Sjanghai-samenwerkingsorganisatie
Van Wikipedia
|
|||
| Lidmaatschap | 6 lidstaten 4 waarnemende leden |
||
| Hoofdkantoor Secretariaat RATS |
- Beijing - Tasjkent |
||
| werktalen | Chinees, Russisch | ||
| Secretaris-generaal | Zhang Deguang | ||
| Instelling | 14 juni 2001 | ||
| Officiële website | www.sectsco.org (zh) (en) (ru) | ||
De Sjanghai Samenwerkingsorganisatie (SSO) (Chinees: 上海合作组织, pinyin: shànghǎi hézuò zǔzhī, 上合组织, Russisch: Шанхайская организация сотрудничест; Sjanchajskaja organizatsieja sotroednitsjest, ШОС; SjOS, Engels: Shanghai Cooperation Organization), Sjanghai Organisatie voor Samenwerking of Sjanghai Zes is een intergouvermentele organisatie die op 14 juni 2001 werd opgezet door de leiders van de Volksrepubliek China, Rusland, Kazachstan, Kirgizië, Tadzjikistan en Oezbekistan. Afgezien van Oezbekistan waren alle landen daarvoor lid van de Sjanghai Vijf. Nadat Oezbekistan toetrad, werd de naam veranderd.
[bewerk] Oorsprong
De Sjanghai Vijf-groep werd geformeerd in 1996 bij het tekenen van het Verdrag voor het verdiepen van militair vertrouwen in grensgebieden in Sjanghai door de staatshoofden van Kazachstan, de Volksrepubliek China, Kirgizië, Rusland en Tadzjikistan. In 1997 tekenden dezelfde landen het Verdrag voor de vermindering van strijdkrachten in grensgebieden tijdens een topconferentie in Moskou. Daaropvolgende jaarlijkse topconferenties van de Sjanghai Vijf vonden achtereenvolgens plaats in Almaty (Kazachstan) in 1998, Bisjkek (Kirgizië) in 1999, Doesjanbe (Tadzjikistan) in 2000 en opnieuw in Sjanghai in 2001.
Tijdens de ontmoeting in Sjanghai werd Oezbekistan toegelaten tot het mechanisme van de Sjanghai Vijf, waardoor deze werd veranderd naar de Sjanghai Zes. Daarop tekenden de 6 staatsleiders op 15 juni 2001 de verklaring van de Sjanghai Samenwerkingsorganisatie, waarbij de rol van het Sjanghai Vijf mechanisme werd geprezen en waarbij het doel was de samenwerking hierbinnen op een hoger niveau te tillen. In juli 2001 tekenden de beide leidende landen Rusland en de VRC het Verdrag van goed nabuurschap, vriendschap en samenwerking tussen de Volksrepubliek China en de Russische Federatie.
In juni 2002 kwamen de leiders van de SSO-lidstaten bijeen in Sint-Petersburg (Rusland) om het SSO handvest te tekenen dat de doelen, principes, structuren en werkvorm uiteenzette van de organisatie en de organisatie officieel vestigde, gezien vanuit het oogpunt van de internationale wetgeving.
[bewerk] Mogelijke toekomstige leden
Mongolië was het eerste land dat de status van waarnemend lid kreeg bij de topconferentie in Tasjkent in 2004. Pakistan, India en Iran kregen deze status bij de SSO-conferentie van Astana (Kazachstan) op 5 juli 2005. Alle vier landen hebben zich kandidaat gesteld voor volledig lidmaatschap.
De Chinese assistent-minister van Buitenlandse Zaken Li Hui zei eens dat de SSO geen nieuwe leden zou aannemen voordat haar huidige zes leden serieuze studies zouden hebben uitgevoerd. De vaste vertegenwoordiger van Rusland in het SSO secretariaat, Grigori Logninov heeft ook gesteld dat de vergroting van de SSO wordt belemmerd door "een onvolwassen mechanisme voor de toelating van nieuwe leden", terwijl secretaris-generaal Zhang Deguang stelde dat een overexpansie de intensificatie van de samenwerking zou kunnen hinderen.[1]
President Pervez Musharraf gaf tijdens een aantal bijeenkomsten gedurende februari 2006 met Chinese functionarissen en de media aan dat hij achter Pakistans kwalificatie staat om lid te worden van de organisatie als volledig lid. China gaf aan dat het Pakistans wens zou meedelen aan alle SSO-lidstaten. Musharraf zelf werd formeel uitgenodigd voor de zesde bijeenkomst van de SSO in Shanghai in juni 2006.[2][3]
De SSO heeft India ook aangemoedigd om lid te worden van de organisatie, door aan te geven dat de SSO een lidmaatschapsaanvraag op de juiste manier zou behandelen indien India zou besluiten om zich aan te sluiten bij de groep. Rusland zou hebben aangegeven alleen Pakistans lidmaatschap te accepteren wanneer India op hetzelfde moment lid wordt,[4] gezien de twisten tussen de beide landen, staat dit scenario parallel aan een gelijktijdige toetreding tot de Navo van Griekenland en Turkije. India heeft tot dusver alleen informeel aangegeven interesse te hebben voor het lidmaatschap.
Wit-Rusland heeft zich ook kandidat gesteld voor de waarnemingsstatusin de organisatie en heeft hiervoor de steun van Kazachstan gekregen. De Russische minister van defensie Sergej Ivanov heeft echter zijn twijfels geuit over de waarschijnlijkheid van het lidmaatschap van Wit-Rusland door te zeggen dat Wit-Rusland een puur Europees land is.[4]
In Servië heeft de Servische Radicale Partij het land opgeroepen om lid te worden van de SSO. Dit vanwege het feit dat zij de invloed van de Europese Unie op Servië als negatief zien en omdat ze betere relaties willen met Rusland. In dit kader heeft de partij ook voorgesteld om lid te worden van de Russisch-Witrussische Unie.
[bewerk] Noten
- ↑ UzReport, SCO has immature mechanism of new members admission - official - 20 april 2006
- ↑ Pakistan Times Pakistan qualifies to become SCO Member: Musharraf, 'Pakistan Times' Staff Report
- ↑ DAWN China invites Musharraf to SCO summit - 13 maart 2006
- ↑ 4,0 4,1 Kommersant The Shanghai Cooperation Organization acquires military character - 27 april 2006
