Düwag GT8

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Dane wagonu Düwag GT8
Długość	25647 mm
Szerokość	2350 mm
Wysokość	3350 mm
Masa	26000 kg
Liczba miejsc siedzących	60
Liczba miejsc stojących	200
Liczba i moc silników	2 x 110 kW

Wagon GT8 (Wersja z Düsseldorfu)

Wagon GT8 (Wersja z Frankfurtu)

Wnętrze GT8

Wagon GT8 (Wersja z Frankfurtu)

Düwag GT8 (pol. pot. Helmut^[1]) - typ tramwaju produkowanego w latach 1957-1976 przez niemiecką firmę Düsseldorfer Waggonfabrik (obecnie DUEWAG). Wagony typu GT8 występują w nieznacznie różniących się 2 wersjach, powstałych w wyniku zwiększenia o środkowy człon wagonu typu GT6 dla:

Przedsiębiorstwa komunikacyjnego w Düsseldorfie (Rheinische Bahn Gesellschaft)
Przedsiębiorstwa komunikacyjnego we Frankfurcie (Verkehrgesellschaft Frankfurt am Main)

[edytuj] Historia

W związku z ogromnym zapotrzebowaniem na nowe wagony, przewoźnik z Düsseldorfu (Rheinische Bahn Gesellschaft) zamówił początkowo 25 tramwajów typu GT8. Pierwszy prototyp powstał w 1957. Prosta konstrukcja i wysoka niezawodność spowodowały, iż duże niedobory taborowe zostały szybko uzupełnione tą konstrukcją. Wagony GT8 jeździły w Düsseldorfie aż do końca lat 90., po czym zostały stopniowo zastąpione przez nowsze pojazdy. Podobnie było również we Frankfurcie, gdzie wagony oznaczane GT8/M lub GT8/N swą służbę zakończyły również pod koniec lat 90. Większość tramwajów GT8 została odsprzedana wschodnioeuropejskim krajom. Najwięcej trafiło do Polski oraz Rumunii. Pojedyncze egzemplarze w Niemczech służą przeważnie jako historyczne.

[edytuj] Konstrukcja

Duewag GT8 to jednokierunkowy wagon silnikowy, wyposażony w czworo lub pięć (zależnie od wersji) par drzwi. Jest osadzony na 4 wózkach skrętnych, z których 2 są napędowe, a 2 toczne. Wygląd zewnętrzny charakteryzuje umieszczona na samym przedzie tablica z kierunkiem i numerem linii, oraz duży okrągły reflektor - jeden (wersja z Düsseldorfu) lub dwa (wersja z Frankfurtu). Wewnątrz dominują typowe dla niemieckich tramwajów podwójne siedzenia. Przedział motorniczego pierwotnie nie był niczym odzielony od reszty wagonu. Polskie warunki zmusiły przewoźników do zamontowania plastikowych kabin. Charakterystyczne dla tego modelu są dość wąskie uchylne poziome okna. W dzwiach zamontowano fotokomórki uniemożliwiające przytrzaśnięcie pasażera. Tramwaj wyposażono w hamulec elektromagnetyczny szynowy, tarczowy elektryczny (postojowy) i ręczny.

[edytuj] Düwag GT8 w Poznaniu

W związku z ogromnym zapotrzebowaniem w latach 1998-2003 Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Poznaniu (MPK) zdecydowało sie na zakup wagonów GT8. Obecnie po Poznaniu jeździ 40 tramwajów tego typu. 29 wagonów pochodzi z Düsseldorfu, a 11 z Frankfurtu nad Menem. Tramwaje obsługują głównie linie 2, 7, 8, 9, 11 i nocnej N21. Mimo podeszłego wieku, bardzo rzadko ulegają awariom. Są chwalone przez pasażerów, którzy nazywają je "dużymi helmutami".

[edytuj] GT8 w Łodzi

W 2006 roku przedsiębiorstwo Międzygminna Komunikacja Tramwajowa sprowadziła do Łodzi pierwsze wagony typu GT8 wycofanych z eksploatacji w Freiburgu. Wszystkie stacjonują w zajezdni Helenówek. Nie nadano im jeszcze numerów taborowycm MKT i posługują się starymi (#201, #202, #203, #212). Wszystkie składy zostały skierowane do obsługi najdłuższej linii tramwajowej w Polsce - oznaczonej nr 46 z łódzkiej krańcówki Chocianowice przez Zgierz do Ozorkowa (34 km).