Gmina Tarnówka

Annopole Folwark założony w 1743 r. przez księcia Aleksandra Sułkowskiego. Od 1963 r. należał do Państwowego Gospodarstwa Rolnego w Bartoszkowie. Funkcjonowała tu suszarnia zielonek i mieszalnia pasz. W obrębie folwarku znajduje się stary park podworski, na terenie którego stał dwór. Obecnie został odbudowany w nowym stylu przez właściciela gospodarstwa rolnego "STILLA".

Bartoszkowo Majątek ziemski założony w XIX wieku. W 1962 r. powstało tu Państwowe Gospodarstwo Rolne. W Bartoszkowie znajduje się park o pow. 6,2 ha, pochodzący z I połowy XIX wieku. Park stanowi geometryczny układ, podkreślany siatką alejek parkowych, równolegle i prostopadle przecinających się. Punktem dominującym kompleksu parkowego jest dwór pochodzący z I połowy XIX wieku, przebudowany w latach 30. minionego stulecia. Park wpisany jest do rejestru zabytków. Od 23 czerwca 2003r. Bartoszkowo wraz z miejscowością Annopole tworzy odrębne sołectwo

Pomiarki Miejscowość ta stanowiła część Państwowego Gospodarstwa Rolnego w Bartoszkowie. Budynki mieszkalne zbudowano tu po 1950 r. W Pomiarkach znajduje się gorzelnia.

Osówka Wieś usytuowana nieopodal doliny Gwdy. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z roku 1579. W 1661r. dziedzic na Krajnie Andrzej Karol Grudziński osadził tu kolonistów niemieckich. Po 1945r osadzeni zostają Polacy. Obecnie jest to wieś rolnicza, z Rolniczą Spółdzielnią Produkcyjną. Znajduje się tutaj niewielki kościół z 1798 r., o budowie szachulcowej, z wieżą wciągnięta w nawę, przykrytą barokowym chełmem. Zabytkowe wyposażenie wnętrza stanowią: ołtarz rokokowy, ambona neoklasycystyczna. Na terenie kościoła znajduje się wolno stojąca dzwonnica z dzwonem z 1728 r.

Piecewo Wieś położona 5 km od Tarnówki. W tej miejscowości zachował się kościół z 1579 r. W 1800 r. kościół przebudowano, pozostawiając wieżę z 1664 r., na której jest dzwon z 1789 r. Wnętrze zdobi rzeźbiony ołtarz o charakterze ludowym. W budynku po byłym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym otwarty zostanie oddział Szpitala Powiatowego im. Alfreda Sokołowskiego w Złotowie.

Plecemin Wieś najdalej wysunięta na południe gminy. Położona na dużej polanie, na skraju Puszczy nad Gwdą. Osada jednoulicowa, w której znajdują się dwa zabytkowe domy mieszkalne z początku XIX wieku. W centrum można zobaczyć koronę uschniętego dębu, będącego pomnikiem przyrody. Obecnie miejscowość ta zmienia swój charakter z rolniczego na letnisk.

Ptusza Miejscowość położona przy drodze krajowej Nr 11 Poznań-Koszalin. Pierwotna nazwa tej miejscowości wywodzi się od pluskotu bystrej rzeki Gwdy. W 1569 r. była tutaj kuźnia należąca do starosty z Ujścia. Starosta Stanisław Górka utworzył tu młyn wodny i tartak na rzece Młynówce. W 1880 r. zbudowano linie kolejową. W 1898 roku powstała cegielnia, zburzona w 1945 r. podczas walko Ptuszę.W okresie międzywojennym zbudowano na Gwdzie zaporę wodną i elektrownię. We wsi znajdował się folwark(obecnie zdewastowany), w pobliżu którego jest park z wieloma interesującymi drzewami: jałowiec wirginijski, limba, wiąz górski. Ptusza w 1945 r. była ogniewm obrony w Linii Buchera, bronionej przez jedną kompanię Wehrmachtu, której ostrzał zmusił żołnierzy 10 Pułku Piechoty do zaniechania ataku na wprost i obejścia Ptuszy. Żołnierze przeprawili się po lodzie na drugi brzeg Gwdy, około 1,5 km na północ i zdobyli wieś 2 lutego 1945 r. Obecnie miejscowość nabiera walorów wypoczynkowych. Znajduje się tutaj stacja benzynowa z restauracją, zakład mechaniki pojazdowej.

Płytnica Nazwa miejscowości wywodzi się od płycizny, która znajduje się na rzece Gwdzie, będącej w przeszłości brodem przeprawowym na szlaku handlowym. Jest malowniczo położona wśród dużych lasów nad Gwdą, do której wpływa rzeka Płytnica. Wieś przecina droga krajowa nr 11 Poznań - Koszalin. Lokowana w 1594 r. W jej pobliżu istniały w wiekach XVI-XVIII dwie osady smolarzy, którzy wypalali drewno na węgiel drzewny i smołę. W miejscowości tej znajduje się neogotycki kościół z 1852 r. Jest to miejscowość letniskowa. W Płytnicy znajduje się "Motel pod Pstrągiem" z restauracją oraz 20 miejscami noclegowymi.

Sokolna Wieś typowo rolnicza, leżąca 5 km od Tarnówki, wielodrożnica, wzmiankowana jako Zakolno. Położona była na skraju nieprzebytych bagien, dlatego droga prowadząc do wsi biegła łukiem – zakolem. Bagna zostały osuszone na początku XIX wieku wskutek regulacji rzeczki Pankawicy, zwanej też Kanałem Sokoleńskim. We wsi znajduje się neogotycki kościół z 1897 r.

Tarnowiec Sołectwo utworzone w 1990r. do tego czasu zwane Wybudowaniem Tarnówki. Zabudowa jest tu rzadka, rozciągnięta wzdłuż drogi Tarnówka - Krajenka. Znajduje się tutaj dobrze zachowane grodzisko pierścieniowe z IX wieku, o wałach ziemnych wysokości 6 m. We wnętrzu grodziska znajdują się duże ilości fragmentów ceramiki. Na początku lat dziewięćdziesiątych został tu zbudowany młyn zbożowy na bazie istniejącej wcześniej Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej.

Węgierce Wieś pofolwarczna oddalona o 3km od Tarnówki, położona przy drodze powiatowej Tarnówka-Złotów. Wielodrożnica, należąca pierwotnie do dóbr krajeńskich. Wzmiankowana w 1637 r. Typowa wieś rolnicza. Jest tutaj zakład produkujący opakowania "HART-ROL". Figurka Jezusa Chrystusa na skwerku. W tej wsi jest sklep który utrzymał się tu już bardzo długo. Wieś skanalizowana.