Impeachment
Van Wikipedia
Een impeachment-procedure is in Verenigde Staten van Amerika een proces dat kan leiden tot een gedwongen afzetting van een hoge functionaris.
Het Huis van Afgevaardigden kan Articles of Impeachment tegen een functionaris aannemen met een simpele meerderheid. Indien een rechter of andere functionaris het onderwerp van een impeachment is wordt hij berecht in de Senaat. Bij een president van de Verenigde Staten wordt het proces ook in de Senaat gehouden maar met het verschil dat niet de vicepresident maar de opperrechter van het Amerikaans Hooggerechtshof de procedure leidt. De Senaat stemt dan na afloop van het proces; voor een veroordeling is een 2/3 meerderheid nodig.
In de grondwet van de Verenigde Staten wordt als maatstaf voor een impeachment gegeven dat de functionaris schuldig moet worden geacht aan zgn. "high crimes en misdemeanors", iets wat verder niet letterlijk wordt omschreven. Er kan worden gedacht aan bijvoorbeeld verraad, maar ook andere overtredingen van de wet die ernstig worden bevonden komen in aanmerking.
Twee presidenten van de Verenigde Staten werden daadwerkelijk onderworpen aan een impeachmentprocedure:
- Andrew Johnson in 1868 in de periode van de Reconstructie na de Amerikaanse Burgeroorlog. Johnson overleefde dit doordat de Senaat één stem tekort kwam voor een veroordeling.
- Bill Clinton moest in 1999, in verband met leugens in de zogenoemde Lewinsky-affaire, ook een impeachmentprocedure ondergaan. Ook hier kwam niet tot afzetting, doordat de daartoe vereiste meerderheid niet werd gehaald. In beide afzettingsprocedures speelde vooral een belangrijke rol dat de president had gelogen (meineed gepleegd) ten overstaan van juridische en maatschappelijke instanties.
Tegen president Nixon dreigden er, in verband met het zogenoemde Watergateschandaal, in het Huis van Afgevaardigden Articles of Impeachment te worden aangenomen, maar hij trad af voordat het zover kwam.