Arboretum w Wojsławicach

Z Wikipedii

Arboretum w Wojsławicach – arboretum we wsi Wojsławice w woj. dolnośląskim. Od 1988 filia Ogrodu Botanicznego we Wrocławiu. Znane z bogatego zbioru rododendronów i rzadkich drzew iglastych.

Zajmujące obszar ponad 70 ha arboretum położone jest na wysokości 250-275 m n.p.m., na stokach Wzgórz Dębowych, ok. 2 km na wschód od Niemczy.

Kolekcja obejmuje ok. 1500 gatunków roślin drzewiastych, 470 gatunków różaneczników a także inne krzewy i wrzosowate.

Spis treści 1 Historia 2 Rośliny 2.1 Drzewa i krzewy 2.2 Byliny 3 Turystyka 4 Linki zewnętrzne 5 Źródła

[edytuj] Historia

W roku 1880 Fritz von Oheimb, śląski ziemianin, znawca roślin, w 1892 współzałożyciel Niemieckiego Towarzystwa Dendrologicznego (niem. Deutsche Dendrologische Gesellschaft), został właścicielem 150-hektarowego majątku w Wojsławicach, którego częścią był poważnie zaniedbany ogród dworski. Nowy właściciel rozpoczął przebudowę parku, systematycznie gromadząc nowe gatunki roślin. W 1920 odnotowano na terenie ogrodu ok. 300 odmian różaneczników. Oheimb zmarł w 1928 i został pochowany na terenie ogrodu a jego dzieło kontynuował syn.

Druga wojna światowa oszczędziła ogród. Po wojnie rodzina Oheimbów musiała opuścić Wojsławice. Park kilkakrotnie zmieniał właściciela i stopniowo ulegał degradacji. Sytuacja zaczęła się poprawiać od roku 1977, kiedy obiekt uzyskał status arboretum. W 1983 został wpisany do rejestru zabytków kultury a od 1988 stał się filią Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1990 zwiększono powierzchnię parku o 5 ha a w 2000 – o kolejne 60 ha. Ogród odrestaurowano i zasadzono wiele nowych roślin.

Obecnie w parku wydzielona jest najstarsza część zajmująca około 7,5 ha. Tam znajduje się największa część zbiorów.

[edytuj] Rośliny

Placówka spełnia funkcję badawcze i edukacyjne, dlatego wszystkie okazy roślin są szczegółowo udokumentowane.

[edytuj] Drzewa i krzewy

W roku 2000 zbiór roślin drzewiastych obejmował 1497 różnych gatunków i odmian, reprezentujących 71 rodzin i 204 rodzaje, z czego 291 taksonów należało do gromady nagozalążkowych a 1206 – do okrytonasiennych.

Arboretum specjalizuje się w roślinach wrzosowatych, szczególnie różanecznikach, których posiada ok. 470 gatunków i odmian.

Do najcenniejszych okazów należą:

• buk pospolity "Purpurea Pendula" (Fagus sylvattica "Purpurea Pendula")
• cedr libański (Cedrus libani)
• cedrzyniec kalifornijski (Calocedrus decurrens)
• głowocis japoński (Cephalotaxus harringtonia)
• hortensja Sargenta (Hydrangea sargentiana)
• jesion wyniosły "Heterophylla Pendula" (Fraxinus excelsior "Heterophylla Pendula")
• kasztan jadalny (Castanea sativa)
• kasztanowiec drobnokwiatowy (Aesculus parviflora)
• klon palmowy (Acer palmatium)
• klon polny "Postelense" (Acer campestre "Postelense")
• mamutowiec olbrzymi (Sequoia giganteum)
• metasekwoja chińska (Metasequoia glyptostroboides)
• palecznik Fargesa (Decaisnea fargesii)

[edytuj] Byliny

Zbiór ponad 500 gatunków i odmian kwitnących bylin wypełnia przestrzeń między okazami dendrologicznymi. Najczęściej występujące rodzaje to:

• tuwałka (Astilbe)
• turzyca (Carex)
• bodziszek (Geranium)
• liliowiec (Hemerocallis)
• funkia (Hosta)
• języczka (Ligularia)
• miskant (Miscanthus)

Kolekcję uzupełnia ponad 30 gatunków i odmian paproci.

[edytuj] Turystyka

Arboretum jest czynne dla zwiedzających od maja do września. Szczególnie atrakcyjne jest w okresie kwitnienia azalii (maj – czerwiec). Wstęp do najstarszej, najciekawszej części jest płatny. Nieopodal znajduje się miejsce, w którym można urządzić piknik. Kilkaset metrów od ogrodu zlokalizowany jest duży parking.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Strona internetowa arboretum
• Zdjęcia autorstwa Kazimierza Janeczki

[edytuj] Źródła