Niccolò Paganini
Van Wikipedia
Houtskooltekening van J.A.D. Ingres (1819)
Niccolò Paganini (27 oktober 1782 – 27 mei 1840) was een in het Italiaanse Genua geboren viool-virtuoos en componist, na twee eeuwen nog steeds even befaamd om zijn vioolspel als zijn composities.
Op elfjarige leeftijd trad hij voor het eerst op als violist, na muziekonderricht van zijn vader te hebben genoten en les op gitaar zowel als viool. Vanaf 1797 reisde hij door Europa als violist, om te beginnen naar Wenen en Parijs. Zijn vermaardheid groeide enorm. In 1831 ging hij voor het eerst op tournee in Engeland.
In 1834 schreef Hector Berlioz op Paganini's verzoek een compositie voor altviool en orkest, getiteld Harold in Italië, die Paganini echter nooit heeft uitgevoerd.
Niccolò Paganini overleed in Nice op 57-jarige leeftijd.
[bewerk] Oeuvre
Zijn oeuvre bevat onder meer 6 vioolconcerten, concertstukken voor viool en orkest, 12 sonata's voor viool en gitaar, als ook de beroemde 24 Capricci voor viool solo, studies voor viool, enzovoort.
Paganini en zijn werk hebben veel andere componisten geïnspireerd. Franz Liszt bijvoorbeeld, was gefascineerd door Paganini's virtuositeit en streefde in zijn pianowerken en -uitvoeringen naar een gelijke perfectie. Sergei Rachmaninov schreef in 1934 een eendelig werk voor piano en orkest (Rapsodie op een thema van Paganini, op. 43) waarin 24 variaties op het thema uit Paganini's Caprice in a mineur de revue passeren. Johannes Brahms componeerde op hetzelfde thema variaties voor piano solo.
