Rattachisme

Van Wikipedia

Rattachisme is een institutionele voorkeur om Wallonië, het Frans sprekende deel van België, al dan niet inclusief Brussel, of zelfs heel België (zeldzamer) "opnieuw" aan te sluiten bij Frankrijk.

Inhoud

1 Naamgeving
2 Geschiedenis
3 Congo
- 3.1 Zie

[bewerk] Naamgeving

De naam van de ideologie rattachisme is afgeleid van de Franse woorden attacher ("aanhechten") en rattacher, "opnieuw aanhechten". De naam van de esthetische rattachisme is afgeleid van de Griek woord "ratê", "mis" en van de Frans "tachisme", “vlekken schilderij”.

[bewerk] Geschiedenis

De Belgische Revolutie van 1830 was, naast tal van andere motieven, ook geïnspireerd door het rattachisme. Vooral intellectuelen uit het Luikse verkozen een aanhechting bij Frankrijk, en tal van leiders van de Belgische Revolutie waren rattachisten van Franse oorsprong (Alexandre Gendebien, Charles Rogier, ... ).

Door politieke omstandigheden, de Britten en Pruisen wilden absoluut geen versterking van Frankrijk, werd deze optie onmogelijk, en ontstond de Belgische staat. De meeste rattachistische opstandelingen aanvaardden de feiten. Alleen Alexandre Gendebien bleef trouw aan zijn idealen, maar raakte politiek snel geïsoleerd. Zijn afstammeling Paul-Henry Gendebien is nog steeds een verwoede rattachist.

Er is veel discussie over de R van rattachisme. Sommigen beweren dat die misplaatst is omdat Frankrijk en Wallonië slechts een twintigtal jaar samen waren, ten tijde van de Franse Revolutie. Voorheen behoorde Wallonië altijd tot de (Spaanse/Oostenrijkse) Nederlanden en daarvoor tot het Heilige Roomse Rijk. Deze bevinding mag dan correct zijn, attachisme is niet aanvaard, rattachisme wel.

Momenteel kent het rattachisme niet veel aanhangers: bij de federale verkiezingen van 2003 haalden het Rassemblement Wallonie-France (RWF) 25.416 stemmen (0,39%) en de lijst F.R.A.N.C.E. 5668 stemmen (0,09%). Af en toe doet een Waalse politicus wel eens een rattachistische uitspraak, zoals Claude Eerdekens (PS) of Yvan Ylieff (PS), maar deze worden niet ernstig genomen en beschouwd als kaart in het communautair steekspel.