41 Pułk Zmechanizowany

Z Wikipedii

41 Pułk Zmechanizowany im. mjr. Bronisława Lachowicza - oddział Wojska Polskiego sformowany jako 41 pułk piechoty na podstawie rozkazu Naczelnego Dowódcy WP 058/Org w ramach 12 Dywizji Piechoty.

Formowanie

28 marca w Poznaniu rozpoczęto formowanie sztabu pułku. Część oficerów przybyła z dowódcą dywizji, część z rezerwowego batalionu oficerskiego i polskich szkół oficerskich. 2 kwietnia przybył z 6 batalionu zapasowego transport żołnierzy - 31 podoficerów i 268 szeregowych. Pozostali żołnierze rekrutowali się przede wszystkim z Rejonowej Komendy Uzupełnień w Poznaniu Uzupełnianie stanów osobowego zakończono w połowie maja. Do 21 maja skompletowano także uzbrojenie i wyposażenie oraz przystąpiono do 10 – godzinnego szkolenia bojowego.

W osłonie granicy

Wykonując rozkaz Naczelnego Dowódcy WP skierowujący 2 Armię Wojska Polskiego do ochrony granicy zachodniej, 12 Dywizja Piechoty a wraz z nią 41 pułk piechoty została przedyslokowana na ziemię szczecińską.

22 maja pułk wyruszył z Poznania na północ by zająć swój rejon odpowiedzialności za odcinek granicy na południe od Kamienia Pomorskiego. Na początku czerwca, w czasie wykonywania zadań patrolowych w pasie granicznym, zginęło dwóch żołnierzy. W październiku 1945 dwa bataliony 41 pułku wspólnie ze szwadronem 2 pułku ułanów obsadziły nowy odcinek granicy na zachód od Szczecina.

W lipcu 1945 roku pułk zorganizował Powiatowy Punkt Rozdzielczy w Gryfinie dla potrzeb osadnictwa wojskowego. W końcu listopada pułk zakończył pełnienie służby granicznej i po zlikwidowaniu swoich placówek przeniósł się do Szczecina

Wzorem 1945 roku żołnierze pułku włączyli się do wiosennych prac rolnych. W 1946 roku 41 pułk zaorał osadnikom wojskowym 476 ha i zasiał 332 ha ziemi.

Umacnianie władzy ludowej

Rozkazem Naczelnego Dowódcy z 5 czerwca1946 roku w ramach wspierania Bloku Demokratycznego przed zbliżającym się referendum ludowym, pułk został przetransportowany do Olsztyna. Brygady propagandowe pomagały miejscowym aktywistom stronnictw prokomunistycznych w organizacji wieców zebrań, kolportażu ulotek i broszur. Obejmował swym działaniem powiaty: ostródzki, suski, nidzicki i lidzbarski W trakcie pracy żołnierze zetknęli się z oddziałami partyzanckimi. W dwóch sytuacjach doszło do walki. Zginął jeden podoficer a czterech żołnierzy zostało rannych. W związku ze zbliżającym się wyborami do sejmu ustawodawczego już w grudniu 1946 roku grupy propagandowe pułku ruszyły w teren. Pułkowi przypadł teren powiatów myśliborskiego i pyrzyckiego/

Po śmierci gen. Świerczewskiego zaistniała polityczna wola siłowego i bardziej stanowczego rozwiązania problemu narodowościowego w Bieszczadach. Każda dywizja piechoty zobowiązana była sformować „kombinowany pułk piechoty”. 41 pułk wydzielił ze swojego składu batalion piechoty do 12 pp. 19 kwietnia 1947 roku żołnierze pułku wyjechali ze Szczecina w rejon koncentracji Grupy Operacyjnej Wisła dowodzonej przez gen. Mossora. W dniach 22 kwietnia do 26 lipca 12 pułk walczył przeciwko sotniom Łasiwki Hromenki Jara oraz Rena.

W 1958 roku pułk przeformowano na jednostkę zmechanizowaną i zmieniono nazwę na 41 Pułk Zmechanizowany

23 października 1962 roku pułk został postawiony w stan pełnej gotowości bojowej w związku z kryzysem kubańskim i możliwością wybuchu wojny pomiędzy USA a ZSRR. Stan ten trwał do 20 listopada.

22 lipca 1966 roku pododdziały pułku wzięły udział w defiladzie w Warszawie dla uczczenia 1000 - lecia Państwa Polskiego.

We wrześniu 1969 roku w ramach ćwiczeń wydzielonych wojsk Układu Warszawskiego pod kryptonimem ODRA – NYSA 69 pułk realizował zagadnienia związane z forsowaniem szerokiej przeszkody wodnej.

Grudzień 1970 i 1981

17 grudnia 1970 r wydzielone siły 41 pułku działały w rejonie Komendy Wojewódzkiej MO i gmachu prezydium MRN w Szczecinie. 18 grudnia pułk wziął udział w akcji blokowania stoczni. Mimo kilku prób przerwania blokady, nie dopuszczono do wejścia demonstrantów na teren stoczni. Pododdziały pułku brały również udział w patrolowaniu miasta nie dopuszczając do dewastacji placówek handlowych i budynków użyteczności publicznej. 23 grudnia jednostki wróciły do koszar.

13 grudnia 1981 roku pododdziały pułku po otrzymaniu sygnału o wprowadzeniu gotowości bojowej zagrożenia wojennego zajęły rejony alarmowe. Jednocześnie , zgodnie z opracowanymi z planami, część sił przystąpiła do tzw. działań demonstracyjnych . Polegały one na przemieszczaniu się kolumn wojska głównymi ulicami miasta. Był to swoisty „pokaz siły”. Od 14 do 22 grudnia część pododdziałów wzięła udział w blokowaniu Stoczni im. Warskiego. W kolejnych miesiącach stanu wojennego żołnierze wspólnie z milicjantami patrolowali ulice. Tym razem, w odróżnieniu od grudnia 1970 roku rozsądek wziął górę nad emocjami i konfliktowe sytuacje rozstrzygano bez użycia siły. Nie dopuszczano również do użycia siły przez inne siły porządkowe w obecności wojska.

[edytuj] Sztandar i odznaka

26 czerwca 1947 roku podczas obchodów Dni Morza pułk otrzymał sztandar. Sztandar wręczył Bolesław Bierut po mszy celebrowanej przez kapelana WP ks płk. Warchałowskiego.

W 1979 nadano pułkowi imię mjr. Bronisława Lachowicza - dowódcy 1 batalionu 1 pułku piechoty który poległ 12 października 1943 roku w bitwie pod Lenino.

Odznakę pułkową wprowadzono w sierpniu 1990 roku. W 1991 roku na podstawie uchwały zebrania oficerskiego została anulowana decyzja narzucającą z góry patrona pułku.

W roku 1991 pododdziały pułku przejmowały proradzieckie mienie wojskowe znajdujące się min. w Kluczewie Sypniewie, Bornem Sulimowie, i innych garnizonach województwa zachodniopomorskiego w których stacjonowała Armia Radziecka. W 1993 obiekty, wraz ze znajdującym się tam sprzętem, przekazano terenowym organom administracji państwowej.

[edytuj] Skład

Przed rozformowaniem /jako pułk zunifikowany/

• Dowództwo
• Sztab
• kompania łączności
• pluton regulacji ruchu
• 1 batalion zmechanizowany
• 2 batalion zmechanizowany
• 1 batalion czołgów
• 2 batalion czołgów
• dywizjon artylerii samobieżnej
• dywizjon przeciwlotniczy
• bateria przeciwpancerna
• kompania saperów
• kompania rozpoznawcza
• kompania zaopatrzenia
• kompania remontowa
• kompania medyczna

[edytuj] Dowódcy

• ppłk Bobrowiski do czerwca 1945
• płk W. Lipski /oficer radziecki/ 1945-
• ppłk Jan Wyderkowski 1946

• ppłk dypl. Peciak
• mjr dypl. Bruno Herman
• ppłk dypl. Lechończak
• mjr dypl. Bogdan Sulkowski
• ppłk dypl. Grzegorz Duda
• mjr dypl. Mirosław Szyłkowski (ostatni)

31 grudnia 1995 roku pułk rozformowano, a na jego bazie powstała 29 Szczecińska Brygada Zmechanizowania im. Króla Stefana Batorego.