Van Wikipedia
| Spelen van de XVIIe Olympiade |
|
De Olympische Zomerspelen van de XVIIe Olympiade werden in 1960 gehouden in Rome, Italië. Rome werd verkozen boven Lausanne, Detroit, Boedapest, Brussel, Mexico en Tokio. Rome was al in 1908 aangewezen om de Spelen te organiseren. Vanwege de uitbarsting van de Vesuvius liet Rome toen de eer aan Londen, dat toen de spelen van 1908 organiseerde.
De Italiaanse staat en het Italiaans Olympisch Comité stelden zich financieel borg voor deze Spelen. Er werden inderdaad kosten noch moeite gespaard: aan de voet van de Monte Mario werd een marmeren stadion met 80.000 plaatsen gebouwd. Niet ver daarvandaan werd het zwembassin aangelegd. Verder probeerde de organisatie om de antieke gebouwen zo veel mogelijk bij de Spelen te betrekken. Het turnen vond plaats in de Thermen van Caracalla, het worstelen in de Basilica di Massenzio en de marathon startte aan de voet van de Capitolijn en eindigde onder de triomfboog van Constantijn.
[bewerk] Hoogtepunten
Wilma Rudolph, de 'Zwarte Gazelle'.
- De Deense zeiler Paul Elvstrøm wint zijn vierde opeenvolgende medaille op een individueel onderdeel. De enige twee atleten die dit ooit hebben weten te evenaren zijn Al Oerter en Carl Lewis.
- Schermer Aladar Gerevich uit Hongarije wint zijn zesde opeenvolgende medaille in een teamonderdeel. Hij won eerder op de Spelen van 1932, 1936, 1948, 1952 en 1956.
- Atlete Wilma Rudolph, bijgenaamd 'De Zwarte Gazelle', die op jonge leeftijd aan polio leed, wint drie gouden medailles: de 100, de 200 en de 4 x 100 meter.
- Abebe Bikila uit Ethiopië, een soldaat van de keizerlijke wacht, wint de marathon op blote voeten en wordt de eerste zwarte Afrikaanse olympische kampioen. In zijn thuisland gebruikte hij wel vaak schoenen op de slechte paden. Op het mooie parkoers in Rome vond hij dit niet nodig.
- De Amerikaanse mannen winnen voor de tweede maal in de olympische geschiedenis de sprintnummers in de atletiek niet. Op de 100 meter gaat de zege naar de Duitser Armin Hary, die voor de Spelen al het wereldrecord op 10.0 had gebracht. De winst op de 200 m ging naar de Italiaan Livio Berruti. Hij liep de 200 m in 20.5. De Amerikanen winnen wel andere atletiekonderdelen. Op de 400 meter zegeviert Otis Davis, die de Duitser Carl Kaufmann op de eindmeet verslaat. Beide lopers krijgen wel dezelfde tijd: 44.9, wat meteen ook een nieuw wereldrecord was.
- De achttienjarige Cassius Clay, later beter bekend geworden als Muhammad Ali, wint bij het boksen in de categorie lichtzwaargewicht.
- De Amerikaan Rafer Johnson en de Taiwanees Yang Chuan-Kwang vechten een legendarische strijd uit op de tienkamp, die Johnson nipt weet te winnen.
- Het Japanse mannengymnastiekteam begint aan zijn reeks van vijf achtereenvolgende overwinningen die tot de Spelen in 1976 zou duren.
- Zuid-Afrika neemt voorlopig voor het laatst deel aan de Spelen. Tot 1992 zou het land niet meer mogen deelnemen vanwege het apartheidsregime.
- De Zweedse kanoër Gert Fredriksson wint zijn zesde olympische titel.
- De Deen Knut Jensen zakt tijdens het wielrennen in elkaar door het gebruik van amfetamines en overlijdt later in het ziekenhuis.
- Bij het zwemmen is het ongemeen spannend op de 100 meter vrije slag tussen de Australiër John Devitt en de Amerikaan Lance Larson. Beide zwemmers tikten op nagenoeg hetzelfde moment aan. Aangezien men nog niet over elektronische meettoestellen beschikt, moeten de scheidsrechters beslissen. Zij kennen de zege uiteindelijk toe aan de Australiër.
- Bij de vrouwen was de koningin van het zwembad de Amerikaanse Christine von Saltza. Zij won driemaal goud: individueel op de 400 m vrije slag en in team op de 4 x 100 m vrije slag en wisselslag. Daarbij was er nog eens zilver op de 100 m vrije slag, waar zij de Australische Dawn Fraser moest laten voorafgaan.
- Constantijn II wint voor zijn land Griekenland het goud bij het zeilen in de Draak-klasse.
- Grote verrassing in het hockeytornooi: Pakistan versloeg in de finale India, dat gedurende 32 jaar telkens de titel in de wacht had gesleept op de Spelen.
[bewerk] Nederlandse prestaties
- De Nederlandse prestaties waren maar zeer bescheiden. Alleen in het zwembad werden een drietal medailles gewonnen.
- Tienkamper Eef Kamerbeek haalt een voortreffelijke vijfde plaats.
[bewerk] Nederlandse medailles
[bewerk] Belgische prestaties
- Nadat hij vier jaar eerder had moeten afzeggen voor de Olympische Zomerspelen van 1956, was Roger Moens present in Rome en dé grote favoriet voor de 800 m. Moens was nog steeds wereldrecordhouder, maar had niet de grote topvorm te pakken. Hij werd in de finale voorbijgesneld door de onbekende Nieuw-Zeelander Peter Snell. Snell liep Moens voorbij langs de binnenkant van de baan in de laatste rechte lijn. Moens, die de Jamaïcaan George Kerr vreesde, had Snell niet zien aankomen. Moens werd tweede, na Snell.
- Het Belgische wielrennen zorgde als vanouds voor enkel medailles. Belgiës tweede zilveren medaille werd behaald in het wielrennen. Léo Sterckx werd tweede op de sprint over 1 km. Verder haalde Willy Vanden Berghen brons op de individuele wegwedstrijd.
- André Nelis haalde zijn tweede olympische medaille binnen. Na zilver in 1956, haalde hij nu brons in het zeilen.
[bewerk] Belgische medailles
| Winnaar |
Onderdeel |
| Goud (0) |
| Zilver (2) |
| Roger Moens |
atletiek, 800 m |
| Léo Sterckx |
wielrennen, 1000 m sprint |
| Brons (2) |
| Willy Vanden Berghen |
wielrennen, wegwedstrijd (175.3 km) - individueel |
| André Nelis |
zeilen, finn dinghi (35/35) |
[bewerk] Disciplines
Tijdens de Olympische Zomerspelen van 1960 werd er gesport in 19 disciplines binnen in totaal 17 sporten:
|
|
|
- Worstelen
- Zeilen
- Zwemsport
|
[bewerk] Medaillespiegel
Zie de Olympische Zomerspelen 1960/medaillespiegel voor een volledige weergave.
[bewerk] Externe links
Sovjet-Unie
Verenigde Staten
Italië
Duits Eenheidsteam
Australië
Turkije
Hongarije
Japan
Polen
Tsjechoslowakije
België (BE)
Nederland (NL)
