Tupolev Tu-16
Van Wikipedia
|
|
|
|---|---|
| Rol: | Bommenwerper |
| Bemanning: | vier |
| Varianten: | Tu-16A, Tu-16Z, Tu-16G (Tu-104G), Tu-16N, Tu-16T, Tu-16S, Tu-16Ye, Tu-16KS, Tu-16K-10, Tu-16RM-1, Tu-16R, Tu-16RM-2, Tu-16K/Tu-16KSR, Tu-16 Elka, Tu-16P |
| Stukprijs: | |
| Status | |
| Eerste vlucht: | 27 april 1952 |
| Aantal gebouwd: | 1507 |
| Gebruik: | Azerbeidzjan, China (als Xian H-6), Egypte, Indonesië, Irak, Rusland/Sovjet-Unie, Oekraïne |
| Afmetingen | |
| Lengte: | 34,80 m |
| Hoogte: | 10,36 m |
| Spanwijdte: | 33,00 m |
| Vleugeloppervlak: | 165 m² |
| Gewicht | |
| Leeggewicht: | 37.200 kg |
| Brandstofgewicht: | kg |
| Wapenlast: | kg |
| Startgewicht: | {{{Startgewicht}}} kg |
| Max. gewicht: | 79.000 kg |
| Laadvermogen: | {{{Laadvermogen}}} |
| Krachtbron | |
| Motor(en): | 2× Mikulin AM-3M-500 turbojets |
| Propeller(s): | |
| Stuwkracht: | 93,2 kN |
| Vermogen: | kW |
| Prestaties | |
| Kruissnelheid: | 900-950 |
| Topsnelheid: | 1050 |
| Klimsnelheid: | {{{Klimsnelheid}}} m/s |
| Vliegbereik: | 7.200 km |
| Actieradius: | 4.850-5.800 km |
| Dienstplafond: | 12.800 m |
| Bewapening | |
| Boordgeschut: | 6-7× 23mm Nudelman-Rikhter NR-23 kanon |
| Ophangpunten: | 2 |
| Bommen: | 9.000 kg |
| Raketten: | 1× Kh-10 antischeepsraket, half in bommenruim of 1×Kh-26 antischeepsraket |
| Luchtvaartportaal | |
De Tupolev Tu-16 (NAVO-Codenaam Badger) was een twee-motorige bommenwerper die werd gebruikt door de Sovjet-Unie. Hij is meer dan 50 jaar in dienst en vliegt nog steeds bij de Chinese Luchtmacht
Inhoud |
[bewerk] Ontwikkeling
Eind jaren '40 was de Sovjet-Unie vastberaden om dezelfde capaciteit voor strategische bombardementen te hebben als de Verenigde Staten. De enige lange-afstands bommenwerper van de Sovjets op dat moment was de Tupolev Tu-4, een reverse-engineerde versie van de Amerikaanse B-29 Superfortress. De ontwikkeling van de extreem krachtige Mikulin AM-3 turbojet leidde tot de mogelijkheid van een grotere, straalaangedreven bommenwerper.
Het Tupolev design bureau begon met Tu-88 ("Aircraft N") prototypes in 1950. De eerste Tu-88 vloog op 27 april 1952. Na het winnen van de competitie van de Iljoesjin Il-46, ging hij in productie in december 1952. De eerste bommenwerpers kwamen in dienst in 1954 onder de aanduiding Tu-16. Het kreeg de NAVO-Codenaam Badger A.
Hij kreeg grote, nieuwe pijlvorm-vleugels en twee gigantische Mikulin AM-3 turbojets, één in elke vleugelwortel. Hij kon een enkele gigantische FAB-9000 9.000kg conventionele bom (Russische equivalent van de Britse Grand Slam Bomb of een variëtieit aan nucleaire wapens tot een bereik van ongeveer 4.800 km.
Al begon de Tu-16 als grote hoogte, vrije val bommenwerper, werd hij in de midden jaren '50 omgebouwd om vroege Sovjet kruisraketten te dragen. De Tu-16KS-1 (Badger B) versie kon KS-1 'Kometa' (AS-1 'Kennel') raketten vervoeren over een afstand van 1.800 km. Deze zeer grote wapens waren aerodynamisch gelijk aan de MiG-15 jager, uitgerust met een nucleaire dan wel conventionele kop met een bereik van ongeveer 140 km. Ze waren vooral bedoeld tegen de vliegdekschepen van de US Navy en andere grote oppervlakteschepen. Tu-16's werden vele malen omgebouwd voor latere, geavanceerdere raketten, waardoor hun typeaanduidingen een aantal malen veranderde.
Omdat de Tu-16 een veelzijdig ontwerp had, is hij ook verbouwd voor verschillende specialistische taken, zoals voor verkenning, maritieme surveillance, ELINT en elektronische oorlogvoering. In totaal werden er 1507 toestellen gebouwd in drie fabrieken in de Sovjet-Unie, tussen 1954 en 1962. Een civiele versie, de Tupolev Tu-104 was in dienst bij Aeroflot. De Tu-16 is ook geëxporteerd naar Egypte, Indonesië en Irak. Hij bleef in dienst bij de Russen tot 1993
Levering van de Tu-16 aan China begon in 1958 en Xi'an Aircraft Industrial Corporation (XAC) produceert een kopie onder de naam Xian H-6. Er zijn nog ongeveer 120 toestellen in dienst.
[bewerk] Varianten
Er bestonden ten minste 11 productievarianten, welke weerd werden verbouwd tot ten minste 40 varianten.
- Badger A(Tu-16) - Dit is de basisconfiguratie van de Tu-16 bommenwerper, ingevoerd in 1954 ter vervanging van de Tu-4. Hiervan bestonden nog weer vele varianten, allemaal bekend als Badger A in het Westen.
- Tu-16A - aangepaste Tu-16's, ontworpen voor het vervoer van nucleaire wapens, een van de belangrijkste versies met 453 gebouwde toestellen. Velen daarvan werden verder gemodificeerd.
- Tu-16Z - tanker versie, bleef ook bruikbaar als bommenwerper.
- Tu-16G (TU104G) - snelle luchtpost model, Aeroflot training versie.
- Tu-16N een pure tanker vesie, voor de Tupolev Tu-22/M bommenwerpers, met probe and drogue systeem. De Tu-16NN is eenzelfde toestel, maar dan afgeleid van de Tu-16Z.
- Tu-16T - Bommenwerper voor de Marine, vervoerde torpedos, mijnen en dieptebommen. Alle 76 verbouwd tot Tu-16S
- Tu-16S - Vervoerde een reddingsboot, voor gebruik bij reddingsoperaties.
- Tu16Ye - uitgerust voor elektronische oorlogvoering en ELINT
- Badger B (Tu-16KS) - Variant ontworpen als lanceerplatform voor de AS-1 Kennel (KS-1 Kometa) raketten. 107 gebouwd tussen 1954 en 1958, in dienst bij de Sovjet-Unie, Egypte en Indonesië. Sovjet toestellen zijn later omgebouwd met modernere raketten.
- Badger C (Tu-16K-10) - Maritieme variant met een enkele AS-2 Kipper (K-10S) anti-scheepsraket. 216 gebouwd tussen 1958 en 1963. verschilde van andere varianten door een radar in de neus. Een verdere ontwikkeling, de Tu-16K-10-26, had een enkele K-10S en twee KSR-2 of KSR-5 raketten. Enkele werden later omgebouwd tot ELINT platforms.
- Badger D (Tu-16RM-1) - Maritiem verkenningstoestel met ELINT apparatuur; 23 omgebouwd van Tu-16K-10. Hij behield de radar in de neus en kon K-10 raketten sturen, afgevuurd van andere toestellen.
- Badger E (Tu-16R) - Verkenningsversie met ELINT apparatuur, met name bedoeld voor maritieme verkenning. Het kon KS raketten besturen.
- TU-16RM-2 - Aangepaste TU-16R, in maritieme dienst. Kon KSR-2 raketten besturen.
- Tu-16KRM - Lanceerplatforms voor onbemande vliegende oefendoelen.
- Badger F (Tu-16RM-2) - nog een verkenningsversie gebaseerd op de Tu-16R/RM, maar met extra externe ELINT apparatuur.
- Badger G (Tu-16K/Tu-16KSR) - in dienst bij de marine, ontworpen voor het meenemen van bommen in het ruim als aanvulling op de extern meegedragen raketten, zoals de AS-5 Kelt en de AS-6 Kingfish. Ook van deze varianten zijn opgewaardeerde versies gemaakt. De belangrijkste:
- Tu-16KSR-2 - Had een K-16 complex (twee KSR-2 raketten). Gebruikt vanaf 1962. Zelfde vliegtuigen, ontwikkeld uit andere varianten, kregen de aanduiding Tu-16K-16.
- Tu-16K-11-16 - Had een K-16 complex (KSR-2 raketten) of een K-11 complex (twee anti-radar KSR-11 raketten). In gebruik vanaf 1962. Zelfde vliegtuigen, ontwikkeld uit andere varianten, werden aangeduid Tu-16KSR-2-11. Meer dan 440 Tu-16 vliegtuigen konden een K-16 of K-11 complex meenemen.
- Tu-16K-26 - Had een K-26 complex (twee KSR-5 raketten), en behield de mogelijkheid tot het meenemen van KSR-2 en KSR-11 raketten. In gebruik vanaf 1969. Zelfde soorten vliegtuigen werden aangeduid met Tu-16KSR-2-5-11 of Tu-16KSR-2-5 (kon geen KSR-11 meenemen). Meer dan 240 Tu-16's konden ene K-26 complex meenemen.
- Tu-16K-26P - Had de K-26P raketten.
- Badger H (Tu-16 Elka) - Ontworpen voor elektronische oorlogvoering en elektronische tegenmaatregelen ondersteuning.
- Badger J (Tu-16P Buket) - Elektronische oorlogvoering variant geconfigureerd voor elektronische oorlogvoering.
- Badger K (Tu-16Ye) - Wordt verondersteld als een versie van de Badger F configuratie met verbeterde ELINT capaciteit.
- Badger L (Tu-16P) - Nog een versie van de Badger J met modernere systemen en gebruikt in een ELINT rol.
[bewerk] Chinese versie (Xian H-6)
- Xian H-6 - Chinese middelgrote bommenwerper, gebouwd vanaf 1959 met door de Sovjet-Unie geleverde Tu-16 onderdelen door de Harbin Aircraft Factory (nu Harbin Aircraft Manufacturing Corp/HAMC). Een prototype voerde China's eerste nucleaire wapentest uit bij Lop Nor op 14 mei 1965.
- Xian H-6A - Chinese kopie van de TU-16 middelgrote bommenwerper. Omgebouwd van de Tu-16 zonder licentie.
- Xian H-6C - Verbeterde H-6A met betere EW/ECM suite.
- Xian H-6D (H-6-IV) - anti-scheeps raketten bommenwerper, bewapend met twee YJ-6 (C-601/CAS-1 Kraken) anti-scheepsraketten in dienst van de Chinese marine.
- Xian H-6E - Strategische nucleaire bommenwerper, kwamin dienst in de jaren '80.
- Xian H-6F - Mid-life upgrade voor de H-6A en H-6C in de jaren '90. Nieuwe navigatiesystemen, GPS en doppler radar.
- Xian H-6H - Raketten bommenwerper versie, ontwikkeld eind jaren '90, bewapend met twee KD-63 kruisraketten tegen landdoelen. Eerste succesvolle test in 2002.
- Xian H-6U - Tankvliegtuig met twee bijtankpods onder de vleugels.
- Xian H-6DU - Tanker geconfigureerd uit een H-6D, voor de marine.
[bewerk] Externe link
| {{{afb_links}}} | Vliegtuigen van Tupolev | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
Tu-Serie ANT-Serie: |
