Czesław Kiszczak
Z Wikipedii
Czesław Kiszczak ur. 19 października 1925 w Roczynach |
|
Premier Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej | |
Okres urzędowania | od 2 sierpnia 1989 do 24 sierpnia 1989 |
Partia polityczna | Polska Zjednoczona Partia Robotnicza |
Poprzednik | Mieczysław Rakowski |
Następca | Tadeusz Mazowiecki |
Minister spraw wewnętrznych PRL | |
Partia polityczna | Polska Zjednoczona Partia Robotnicza |
Okres urzędowania | od 31 lipca 1981 do 6 lipca 1990 |
Poprzednik | Mirosław Milewski |
Następca | Krzysztof Kozłowski |
Czesław Kiszczak (ur. 19 października 1925 w Roczynach) generał, polski minister spraw wewnętrznych w latach 1983-1990, długoletni szef aparatu bezpieczeństwa w okresie dyktatury komunistycznej, m.in: WSW, Zarządu II Sztabu Generalnego WP, MSW.
Od 1945 roku był członkiem partii komunistycznych PPR, później PZPR. Członek Biura Politycznego Komitetu Centralnego PZPR w latach 1986-90. Stał na czele kontrwywiadu wojskowego (WSW) oraz wywiadu wojskowego, następnie w 1981 roku, przeszedł do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych na stanowiska ministra. Był bliskim współpracownikiem gen. Jaruzelskiego. Członek WRON, brał udział w organizowaniu stanu wojennego. Obciążany jest odpowiedzialnością za śmierć kilkunastu górników z kopalni Wujek na początku stanu wojennego w dniu 13 grudnia 1981 roku. Inicjator Akcji Hiacynt w 1985 roku, wymierzonej w środowisko gejów (aresztowano ok. 11.000 osób). Był uczestnikiem rozmów w Magdalence i prac Okrągłego Stołu.
Desygnowany na premiera w lipcu 1989 roku, nie zdołał utworzyć rządu (nie uzyskał poparcia ZSL i SD). W rządzie Mazowieckiego awansował do funkcji wicepremiera. Na wiosnę 1990 wycofał się z życia politycznego, przekazując resort spraw wewnętrznych Krzysztofowi Kozłowskiemu.
Duży rozgłos wywołał wywiad jakiego generał Kiszczak udzielił w lutym 2001 roku "Gazecie Wyborczej" ("Pożegnanie z bronią") choć większe kontrowersje dotyczyły słów drugiego rozmówcy Moniki Olejnik - Adama Michnika.
Kiszczak został wyrokiem sądu uznany za winnego przyczynienia się do śmierci górników z kopalń Wujek i Manifest Lipcowy w grudniu 1981 r. Jego obrońcą był adwokat Grzegorz Majewski z Okręgowej Rady Adwokackiej w Warszawie.
Linki zewnętrzne
Edward Osóbka-Morawski | Józef Cyrankiewicz | Bolesław Bierut | Józef Cyrankiewicz | Piotr Jaroszewicz | Edward Babiuch | Józef Pińkowski | Wojciech Jaruzelski | Zbigniew Messner | Mieczysław Rakowski | Czesław Kiszczak | Tadeusz Mazowiecki
Tadeusz Mazowiecki • Jacek Ambroziak• Artur Balazs • Leszek Balcerowicz • Aleksander Bentkowski • Izabella Cywińska • Aleksander Hall • Czesław Janicki • Jan Janowski • Bronisław Kamiński • Czesław Kiszczak• Andrzej Kosiniak-Kamysz • Marek Kucharski • Jacek Kuroń • Aleksander Mackiewicz • Jerzy Osiatyński • Aleksander Paszyński • Henryk Samsonowicz • Florian Siwicki • Krzysztof Skubiszewski • Tadeusz Syryjczyk • Marcin Święcicki • Witold Trzeciakowski • Franciszek Wielądek • Małgorzata Niezabitowska
Stanisław Radkiewicz | Władysław Wicha | Mieczysław Moczar | Kazimierz Świtała | Franciszek Szlachcic | Wiesław Ociepka | Stanisław Kowalczyk | Mirosław Milewski | Czesław Kiszczak
Ministrowie spraw wewnętrznych: Czesław Kiszczak | Krzysztof Kozłowski | Henryk Majewski | Antoni Macierewicz | Andrzej Milczanowski | Jerzy Konieczny | Zbigniew Siemiątkowski
Ministrowie spraw wewnętrznych i administracji: Leszek Miller | Janusz Tomaszewski | Marek Biernacki | Krzysztof Janik | Józef Oleksy | Jerzy Szmajdziński | Ryszard Kalisz | Ludwik Dorn | Janusz Kaczmarek
Wojciech Jaruzelski • Józef Baryła • Kazimierz Garbacik • Mirosław Hermaszewski • Tadeusz Hupałowski • Ludwik Janczyszyn • Michał Janiszewski • Jerzy Jarosz • Czesław Kiszczak • Tadeusz Krepski • Roman Leś • Longin Łozowicki • Tadeusz Makarewicz • Eugeniusz Molczyk • Włodzimierz Oliwa • Czesław Piotrowski • Henryk Rapacewicz • Florian Siwicki • Tadeusz Tuczapski • Józef Użycki • Jerzy Włosiński • Zygmunt Zieliński •