Andrychów

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Andrychów


Herb Andrychowa	Flaga Andrychowa

Gmina
- rodzaj

Andrychów
miejsko-wiejska

Założono

na przełomie XIII/XIV wieku

Prawa miejskie

1767

Burmistrz

Jan Pietras

Powierzchnia

10,28 km²

Położenie

49° 52' N
19° 20' E

Wysokość

333 m n.p.m.

Liczba mieszkańców (2006)
- liczba ludności
- gęstość

22 257
2132,5 os./km²

Strefa numeracyjna
(do 2005)

(+48) 33

Kod pocztowy

34-120

Tablice rejestracyjne

KWA

Położenie na mapie Polski

Andrychów

TERC10
(TERYT)

2121618014

Miasta partnerskie

Isny

Landgraaf

Urząd miejski³

Rynek 15
34-120 Andrychów
tel. 33 875-23-60; faks 33 875-29-16

Strona internetowa miasta

Andrychów – miasto w woj. małopolskim, w powiecie wadowickim, siedziba władz miejsko-wiejskiej gminy Andrychów. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. bielskiego.

Według danych z 31 grudnia 2004, miasto miało 21 922 mieszkańców.

Największe miasto i gmina w powiecie wadowickim.

Spis treści

1 Położenie
2 Gospodarka
3 Kultura i turystyka
- 3.1 Atrakcje turystyczne
4 Historia
5 Sławni mieszkańcy Andrychowa
6 Zobacz też
7 Linki zewnętrzne

[edytuj] Położenie

Miasto położone w Kotlinie Andrychowskiej, w Beskidzie Małym u stóp Pańskiej Góry, nad rzeką Wieprzówką, na wysokości 333 m n.p.m. (centrum nad rzeką). Miasto rozwija się jako miejscowość turystyczna. Ośrodek przemysłu bawełnianego i maszynowego.

Andrychów położony jest wzdłuż trasy międzynarodowej Kraków – Cieszyn. Przez miasto biegnie linia kolejowa z Bielska-Białej do Kalwarii Zebrzydowskiej Lanckorony. Do miasta można dojechać autobusem PKS (działają również linie busów). Komunikacje miejską zapewniają autobusy MZK.

[edytuj] Gospodarka

Zobacz więcej pod hasłem Gmina Andrychów.
Tradycyjną gałęzią gospodarki było tkactwo oparte na uprawianym w okolicy lnie, a później na eksportowanej bawełnie. W XVIII i XIX wieku produkcją i handlem płótnem zajmowały się chłopskie kolegacje. W 1908 roku powstała Pierwsza Galicyjska Tkalnia Mechaniczna należąca do braci Czeczowiczków.

Dziś Andrychów jest jednym z ważniejszych centrów przemysłowych w Małopolsce. Rozwija się tu przemysł: maszynowy, włókienniczy i bawełniany. Na terenie miasta znajdują się przedsiębiorstwa takie jak: Andrychowskie Zakłady Przemysłu Bawełnianego, Wytwórnia Silników Wysokoprężnych i Andrychowska Fabryka Maszyn, WOSANA, Ogniochron.

Szybko rozwijającą się gałęzią gospodarki jest turystyka i agroturystyka. Ze względu na swoje położenie oraz rozbudowaną bazę Andrychów jest ważnym ośrodkiem turystycznym w regionie.

[edytuj] Kultura i turystyka

Zobacz więcej pod hasłem: Gmina Andrychów.
Andrychów zaczął rozwijać się jako miejscowość letniskowa w międzywojennej Polsce. Z tego okresu pochodzą duże inwestycje m.in. basen pływacki i stadion sportowy. Dziś miasto rozwija się jako ośrodek agroturystyczny i baza wypadowa w Beskid Andrychowski.

[edytuj] Atrakcje turystyczne

Beskid Mały ze szczytami Leskowcem i Groniem Jana Pawła II,
barokowy kościół pw. św. Macieja (1721) wraz z parkiem,
klasycystyczny parterowy pałac Bobrowskich (I poł. XIX w.)
Izba Regionalna,
Oryginalne domy podcieniowe, figury i kapliczki przydrożne,
Skałki Andrychowskie,
kirkut,
rezerwat leśny Madohora,
tereny narciarskie z wyciągami: w Rzykach-Praciakach "Polana Pracica", "Na Leskowcu", "Na Kocierzu".

Andrychów posiada także basen kąpielowy.

[edytuj] Historia

Zobacz więcej w osobnym artykule: Historia Andrychowa.

Założenie osady na przełomie XIII/XIV w.,
1665 r. – zniszczenie przez oddziały szwedzkie,
XVI wiek – rozwój andrychowskiego tkactwa,
1704 r. – próba lokacji miasta, za przywilejem Augusta II,
uzyskanie praw miejskich w 1767 r.
1791 r. założenie pierwszej szkoły w Andrychowie.
XVIII wiek – rozkwit kolegacji chłopskich,
1886 r. podjęcie przez radę wsi i miasta decyzji o połączeniu się Andrychowa w jeden organizm miejski,
1888 r. – otwarcie linii kolejowej,
XIX wiek – rewolucja przemysłowa
koniec XIX wieku – rozwój społeczności żydowskiej, powstanie kahału,
1908 r. – powstanie Pierwszej Galicyjskiej Tkalni Mechanicznej,
1920 – 1939 r. – rozwój Andrychowa jako ośrodka turystycznego i miejscowości letniskowej,
4 września 1939 r. – okupacja miasta przez wojska hitlerowskie,
26 września 1941 r. – utworzenie przez hitlerowców getta w Andrychowie.
27 stycznia 1945 r. – wkroczenie wojsk radzieckich do miasta,
do 2005 rozwój miasta jako ośrodka przemysłowego i turystycznego.

Andrychów

Klasycystyczny parterowy pałac Bobrowskich

Kościół pw. św. Macieja (poświęcony 1721)

[edytuj] Sławni mieszkańcy Andrychowa

Stanisław Ankwicz,
Antoni Beill (1847-1894) – architekt,
Cezariusz Chrapkiewicz – aktor,
prof. Ryszard Demel – malarz i witrażysta,
prof. Franciszek Dziedzic (1902-1981) – profesor ekonomiki i rolnictwa,
prof. dr Artur Feliks (s. Teodora) – bakteriolog i serolog,
Ignacy Fijałkowski (1783-1855) – lekarz, autor wielu publikacji medycznych,
inż. Artur Grünspan – wynalazca z zakresu przemysłu naftowego,
prof. Józef Kocemba – profesor medycyny,
dr Leopold Kischner – bakteriolog,
Gerard Linder,
Tomasz Moskała - napastnik Cracovii Kraków,
Krzysztof Najbor – aktor,
Stanisław Nowak (1859-1936) – trzykrotny senator RP,
Jan Peszek – aktor,
Jan Pietraszek (1828-1880) – konstruktor,
prof. Lech Poloński – profesor medycyny,
o. Józef Prus (1900-1962) – karmelita, przełożony prowincji zakonnej, założyciel i dyrektor Niższego Seminarium w Wadowicach,
prof. Stanisław Pietrzyk – wykładowca na uniwersytecie w Lille,
Karol Romer – szef protokołu dyplomatycznego w rządzie II Rzeczypospolitej,
Adam Romer – dziennikarz, bliski współpracownik premiera Władysława Sikorskiego,
abp Stanisław Ryłko – bliski współpracownik Jana Pawła II,
dr Janusz Smaza – ekspert w dziedzinie rzeźby kamiennej i elementów architektonicznych,
Stanisław Witkowski (1866-1950) – filolog klasyczny, badacz i znawca papirusów,
Rafał Żygiel - prezenter radiowy, prowadzi listę przebojów w RMF.
Adam Kokoszka - obrońca Wisły Kraków i Reprezentant Polski w Piłce Nożnej
Mariusz Magiera - obrońca ŁKS Łódź,