Sinkiang
Van Wikipedia
| Autonome Regio Sinkiang Oejgoers:شىنجاڭ ئۇيغۇر ئاپتونوم رايونى Shinjang Uyghur Aptonom Rayoni Chinees:新疆维吾尔自治区 Xīnjiāng Wéiwú'ěr Zìzhìqū |
|
| Afkortingen: 疆 (pinyin: Jiāng) | |
 |
|
| Oorsprong naam | 新 xīn - nieuw 疆 jiāng - grens "nieuwe grens" |
| Bestuurlijk statuut | Autonome Regio |
| Hoofdstad | Ürümqi |
| Voorzitter | Ismail Tiliwaldi |
| Oppervlakte - Totaal |
Geklasseerd 1ste 1 660 000 km² |
| Bevolking - Totaal (2002) - Bevolkingsdichtheid |
Geklasseerd 24ste 19 050 000 11.5 inw./km² |
| BNP - Totaal (2003) - BNP/inw. |
Geklasseerd 25ste 187 800 M RMB 8 390 RMB |
| ISO 3166-2 | CN-65 |
Sinkiang (ook gespeld als Xinjiang) is een autonome regio in het noordwesten van China. Het beslaat 1.650.257 km². De hoofdstad van Sinkiang is Ürümqi.
Sinkiang is een verbastering van Xinjiang wat "nieuwe grens" betekent. Andere namen van het gebied zijn Oejgoer (naar aantal het grootste volk), Chinees Turkestan of Oost-Turkestan (Turks: Doğu Türkistan) en de Turkse benaming Sincan.
Inhoud |
[bewerk] Geografie
Het noordelijk deelvan Sinkiang wordt ook wel Dzjoengarije genoemd. Dit steppegebied werd van oudsher door Kazachen bewoond, maar die zijn tegenwoordig in aantal door de Chinezen overvleugeld. Hier ligt ook de hoofdstad Ürümqi.
Het grotere zuidelijke deel wordt langs de randen gevormd door zeer hoge gebergten, waaronder de Tian Shan (het "Hemelgebergte"). Daartussen ligt het Tarimbekken, dat voor een groot deel wordt ingenomen door een zeer onherbergzaem woestijn, de Taklamakan. Langs de rand van de Taklamakan liggen vele oasen, gevoed door rivieren, zoals de Tarim, die in het omliggende bergland ontspringen. In deze oasen is geirrigeerde landbouw mogelijk en het is hier dat het grootste deel van de islamitische Oejgoeren woont.
[bewerk] Bevolking
Sinkiang telt circa 19 miljoen inwoners, vooral Oejgoeren. Daarnaast wonen er onder meer Kazachen, Han-Chinezen, Kirgiezen en Mongolen. Het onafhankelijkheidsstreven wordt tegengegaan door de komst van Han-Chinezen in deze regio: In 1949 was 6% in de regio Han-Chinees, tegenwoordig is dat 40%. Het grootste deel van de bevolking in de regio is islamitisch. De verhouding tussen de Chinezen en de islamitische Oejgoeren is zeer gespannen.
De belangrijkste steden in Sinkiang, zijn Hami, Turpan, Korla, Kuqa, Aksu, Kashgar (Kashi), Shihezi, Kashi, Yining, Altay, Karamay en Hotan. De meeste zijn gelegen langs de zogeheten zijderoute
[bewerk] Geschiedenis
De regio is sinds de Han dynastie met onderbrekingen lange tijd losjes geregeerd door China. Aangezien het ver weg ligt van het hartland van China, is het grotendeels autonoom gebleven. De zijderoute liep door Sinkiang heen.
Tegenwoordig proberen de Chinese autoriteiten de bevolking van het gebied aan de Chinese cultuur te assimileren, hetgeen bij de oorspronkelijke bevolking veel verzet wekt.
[bewerk] Taal
Naast het Chinees is in Sinkiang het Oejgoers, een Turkse taal, de belangrijkste taal. Daarnaast worden er door regionaal verspreide minderheden Kazachs, Tadzjieks en Kirgizisch gesproken. Voor de meeste Turkse talen (waartoe het Tadzjieks niet behoort) geldt overigens dat ze grotendeels onderling verstaanbaar zijn, zij het vaak met enige moeite.
[bewerk] Archeologie
In Sinkiang zijn vele tientallen goed bewaarde mummies gevonden die wellicht zo'n 4000 jaar oud kunnen zijn. Zij zijn waarschijnlijk op natuurlijke wijze bewaard gebleven, in tegenstelling tot de mummificatie zoals die in het oude Egypte werd toegepast. In het regionaal museum van de hoofdstad Ürümqi zijn onder andere dergelijke mummies te zien, alsmede archeologische vondsten die te maken hebben met de zijderoute.
[bewerk] Aangrenzende landen
| {{{afb_links}}} | Bestuurlijke indeling Volksrepubliek China |  |
{{{afb_groot}}} | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||||||
