Fryderyk Wilhelm II Hohenzollern

Z Wikipedii

Fryderyk Wilhelm II, niem. Friedrich Wilhelm II von Hohenzollern (25 IX 1744, Berlin - 16 XI 1797, Poczdam) - król pruski od 1786 jako bratanek i następca Fryderyka II Wielkiego.

Najstarszy syn księcia Augusta Wilhelma Hohenzollerna (1722-1758) i Ludwiki Amelii von Braunschweig-Wolfenbüttel (1722-1780).

Wziął udział w II i III rozbiorze Polski. Przystąpił do tłumienia insurekcji kościuszkowskiej u boku Rosji. Osobiście dowodził w bitwie pod Szczekocinami 1794, gdzie pobił korpus Kościuszki. Wspólnie z Austrią wystąpił przeciw rewolucji Francji, ale w 1795 w obawie pominięcia Prus przez Austrię i Rosję w zamierzonym III rozbiorze Polski, zawarł z Francją odrębny pokój w Bazylei.

Dwukrotnie żonaty. Najpierw 14 VII 1765 z Elżbietą Krystyną von Braunschweig-Wolfenbüttel (1746-1840). Następnie 14 VII 1769 w Charlottenburgu z Fryderyką Luizą von Hessen-Darmstadt (1751-1805).

[edytuj] Potomstwo

[edytuj] Dzieci z pierwszego małżeństwa

1. Fryderyka Charlotta von Hohenzollern (1767-1820),

[edytuj] Dzieci z drugiego małżeństwa

1. Fryderyk Wilhelm III (1770-1840), król Prus 1797-1840,
2. Fryderyka Krystyna Amelia Wilhelmina von Hohenzollern (1772-1773),
3. Fryderyk Karol Ludwik von Hohenzollern (1773-1796),
4. Wilhelmina von Hohenzollern (1774-1836), żona Wilhelma I, króla Niderlandów,
5. Augusta von Hohenzollern (1780-1841),
6. Karol Henryk von Hohenzollern (1781-1846),
7. Wilhelm von Hohenzollern (1783-1851)