Elżbieta Gabriela Bawarska
Z Wikipedii
Elżbieta Gabriela Waleria Maria Wittelsbach, księżniczka Bawarii, Elżbieta, Królowa Belgów (ur. 25 lipca 1876, zm. 23 listopada 1965), królowa Belgów jako żona króla Alberta I. Matka króla Leopolda III.
Córka Karola Teodora (Karl-Theodor), księcia Bawarii (wnuka króla Maksymiliana I Józefa) i jego żony – Marii Józefy, infantki portugalskiej. Urodziła się w Possenhofen, w Bawarii, w Niemczech. Była siostrzenicą cesarzowej Austrii, po której odziedziczyła swoje imię – Elżbiety Bawarskiej.
2 października 1900 poślubiła Alberta, księcia Brabancji, następcę tronu Belgii. W 1909 jej mąż został królem, a ona została królową Belgów. Podczas I wojny światowej Elżbieta często odwiedzała linię frontu i finansowała szpitale polowe. W 1934 król Albert zginął podczas wspinaczki górskiej, w belgijskiej części Ardenów, niedaleko miasta Namur.
Elżbieta wspierała sztukę i była znana ze swoich znajomości ze znanymi naukowcami jak np. Albert Einstein. Podczas niemieckiej okupacji Belgii, w latach 1940-1944, królowa używała swoich niemieckich znajomości i wpływów do ratowania setek Żydów od deportacji przez nazistów. Po wojnie została nagrodzona tytułem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata przez rząd izraelski. Podczas lat 50, królowa podróżowała do Rosji, Chin i Polski – przez to zyskała miano Czerwonej Królowej.
Królowa Elżbieta zmarła w wieku 89 lat. Została pochowana w krypcie królewskiej, na cmentarzu Laeken, w Brukseli, w Belgii.
[edytuj] Dzieci Elżbiety i Alberta
- Leopold Filip Karol Albert Meinrad Hubert Maria Miguel, książę Brabancji, książę Belgii, późniejszy czwarty król Belgów jako Leopold III (1901-1983),
- Karol (Karel) Teodor Henryk Antoni Meinrad, hrabia Flandrii, książę Belgii, regent Belgii (1903-1983),
- Maria Józefa Charlotta Zofia Amelia Henrietta Gabriela, księżniczka Belgii (1906-2001). W 1930 poślubiła księcia Piemontu, przyszłego króla Włoch – Humberta Nicola Tomasso Giovanni Maria.
