Drawno

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Współrzędne: 53°13' N 015°45' E

Drawno

Herb Drawna

Dewiza: Puls pstrągowej rzeki

Gmina
- rodzaj

Drawno
miejsko-wiejska

Założono

XII

Prawa miejskie

1333

Burmistrz

Ireneusz Jacek Rzeźniewski

Powierzchnia

5,03 km²

Położenie

53° 13' N
15° 45' E

Liczba mieszkańców (2004)
- liczba ludności
- gęstość

2425
482,1 os./km²

Strefa numeracyjna
(do 2005)

Kod pocztowy

73-220

Tablice rejestracyjne

ZCH

Położenie na mapie Polski

Drawno

TERC10
(TERYT)

4324302034

Miasta partnerskie

Niemcy Müllrose

Urząd miejski³

ul. Kościelna 3
73-220 Drawno
tel. 95 768-20-31; faks 95 768-20-31

Strona internetowa miasta

Drawno to miasto w woj. zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Drawno. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. gorzowskiego.

Według danych z 31 grudnia 2004, miasto miało 2425 mieszkańców.

Miasto znajduje się nad rzeką Drawą i jeziorem Dubie. Siedziba Drawieńskiego Parku Narodowego.

[edytuj] Położenie

Drawno leży w południowej części województwa zachodniopomorskiego w powiecie choszczeńskim nad Drawą i jeziorami Grażyna i Adamowo, na skraju Puszczy Drawskiej. Drawno leży na trasie drogi wojewódzkiej nr 175 (Choszczno – Kalisz Pomorski – Drawsko Pomorskie) oraz na skrzyżowaniu dróg lokalnych do Żółwina, Niemieńska, Barnimia. Do miasta można się dostać autobusami PKSu. Do połowy lat dziewięćdziesiątych XX wieku przez Drawno kursowały pociągi, jednak obecnie stacja kolejowa jest nieczynna.

Zobacz więcej w osobnym artykule: Drawno (stacja kolejowa).

Drawno leży wśród lesistej okolicy, w pobliżu Drawieńskiego Parku Narodowego. Odległości do ważnych ośrodków są następujące:

Gorzów Wielkopolski – 87 km
Szczecin – 90 km
Choszczno – 25 km
Kalisz Pomorski – 13 km
Piła – 101 km

[edytuj] Historia

Zobacz więcej w osobnym artykule: Herb Drawna.

Drawno niegdyś było prywatna własnością rodziny Wedlów, jednak ślady osadnictwa na terenie dzisiejszego Drawna datuje się na okres epoki kamienia łupanego. Świadczą o tym liczne znaleziska archeologiczne jak chociażby toporek kamienny czy siekierka. Miejscowa ludność trudniła się rolnictwem, łowiectwem, bartnictwem, smolarstwem czy myślistwem. Do początku XII wieku ziemie Pomorza należały do Księstwa Pomorskiego, a dopiero w 1269 roku przeszły pod panowanie Wielkopolski. W tym samym roku ziemie Pomorza a więc i Drawno przeszły pod panowanie margrabiów Brandenburskich i utworzona została tutaj tzw.Nowa Marchia. Wśród wielu znakomitych rycerzy marchijskich najsławniejszym był przedstawiciel rodziny Wedlów, który po krótkim okresie opanował wiele dzisiejszych miast takich jak Drawno, Złocieniec, Kalisz Pomorski, Drawsko Pomorskie, Tuczno, Recz, Wałcz. Rodzina podzieliła się zdobytymi majątkami a ich panowanie odbiło się głębokim echem na historii tychże ośrodków. Drawno zasiedlili Bracia Wedlowie z Korytowa którzy polecili nad Drawą wybudować potężny zamek, który miał się punktem strategicznym owych ziem. W krótkim czasie z rolniczego wówczas podzamcza rozwinęła się osada, która najprawdopodobniej w 1333 otrzymała prawa miejskie (data nie jest dokładnie znana wiadomo jednak że Drawno stało się miastem pomiędzy 1313 a 1333 rokiem). Nazwa miasta Neven Vedell związana była z nazwiskiem właścicieli. Przez okolicznych rodów oraz dla wojów próbujących zdobyć tereny Drawna i okolic, miasto nazywane było „Wedelsko”. Jednak życie mieszkańców ówczesnego Drawna nie należało do łatwych. Nadgraniczne położenie sprzyjały bitwom i zatargom. Do XVIII wieku ziemie te leżały na tzw. Granicy brandenbursko-wielkopolskiej których przebieg wyznaczały rzeki Drawa i Płociczna. W latach 1402 - 1454 ziemie należały do państwa Krzyżackiego, a w międzyczasie przez krótki okres do Państwa Polskiego (1433-1436). Od XV wieku do I połowy XX wieku Drawno i okolice znajdowały się pod jurysdykcją Niemiec a konkretniej Brandenburgii (1454-1701), Królestwa Pruskiego (1701-1871), Niemiec (1871-1945). Liczne wojny i bitwy wyniszczały miasto i miejscową ludność, szczególnie Potop Szwedzki (1655). W XVII i XVIII wieku miasto przeżywało rozkwit związany z rozwojem przemysłu szklarskiego, oraz włókienniczego. Tkactwo rzemieślnicze upadło jednak nie mogąc konkurować skutecznie z produkcją włókienniczą nowo powstających fabryk. Miasto przeżywało gospodarczy rozkwit w {{XIX]] i XX wieku kiedy doprowadzono tutaj szosę i kolej. W 1939 roku miasto Drawno zamieszkiwało 2673 mieszkańców głównie Niemców. Do roku 1938 podlegało administracyjnie Nowej Marchii, w latach 1938-1945 Prowincji Pomorskiej a od 1945 Polsce. Miasto zostało wyzwolone 12 lutego 1945 roku. Podczas działań wojennych miasteczko ucierpiało. 25% zabudowań legło w gruzach, głównie w śródmieściu, ludność niemiecka uciekła, bądź została wysiedlona a na jej miejsce zostali przesiedleni Polacy ze wschodu i centralnej części kraju. Miasto należało początkowo do województwa szczecińskiego (do 1975 roku), następnie do województwa gorzowskiego w latach 1975-1999, a od 1999 roku należy do województwa zachodniomorskiego i powiatu choszczeńskiego. Obecnie Drawno jest małym ośrodkiem przemysłowym, zaś głównie ośrodkiem turystycznym i usługowo-handlowym. Miasto zamieszkuje niecałe 2700 osób.

[edytuj] Nazwy miasta

Nazwa miasta początkowa związana była z właścicielami Drawna i brzmiała Neven Vedell. W późniejszych latach przechodziła modyfikacje, zmieniającymi nazwę miasta na Nien Wedel, Neuwedell czy Nowy Wedel. Po II wojnie światowej miasto przez krótki okres czasu nosiło nazwę Nowe nad Drawą, nieco później Kniazie, lecz ostatecznie nazwa została zmieniona i zatwierdzona jako Drawno.

[edytuj] Zabytki

Śródmieście Drawna podczas ostatniej wojny zostało dosyć mocno zniszczone, jednak zachowało się tutaj kilka godnych uwagi zabytków. Do najważniejszych należą:

Kościół pw Matki Boskiej Nieustającej Pomocy – pochodzący z XII – XIV wieku wybudowany w stylu gotyku. Został on przebudowany i rozbudowany w XVII i XIX wieku. Wewnątrz znajduje się zabytkowy ołtarz z 1696 roku, oraz barokowe ambona i chrzcielnica. Kościół wieńczy ryglowa wieża wybudowana w 1800 roku.

Drawno posiada zachowany układ urbanistyczny z rynkiem pośrodku i wąskimi uliczkami, przy których stoją domy z XVIII i XIX wieku. Na podwórkach niektórych domów np.przy ul.Ogrodowej czy Kościuszki znajdują się źródełka wód artezyjskich, zdatnych do picia.

Góra Zamkowa na której stoją ruiny zamku Wedlów. Był to zamek gotycko-renesansowy, pochodzący z XIV-XVI wieku wybudowany przez rodzinę Wedlów. Mieści się on na sztucznie wyniesionym wzgórzu a otoczony był fosą. Zamek został zniszczony podczas wojen szwedzkich w 1675 roku a drugim razem został wyniszczony przez wojska rosyjskie podczas wojny siedmioletniej. Do dzisiaj zachowały się jedynie dwa narożniki budynku, nieco już

zarośnięte.

Ratusz – siedziba Urzędu Miasta i Gminy. Piętrowy budynek zbudowany z czerwonej cegły pochodzi z początku XX wieku.

Dwór ryglowy z XIX wieku znajdujący się przy ul.Kolejowej odchodzącej od Placu Wolności w kierunku Kalisza Pomorskiego. Dwór mieści się tuż za mostem.

Cmentarz poniemiecki – mieści się w parku. Do dzisiaj przetrwały niewielkie fragmenty tegoż cmentarza pochodzącego z XIX wieku w postaci kilku nagrobków.

[edytuj] Kultura

W mieście istnieje Drawieński Ośrodek Kultury mieszczący się przy ul.Szpitalnej który jest organizatorem wielu imprez kulturalno-rozrywkowych w mieście i gminie. Działa tutaj także Biblioteka Publiczna z dwoma punktami bibliotecznymi. Dział Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Drawieńskiej. Funkcjonuje kino "Wedel"

[edytuj] Sport

W mieście istnieje Miejski Klub Sportowy „Drawa”. Oprócz tego działa Koło Łowieckie „Drawa” organizujące polowania, istnieją boiska sportowe do piłki nożne (MKS Drawa) oraz Hala widowiskowo-sportowa z boiskami do piłki ręcznej, koszykówki i piłki siatkowej przy Szkole Podstawowej w Drawnie.

[edytuj] Edukacja

W Drawnie można uzyskać wykształcenie na poziomie przedszkolnym, podstawowym, i gimnazjalnym. Najbliższa szkoła średnia mieści się w Kaliszu Pomorskim. W mieście istnieje Przedszkole miejskie przy ul.Choszczeńskiej, Szkoła Podstawowa im. Stefana Żeromskiego przy ul.Szkolnej i Gimnazjum Publiczne przy ul.Szkolnej.

[edytuj] Współpraca zagraniczna

Miasto i Gmina Drawno należą do Euroregionu Pomerania, który skupia gminy z województwa zachodniopomorskiego w Polsce, Brandenburgii w Niemczech i Skanii w Szwecji. Partnerskim miastem Drawna jest Müllrose położone w Brandenburgii w Niemczech, z którą współpraca odbywa się na płaszczyznach kultury, edukacji i wymianie młodzieży.

[edytuj] Gospodarka

W mieście jeszcze parę lat temu istniał oddział Zakładów Sprzętu Okrętowego „Remor” z Recza lecz obecnie jest on zlikwidowany a budynek niszczeje. Brak tutaj jest uciążliwego przemysłu a władze miasta stawiają głównie na turystykę i rekreację. W Drawnie istnieje kilka restauracji, barów czy kawiarni, są pensjonaty i miejsca noclegowe, istnieje stacja benzynowa, Bank Spółdzielczy, poczta, firmy usługowe, handlowe, sklepy, hurtownie, istnieją drobne zakłady rzemieślnicze (stolarski, szewski, budowlany). Drawno jest siedzibą Nadleśnictwo oraz dyrekcji Drawieńskiego Parku Narodowego. Działa Komunalny Zakład Usługowo-Handlowy, Ochotnicza Straż Pożarna, lecznica dla zwierząt, posterunek energetyczny.

[edytuj] Turystyka

W Drawnie istnieje stanica wodna mogąca gościć 140 osób w pokojach 2 i 3 osobowych, istnieje pole namiotowe na 100 osób, są wybudowane domki kempingowe na kolejne 28 osób. Istnieje wypożyczalnia sprzętu pływającego. Wybudowana jest nowoczesna Przystań wodna wraz z punktem informacyjnym Drawieńskiego Parku Narodowego, istnieje dobrze rozwinięta baza noclegowo-gastronomiczna. W mieście działa Informacja Turystyczna przy ul.Kolejowej 18.

[edytuj] Bibliografia

"Drawno-puls pstrągowej rzeki" 2000 M.Sieradzon wyd.Królewicz
"Pomorze część zachodnia na weekend" 2002 E.Tomczyk, P.Ostrowski, T.Wieczorek wyd. Pascal ISBN 83-7304-089-7