Bitwa pod Trzcianą
Z Wikipedii
Bitwa pod Trzcianą Druga wojna szwedzko-polska 1625-1629 |
|||||||||||||||||
Data | 25 czerwca 1629 | ||||||||||||||||
Miejsce | Trzciano | ||||||||||||||||
Wynik | zwycięstwo Polaków | ||||||||||||||||
Terytorium | ujście Wisły | ||||||||||||||||
|
W bitwie pod Trzcianą 25 czerwca 1629 hetman polny koronny Stanisław Koniecpolski pokonał wojska szwedzkie. Siły liczyły 4500 po stronie polskiej i 9000 po stronie szwedzkiej.
Spis treści |
[edytuj] Geneza
Król polski Zygmunt III Waza otrzymał pomoc militarną od cesarza w postaci 5000 piechoty i rajtarii, których późną wiosną 1629 przyprowadził gen. Jan Jerzy Arnheim i stanął obozem w okolicach Grudziądza. Zgrupowanie to postanowił zlikwidować król szwedzki Gustaw II Adolf wyruszając z Malborka na czele 5000 piechoty i 4000 jazdy.
[edytuj] Bitwa
Arnheim wycofał swoje wojska i połączył się pod Trzcianą z wojskami hetmana polskiego koronnego Stanisława Koniecpolskiego, który na czele połączonych sił polsko-austriackich w liczbie 1300 husarii (9 chorągwi), 1200 lekkiej jazdy i 2000 rajtarii (zostawiając piechotę niemiecką na rzecz kawalerii) uderzył na Szwedów wycofujacych w kierunku Malborka.
Pierwsze uderzenie polskiej jazdy (rajtarzy i chorągwie lekkie) dosięgło straż tylną w liczbie 2000 rajtarów i 60 muszkieterów wiążąc siły główne. Jednocześnie od tyłu uderzyły chorągwie husarskie na lewe skrzydło siejąc zamieszanie oraz doprowadzając do rozbicia wojsk wroga i ostatecznie ucieczki na północ.
Wojska polskie ruszyły w pościg i do kolejnego starcia doszło pod Straszewem, gdzie ponownie rozbito szyki Szwedów. Wreszcie pod Pułkowicami natknęły się na Gustawa Adolfa z 2150 świeżej kawalerii i 1000 ocalałych z pogromu niedobitków, której udało się początkowo powstrzymać impet natarcia polskiej lekkiej jazdy, jednak szarża husarii i rajtarów załamała opór. W niebezpieczeństwie znalazł się sam Gustaw Adolf, który schronił się w Sztumie wraz z niedobitkami.
[edytuj] Podsumowanie
Bitwa doprowadziła do prawie całkowitej likwidacji jazdy szwedzkiej, której straty wyniosły 1000 zabitych i 500 wziętych do niewoli, w tym wielu wyższych oficerów. Doskonała piechota szwedzka jednak ocalała niemal w całości, co pomimo polskiego zwyciestwa, nie zmieniło stosunku sił w wojnie.
[edytuj] Bitwy wojen szwedzko-polskich
- Pierwsza wojna szwedzko-polska 1600-1611
- Bitwa pod Kokenhausen 17 czerwca 1601
- Bitwa pod Białym Kamieniem 15 września 1604
- Bitwa pod Kircholmem 17 września 1605
- Druga wojna szwedzko-polska 1626-1629
- Bitwa pod Walmojzą 8 stycznia 1626
- Bitwa pod Gniewem 21 września - 1 października 1626
- Bitwa pod Hammerstein (Bitwa pod Czarnem) 16 kwietnia 1627
- Bitwa pod Tczewem 17 sierpnia 1627
- Bitwa pod Kiesią 30 września 1627
- Bitwa pod Selborkiem 30 września 1627
- Bitwa pod Oliwą 28 listopada 1627
- Bitwa pod Gdańskiem 16 czerwca 1628
- Bitwa pod Ostródą 14 października 1628
- Bitwa pod Górznem 11-12 lutego 1629
- Bitwa pod Trzcianą 25 czerwca 1629