Euripides

Van Wikipedia

Euripides (Vaticaans Museum)

Euripides, Grieks: Εὐριπίδης (ca 480 v. Chr.- 406 v. Chr.) was een van de drie grote Griekse tragediedichters, naast Sophokles - met wie hij persoonlijk bevriend was - en Aischylos.

Inhoud

1 Biografie
2 Werk
3 Zie ook
4 Bibliografie
5 Externe link

[bewerk] Biografie

Vermeld dient te worden dat Euripides' biografische gegevens omstreden zijn. Zijn levensloop zoals die ons is overgeleverd is een combinatie van geruchten en verzinsels (veelal ontleend aan Aristophanes' komedies waarin met Euripides vaak de draak werd gestoken). Ook heeft men later getracht, waarschijnlijk bij gebrek aan gegevens, zijn persoonlijkheid uit zijn werken te destilleren.

Euripides werd geboren op het eiland Salamis, volgens de overlevering op de dag dat daar de beroemde zeeslag werd uitgevochten. Zijn moeder heette Kleito en zijn vader Mnesarchos of Mnesarchides. Dankzij de adellijke afkomst van zijn moeder kon Euripides een goede opleiding genieten. In zijn jeugd legde hij zich toe op de gymnastiek en schilderkunst, later werd hij een leerling van Anaxagoras en een toehoorder van Prodikos en Protagoras. Hij had een hekel aan politiek, en studeerde veel. Ook bezat hij een privé-bibliotheek (wat in zijn tijd eerder ongewoon was). Wanneer hij zich aan het schrijven zette trok hij zich soms terug in een grot op zijn geboorte-eiland.

Euripides trad tijdens zijn leven twee maal in het huwelijk, en telkens had hij een ongelukkig huwelijksleven. Dat bezorgde hem mogelijk de reputatie een vrouwenhater te zijn.

In 408 v Chr., na de opvoering van zijn Orestes, verliet hij Athene, en trok naar het hof van Archelaus, koning van Macedonië. Het blijft onduidelijk waarom hij dat deed: om politieke redenen of teleurstelling omdat zijn werk miskend werd? Feit is dat hij dáár in 406 v. Chr. overleed, volgens biografen in zeer dramatische omstandigheden. Hij zou, verstrooid en in gepeins verzonken, verscheurd zijn door de loslopende waakhonden van de Macedonische koning.

[bewerk] Werk

In 455 voor Christus nam Euripides voor het eerst deel aan de Dionysia, maar pas in 441 voor Christus werd hij voor de eerste maal bekroond. Hij schreef meer dan 90 werken waarvan er 19 zijn overgeleverd, inclusief 1 stuk (Rhesos, daterend van vóór 438 voor Christus) waarvan het auteurschap betwijfeld wordt. Van zijn totale oeuvre zijn slechts 5 stukken met een eerste prijs beloond. Tijdens zijn leven werd hij niet voor vol aangezien. Zijn tijdgenoten hielden niet van zijn "modernismen". Maar na zijn dood is dit volledig veranderd: Euripides werd de meest opgevoerde toneelauteur in Griekenland. Zijn werk werd zelfs geïdoliseerd door de Franse Classicisten.

Een chronologisch overzicht van de overgeleverde werken van Euripides en de eventuele waardering bij de Dionysia.

Alkestis (438), tweede prijs
Medeia (431), derde prijs
Herakliden (ca. 430)
Hippolytos (428), eerste prijs
Andromache (ca. 425)
Hekabe (ca. 424)
Smekende Vrouwen (ca. 423)
Elektra (ca. 420)
Herakles (ca. 416)
Trojaanse vrouwen (415), tweede prijs
Ifigeneia in Tauris (ca. 414)
Ion (ca. 413)
Helena (412)
Fenicische vrouwen (ca. 410), tweede prijs
Orestes (408)
Trilogie (postuum opgevoerd; eerste prijs):
- Bakchanten
- Alkmaion in Korinthe (niet overgeleverd)
- Ifigeneia in Aulis
Saterspel:
- Cycloop (?)

[bewerk] Zie ook

Vergelijking tussen de drie grote tragedieschrijvers

[bewerk] Bibliografie

Euripides, Cyclops, Alcestis, Medea. Vert. D. Kovacs (The Loeb Classical Library), I, Cambridge Mass. – Londen, 2001

[bewerk] Externe link

Euripides op IMDb

{{{afb_links}}}	Zie ook	{{{afb_rechts}}}	{{{afb_groot}}}
Griekenland · Oude Griekenland · Geschiedenis van Griekenland · Griekse literatuur			{{{afb_groot}}}