Andrzej Milczanowski

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Andrzej Milczanowski ur. 1939
Minister spraw wewnętrznych
Okres urzędowania	od 11 lipca 1992 do 22 grudnia 1995
Poprzednik	Antoni Macierewicz
Następca	Jerzy Konieczny

Andrzej Milczanowski (ur. 26 maja 1939 w Równem na Wołyniu) - polski prawnik i polityk.

Pracował jako prokurator i radca prawny. W latach 70. współpracował z Komitetem Obrony Robotników, a od 1980 z NSZZ "Solidarność". Więziony w latach 1981-1984, objęty opieką Amnesty International jako więzień sumienia. W 1990 rozpoczął pracę w Urzędzie Ochrony Państwa jako zastępca szefa. Szef UOP od sierpnia 1990 do stycznia 1992 oraz od czerwca do lipca 1992. W 1991 był autorem tzw. listy Milczanowskiego - zestawienia tajnych współpracowników SB, obecnych we władzach III RP, dokonanego bez wiedzy sejmu. W lipcu 1992 powołany na stanowisko ministra spraw wewnętrznych. Podał się do dymisji 22 grudnia 1995 po wyborze Aleksandra Kwaśniewskiego na prezydenta.

Dzień przed złożeniem dymisji udzielił w Sejmie informacji o współpracy premiera Józefa Oleksego z radzieckimi i rosyjskimi służbami specjalnymi, co dało początek tzw. Aferze Olina. Zarzuty przeciwko Oleksemu nie zostały nigdy potwierdzone.

Obecnie Andrzej Milczanowski jest notariuszem w Szczecinie. Kancelarię notarialną prowadzi wraz ze swoją żoną, Sławomirą (również notariuszem).