West-Alblasserwaards
Van Wikipedia
Het West-Alblasserwaards is het dialect dat in het westen van de Alblasserwaard wordt gesproken.
Hoewel veel mensen van mening zijn dat er in de hele Alblasserwaard Utrechts wordt gesproken is dit in het westen geenszins het geval, het zijn echte Hollandse dialecten met ten hoogste een lichte Utrechtse inslag.
Het westen kent bijvoorbeeld veel woorden met een ae-klank. Zo spreekt men van daer, waer en schaep terwijl het oosten van de streek deze woorden uitspreekt met een ao: daor, waor, schaop.
Ook de Utrechtse rekking (máán, gráás voor man, gras) is afwezig in het westen, hoewel het Sliedrechts en een enkel ander grensdorp dit kennmerk wel kent.
Alle dorpen binnen het westen van de Alblasserwaard zijn duidelijk van elkaar te onderscheiden. Nieuw-Lekkerlands is dan ook niet hetzelfde als Blesgraefs of Meulesgraefs. Vooral het dialect van Sliedrecht is berucht binnen de Alblasserwaard en heeft veel unieke kenmerken.
Het klassieke dialect wordt steeds minder gesproken maar een verwaterde versie is nog steeds in veel dorpen de enige omgangstaal. Het Papendrechts staat er bijzonder slecht voor, de import is overweldigend en het dialect is op sterven na dood.
Belangstelling voor het dialect is matig tot niet bestaand, er bestaan vrijwel geen tekst- of woordenboeken. Sliedrecht vormt hierin een gunstige uitzondering: zeer geregeld komen er nieuwe uitgaven (zowel boeken als cd's) uit in het Slierechs en er is zelfs al een groot Slierechs woordenboek uit.
Thans wordt er ook gewerkt aan een Graefs woordenboek dat medio 2007 uitgegeven zal worden, hiermee is het binnenste van het West-Alblasserwaard (het gebied omvat de dorpen Oud-Alblas, Bleskensgraaf, Wijngaarden, Brandwijk en Molenaarsgraaf) vastgelegd.
