Andrzej Kurylewicz

Andrzej Kurylewicz w rozmowie z rosyjskim pisarzem Asarem Eppelem - Piwnica Artystyczna, Warszawa, 4 września 2006 r.

Andrzej Kurylewicz (ur. 24 listopada 1932 we Lwowie, zm. 13 kwietnia 2007 w Konstancinie-Jeziornie), polski muzyk, kompozytor, pianista, trębacz, puzonista i dyrygent.

[edytuj] Nauka

W wieku 6 lat rozpoczął naukę gry na fortepianie w Szkole Muzycznej we Lwowie.
w latach 1946-1950 kontynuował naukę w średnich szkołach muzycznych w Gliwicach i Krakowie.
W latach 1950-1954 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie (w klasie fortepianu u Henryka Sztompki oraz kompozycji u Stanisława Wiechowicza)
W 1954 został usunięty z uczelni za uprawianie zakazanej wówczas muzyki jazzowej, której w Polsce był jednym z pionierów.

Dedykacja kompozytora, Warszawa, 4 września 2006 r.

występował w wielu krajach Europy, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, na Kubie,
w latach 1964-1966 kierował Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji w Warszawie,
od 1967 z żoną, Wandą Warską, a od 1987 r. także z córką, Gabrielą Kurylewicz, prowadził w Warszawie Piwnicę Artystyczną Kurylewiczów,
w latach 1969-1978 kierował zespołem Formacja Muzyki Współczesnej (muzyka z pogranicza nowoczesnego jazzu i awangardowej muzyki europejskiej), z którym koncertował na całym świecie,
był autorem muzyki m.in. do filmów Polskie drogi (1976), Lalka (serial telewizyjny) (1977) oraz Lekcja martwego języka, za który w 1979 r. otrzymał nagrodę na festiwalu w Gdyni,
od 1980 komponował głównie muzykę poważną,
w ostatnim czasie występował jako pianista z koncertami muzyki Karola Szymanowskiego i Fryderyka Chopina.
W każdy poniedziałek ze swoim Kurylewicz Trio (Paweł Pańta - kontrabas, Cezary Konrad - perkusja) i Wandą Warską koncertował w Piwnicy Artystycznej w Warszawie.
Jego muzykę do serialu Polskie drogi nagrał później także Pat Metheny.