afschrikwekkend uit. Hun haar bestond uit slangen, uit hun ogen droop bloed. Soms werd gedacht dat ze vleugels hadden als van een vleermuis en het lichaam van een hond. Tisiphone werd ooit verliefd op Cithaeron. Hij vond echter de dood, omdat één van de slangen op haar hoofd hem dodelijk beet.
[bewerk] Wraak
Het ergste ding dat een Griek in de oudheid kon doen was een lid van zijn familie doden. Ook zich vergrijpen aan een vriend of een vreemdeling was een ernstig vergrijp. Volgens de mythologie werd zo een misdadiger door de wraakgodinnen achtervolgd. De wraakgodinnen gebruikten daarbij slangen, fakkels en zwepen. De Erinyen verschenen in de dromen van de achtervolgde en men kon zich nergens voor hen verschuilen. Telkens werd de schuldige aan zijn schuld herinnerd. Ook na de dood van de schuldige kreeg deze geen rust. Volgens de Romeinse mythologie brachten de Furiae de dader uiteindelijk tot waanzin.
Als de Erinyen tijd over hadden of er gewoon zin in hadden, gingen zij misdadigers in de onderwereld folteren.
Alleen als een persoon van zijn schuld werd gereinigd stopten de Erinyen met hun wraak. De Erinyen veranderden dan in Eumeniden (welgezinden). Een misdadiger kon zich van de Erinyen bevrijden door veel berouw te tonen en zich te reinigen van zijn schuld, door goede daden te verrichten.
[bewerk] Orestes
Een beroemd slachtoffer van de Erinyen was Orestes, omdat hij zijn moeder Klytaimnestra doodde. Dit was echter een gevolg van het feit dat zijn moeder eerder zijn vader Agamemnon in bad had gedood. Klytaimnestra was op haar beurt weer kwaad op Agamemnon, omdat hij zijn dochter Iphigenia wilde offeren, in opdracht van Poseidon.
Hoewel Orestes voor het plegen van de moord hiertoe was aangezet door de god Apollon werd hij toch achtervolgd door de Erinyen. De godin Athene bracht deze onrechtvaardige zaak voor een speciale goddelijke rechtbank, de Areopagus. Aanklaagsters van Orestes waren de Erinyen, die optraden namens de moeder van Orestes. Verdediger van Orestes was Apollon. Bij de stemming in de jury gaf de stem van Athene de doorslag. Orestes werd vrijgesproken, en de Erinyen verzoenden zich met deze uitspraak en werden Orestes welgezind.En hij deed nooit meer iets mis
Dit verhaal laat een visie zien van de oude Grieken op het lot van de mens. De mens kan niet ontsnappen aan de grillen van de goden, en kan het eigenlijk nooit goed doen. Eenzelfde filosofie blijkt uit de geschiedenis van Oedipus, die stamt uit een vervloekte koningsfamilie. Oedipus vermoordde ongewild zijn vader, ook door misleiding van de goden, en huwde vervolgens zijn moeder.
