Edward Flatau

Z Wikipedii

Edward Flatau
Data urodzenia	27 grudnia 1868
Miejsce urodzenia	Płock, Polska
Data śmierci	7 czerwca 1932
Miejsce śmierci	Warszawa, Polska

Edward Flatau (ur. 27 grudnia 1868 w Płocku, zm. 7 czerwca 1932 w Warszawie) – polski lekarz neurolog. Był twórcą nowoczesnej neurologii polskiej, najwyższej miary znawcą fizjologii i patologii opon mózgowo-rdzeniowych, jednym z najwybitniejszych neurologów i neuropatologów świata i współzałożycielem neurologii światowej. Współtwórca czasopism medycznych „Neurologia Polska” i „Warszawskie Czasopismo Lekarskie”. Członek PAU. W medycynie z jego nazwiskiem wiąże się syndrom Redlicha-Flatau, syndrom Flatau-Sterlinga, i choroba Flatau-Schidlera.

Spis treści 1 Edukacja 2 Działalność 2.1 Badania mózgu i anatomia 2.2 Neurologia 2.3 Migrena 2.4 Genetyka 3 Varsaviana 4 Biografia

[edytuj] Edukacja

Studia lekarskie odbył na Uniwersytecie Moskiewskim.

[edytuj] Działalność

[edytuj] Badania mózgu i anatomia

Edward Flatau, urodzony w Płocku, w rodzinie żydowskiej, w roku 1868, po ukończeniu gimnazjum tamtejszego i studiów lekarskich na uniwersytecie moskiewskim wyjechał w roku 1893 do Berlina. Tam w pracowni profesora E. Mendla, gdzie asystentem był L. Jacobsohn, późniejszy współpracownik i przyjaciel, Flatau rozpoczął studia nad mózgiem, jego powierzchnią i przekrojami w stanie świeżym. Flatau przygotował fotografie przy pomocy specjalnie skonstruowanej kamery, której otwór przedni skierowany został ku dołowi. W ten sposób zdobył Flatau materiał do Atlasu mózgu ludzkiego i przebiegu włókien (Atlas des menschlichen Gehirns und des Faserverlaufes, S. Karger). Dzieło to ukazało się w roku 1894 i zostało przetłumaczone zostało na języki polski, angielski, francuski i rosyjski. Następnie wraz ze swoim przyjacielem Ludwikiem Jacobsohnem-Lask (1863 Bydgoszcz – 1940 Sewastopol), Flatau przeniósł się do laboratorium w Uniwersytecie Berlińskim wybitnego anatoma Wilhelma Waldeyera (1836-1921), gdzie kontynuował prace anatomiczne. Flatau i Jacobsohn otrzymali w 1895 i 1896 po 1500 marek ze stypendium księżnej Luise Bose (zm. 1883 ustanawiając stypendium dla nauk medycznych) być może na opracowanie materiału na międzynarodowy kongres medyczny w Moskwie w 1897. Wraz z Jacobsohnem Flatau opracował podręcznik anatomii porównawczej ssaków (1899), który jest cytowany w opracowaniach anatomicznych do tej pory.

W 1913 dzięki otrzymaniu większego zasiłku pieniężnego od Tuchanowiczowej, urządził pracownię neurologiczną przy Warszawskim Towarzystwie Psychologicznym w Alejach Jerozolimskich 85. Kiedy istniejące już Warszawskie Towarzystwo Naukowe otrzymuje w darze od Hr. Józefa Potockiego, dom przy ul. Śniadeckich 8, gdzie powstaje szereg pracowni naukowych; kierownikiem pracowni neurobiologicznej zostaje Flatau. Przez wiele lat w Warszawie pracował rano na Śniadeckich 8 gdzie kroił mózgi, a o godzinie 11 szedł na kawę do pobliskiej kawiarni Ostrowskiego przez zbiegu ulic Koszykowej i Marszałkowskiej i już po 15 minutach jechał do Szpitala na Czystem, gdzie przyjmował pacjentów.

[edytuj] Neurologia

[edytuj] Migrena

Flatau jako jeden z pierwszych przedstawił pełny obraz kliniczny migreny oraz określił tę chorobę jako wrodzone usposobienie do patologicznych procesów metabolicznych w układzie nerwowym i wyróżnił jej postacie: oczną, padaczkową, psychiczną i – rzadką – twarzoporażenną. Książka Die Migrane i polska edycja Migrena ukazała się w roku 1912 i jest to do tej pory, prawie sto lat od publikacji, często cytowana w literaturze medycznej.

[edytuj] Genetyka

[edytuj] Varsaviana

[edytuj] Biografia

• Bau-Prusakowa S., Edward Flatau, [w:] "Neurologia Polska", 1937, s. 473-7.
• Bregman L., Twórczość naukowa Edward Flatau, [w:] "Warszawskie Czasopismo Lekarskie", 1932, nr 47, s. 1096-1100.
• Bornsztajn M., Edward Flatau jako człowiek i lekarz, [w:] "Warszawskie Czasopismo Lekarskie", 1937, nr 21-22, s. 403-404.
• Bornsztajn M., Edward Flatau jako człowiek, lekarz i twórca polskiej szkoły neurologicznej. [w:] "Warszawskie Czasopismo Lekarskie", 1932, nr 47, s. 1100-1101.
• Bronsztajn M.r Edward Flatau, człowiek i dzieło [w:] Księga Pamiątkowa Edwarda Flatau, Warszawa 1929, s. V-XXIIL
• Handelsman J., XXXV- lecie pracy naukowej Edwarda Flataua, [w:] "Rocznik Psychiatryczny", 1929, t. X, 213-214
• Handelsman J., Znaczenie Edward Flatau dla psychiatrii polskiej, [w:] "Warszawskie Czasopismo Lekarskie", 1937, nr 21-22, s. 413-415.
• Hanecki M., Edward Flatau, [w:] "Polski Tygodnik Lekarski", 1969, nr 24, s. 940-941.
• Herman E., Edward Flatau (z powodu 35-lecia pracy naukowej i działalności lekarskiej) [w:] "Warszawskie Czasopismo Lekarskie", 1929, nr 12, s. 267-270.
• Herman E., Edward Flatau jako semiolog i twórca nowych jednostek nozologicznych, [w:] "Warszawskie Czasopismo Lekarskie", 1937, nr 21-22, s. 408-410.
• Herman E., Edward Flatau, "Problemy", 1963, nr 12, s. 879-881.
• Herman E., Historia neurologii polskiej, Wrocław 1975.
• Herman E., Neurolodzy Polscy, Warszawa 1958,
• Higier H., Edward Flatau jako klinicysta, naukowiec i działacz społeczny, [w:] "Polska Gazeta Lekarska", 1932, nr 47, s. 857-861; to samo "Neurologia Polska", 1932, t XV s. VII-XVIL.
• Kasprzycki J, Warszawskie pożegnania; Była niegdyś ulica Zbarska, [w:] "Życie Warszawy", 1981, nr 284.
• Koelichen J., Działalność naukowa D-ra Edwarda Flataua, [w:] "Medycyna", 1932, nr 13, s. 385-6.
• Koelichen J., Edward Flatau jako klinicysta, [w:] "Warszawskie Czasopismo Lekarskie", 1937, nr 21-22, s. 408.
• Koelichen J., Prace anatomiczne i doświadczalne Edwarda Flatau, [w:] "Neurologia Polska", 1932, t XV s. ffl-VL
• Konopka S., Edward Flatau, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t VII, Kraków 1948-1953, s. 28-29.
• Konopka S., Polska bibliografia lekarska (XIXw.), Ł El, Warszawa 1976.
• Luksenburg X, Edward Flatau, [w:] "Kwartalnik Kliniczny Szpitala Starozakonnych", 1932, t. XI, s. 2.
• Mackiwicz, J., Badania Edwarda Flatau nad nowotworami układu nerwowego, [w] "Warszawskie Czasopismo Lekarskie", 1937, nr 21-22, s. 411-413.
• Meissner, Hasik, Polski wkład w medycynę światową, Poznań 1989. Polacy w historii i kulturze krajów Europy Zachodniej, pod red. K. Kwaśniewskiego, L. Trzeciakowskiego, Poznań 1981.
• Przemówienia nad trumną Edward Fiaiau (J. Sosnowski, K. Orzechowski, A. Goldman, A. Natanson, M. Orliński, S. Goldflam, L. Dydyński, J. Koeltchen, Z Srebrny, Z. Bychowski, L. Wertenstein), [w:] "Warszawskie Czasopismo Lekarskie", 1932, nr 24, s. 558-561.
• Reese H. H, Edward Flatau, [w:] The founders of neurology, Springfield 1953. s. 282-285.
• Simchowicz T., Edward Flatau (1869-1932) [w:] "Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego", 1932, s. 185-191.
• Simchowicz T., Edward Flatau jako anatom i anatom-patolog, [w:] "Warszawskie Czasopismo Lekarskie", 1937, nr 21-22, s. 404-406.
• Simchowicz T., Edward Flatau, [w:] "Schweiz. Archiv f. Neurologie u. Psychiatrie", 1933, t 31, s. 165-168.
• Szarejko P., Słownik Lekarzy polskich XIX wieku, t III, Warszawa 1995.
• Środka A., Biogramy uczonych polskich, cz. VI: Nauki medyczne, Warszawa 1990, s. 155-60.
• Środka A, Uczeni polscy XIX-XX stulecia, t. I, Warszawa 1994.
• Zamenhof L, W sprawie uczczenia pamięci Edwarda Flataua, [w:] "Warszawskie Czasopismo Lekarskie", 1932, nr 25-26, s, 613.
• Zdanowa N., Edward Flatau jako eksperymentator i pedagog, [w:] "Warszawskie Czasopismo Lekarskie", 1937, nr 21-22, s. 406-408.
• Zdanowa N., Edward Flatau jako pedagog, [w:] "Warszawskie Czasopismo Lekarskie", 1932, nr 47, s. 1101-1102.